اختصاصی ایلنا؛
لزوم امدادرسانی به زلزله‌زدگان اندیکا قبل از شروع بارش برف و باران/اندیکا با ۲ سد در هیچ نقطه‌ای آب ۲۴ ساعته ندارد/کمک‌ها کافی نیست+فیلم
به گفته فرماندار اندیکا این شهرستان دارای ظرفیت‌های بالایی در برخی حوزه‌ها است ولی در تمام بخش‌ها دارای محرومیت شدید است. حالا زلزله و تخریب خانه‌ها در کنارِ نبود بیمارستان، نبودِ آب پایدار ۲۴ ساعته در هیچ نقطه‌ای از اندیکا، جاده‌های خطرناک و صعب العبور و امکانات اولیه، زندگی را برای مردم این دیار سخت و رنج‌آور کرده است.
به گزارش ایلنا از خوزستان، زلزله در هر نقطه‌ای که اتفاق می‌افتد تمام اخبار حول خسارات و مجروحین و نظایر آن می‌چرخد. زلزله‌هایی که در اندیکا رخ داد شاید چند روز اول اخبار را به سمت زلزله و خسارات آن جلب کرد ولی رفته رفته این اخبار محرومیت اندیکا را نمایان کرد تا این اتفاق شاید در اولویت‌های بعدی رسانه‌ها برای پوشش اخبار اندیکا قرار بگیرد.
اندیکا محرومترین شهرستان استان خوزستان و جزو ۳۱ شهرستان کمتر توسعه یافته کشور است و به گفته معاون وزیر راه، محرومترین نقطه در توسعه راه‌ها است.
همه این‌ها سبب شد تا خبرنگار ایلنا برای مشاهده و انعکاس محرومیت اندیکا و اثرات مخرب زلزله در این شهرستان به همراه یکی از گروه‌های جهادی به نام همیاران ولایت رهسپار این شهرستان شود.
این گروه که ۲ بار برای امدادرسانی به مردم اندیکا به این شهرستان اعزام شده اند، تاکنون ۲۰ تُن آرد و اقلامی مانند پتو، لباس، مواد غذایی و دیگر مایحتاج زلزله زدگان به منطقه ارسال کرده و قرار است آخر این هفته نیز تعدادی وسایل گرمایشی و اقلام دیگر به منطقه ارسال کنند.
امیرحسین سوخته زاده یکی از اعضای این گروه جهادی در مسیر این سفر به خبرنگار ایلنا گفت: اکثر روستاهای این منطقه جاده‌های صعب العبور و سنگی دارند و این مسئله کار امدادرسانی را سخت می‌کند و در صورت بارش باران، دیگر نمی‌توان کمک‌ها را بدست مردم رساند چرا که در حال حاضر ماشین‌های شاسی بلند نیز به سختی از این راه‌ها عبور می‌کنند.
وی ادامه می‌دهد: رساندن مایحتاج ضروری به زلزله‌زدگان تا قبل از بارش باران و حتی برف در برخی مناطق یکی از ضروریات است چرا که با بارش اولین باران، بعضی مناطق ماه‌ها راه ارتباطی خود را از دست می‌دهند.
خبرنگار اعزامی ایلنا به اندیکا، می گوید: همراه این گروه، غروب به اندیکا رسیدیم و اقلام در یکی از قرارگاه‌ها تخلیه شدند تا بعد از مسیریابی و ارزیابی از روز بعد جهت توزیع در ماشین‌های مناسب مناطق صعب العبور بارگیری شوند.
طی جلسه‌ای که همان شب در مدرسه حوزه علمیه اندیکا برگزار شد، امرلله نوذری فرماندار این شهرستان در خصوص محرومیت‌های اندیکا اظهار کرد: اندیکا در بسیاری از حوزه‌ها دارای محرومیت شدید بوده و در برخی حوزه‌ها نیز ظرفیت بالایی دارد، در اندیکا ۲ سد بزرگ با ظرفیت بیش از ۴ میلیارد مترمکعب آب وجود دارد که ۴۰ درصد ظرفیت تولید برق‌آبی کشور را تامین می‌کنند ولی حتی یک هکتار زمین آبی در این شهرستان وجود ندارد.
اندیکا بدون بیمارستان
نوذری با اشاره به اینکه هیچ شهری در کشور نیست که با جمعیت بالای ۵۰ هزار نفر بیمارستان نداشته باشد، اضافه می‌کند: نبود بیمارستان برای اندیکا که در زمان بازگشت عشایر بیش از ۷۰ هزار نفر جمعیت دارد، نبود دستگاه سونوگرافی و دیالیز از مشکلاتی است که مردم را مجبور می‌کند با وجود جاده‌های خطرناک به شهرهای همجوار بروند.
حجت الاسلام سید علی اکبر موسوی امام جمعه اندیکا نیز در خصوص آخرین وضعیت این شهرستان به خبرنگار ایلنا می‌گوید: ماشین آلات بنیاد مسکن و راه‌سازی در منطقه مستقر شده‌اند و آواربرداری در برخی روستاها آغاز شده است.
وی می‌افزاید: نیکزاد رئیس بنیاد مسکن کشور نیز دستور داد که ظرف ۲ هفته آینده آواربرداری مناطق بیشتر آسیب دیده انجام شده و فوندانسیون نیز کامل شود و بنا است دوباره در منطقه حاضر شود.
امام جمعه اندیکا ادامه می‌دهد: مشکلاتی همچون معارض و مانع‌هایی به وجود آمده که به اندیکا بر می‌گردد. بنیاد مسکن به بحث زلزله ورود کرده ولی اینکه شرایط عادی شده اینگونه نیست و همچنان شرایط زلزله وجود دارد و نیازمند سرعت در انجام اقدامات است.
وی تصریح می‌کند: کمک‌ها انجام گرفته ولی به مقدار کافی نیست و نقاطی وجود دارد که تاکنون چیزی به آن‌ها نرسیده یا خیلی کم است. به طور مثال بخش مرکزی نسبت به بخش چلو کمتر رسیدگی شده است.
وی اضافه می‌کند: هیچ نقطه‌ای از اندیکا آب ۲۴ ساعته ندارد و اگر باشد هم در مقیاس اندیکا به چشم نمی‌آید و معمولاً در مناطق دولتی و سازمانی سد شهید عباسپور آب ۲۴ ساعته دارد و در برخی نقاط اندیکا آب تنها هفته‌ای یکبار وصل می‌شود.
یک بانک و مراجعه کنندگان زیاد
موسوی اضافه می‌کند: تنها یک بانک کشاورزی در کل شهرستان اندیکا وجود دارد که تعداد کارمندان کم و حجم مراجعه کنندگان زیاد است و مردم برای یک کار بانکی ساده باید به شهرستان مسجدسلیمان بروند.
وی عنوان می‌کند: برای شرایط بحرانی اندیکا نیاز به زلزله‌های شدید نیست و همین که بیمارستان ندارد، ۴۰۰ کیلومتر راه خاکی و صعب العبور دارد و با وجود ۱۰۰ کیلومتر رودخانه کارون با بحران آبی در زمینه شرب و کشاورزی مواجه است این یعنی بحرانی ۴۰ ساله که حاصل بی توجهی مسئولان امر بوده است.
دولت جدید مشکلات را حل نکند با دولت‌های قبل فرق ندارد
وی همچنین بیان می‌کند: اگر دولت جدید نتواند دردهای اصلی اندیکا که بیماستان، آب شرب، کشاورزی و آسفالت راه‌های روستایی است را حل کند این دولت برای ما با دولت‌های قبلی هیچ فرقی نمی‌کند.
اندیکا بهشت گروه‌های جهادی
وی خطاب به همه گروه‌های جهادی و مردمی در سراسر کشور، می‌گوید: بشتابید و به فریاد مردم محروم این منطقه تا قبل از رسیدن شدت سرما برسید. اندیکا بهشت گروه‌های جهادی است که امیدواریم بخشی از مشکلات مردم اندیکا بدست همین گروه‌ها حل شود.
برای توزیع اقلام راهیِ تعدادی از روستاهای پا آب شلال و دشت‌گل از بخش مرکزی اندیکا شدیم، ابتدای مسیر خاکی ولی چندان بد نبود ولی رفته رفته سنگ‌های ریز و درشت راه را سخت‌تر و پستی بلندی‌ها نشان از راه صعب العبور می‌داد. در آنجا خانه‌هایی بود که از چوب، گل و سنگ ساخته شده بودند و مردمان نیازمندی که با رسیدن همین کمک‌های ناچیز، ما و گروه جهادی را به خانه‌های پر مهر خود دعوت و دعای خیرشان را بدرقه راهمان می‌کردند.
در اندیکا که سفر می‌کنی یکی از شاخصه‌هایی که بیشتر به چشم می‌خود وجود تانکرها و مخزن‌های متعدد در مسیر است که همین امر حرف امام جمعه اندیکا را تصدیق می‌کند. چرا که برخی نقاط باید روز‌ها منتظر وصل شدن آب باشند تا بتوانند مخازن خود را از آب پر کنند، گاز شهری هم که پیشکش.
در مسیر، روستاها پراکند بودند و این، کار امدادرسانی را سخت می‌کرد. بسیاری از خانه‌ها حداقل یک فرد بیمار داشتند که یا توانایی هزینه‌های درمانش را نداشتن یا بخاطر نبود بیمارستان در اندیکا و صعب العبور بودن مسیر، کمتر می‌توانستند خود را به مراکز درمانی برسانند.
کودکانی را در مسیرها دیدیم که وقتی دوربین عکاسی را جلو می‌بردیم تا عکسی از آن‌ها به یادگار بگیریم خجالت‌زدگی و معصومیت چشمان آن‌ها توجهمان را جلب می‌کرد و حتی برخی از آن‌ها برای بار اول بود که دوربین عکاسی می‌دیدند.
برای مسیر بعدی رهسپار روستاهای چوزو، دشت انبار، تینا و دمه از بخش قلعه خواجه یا همان مرکزی اندیکا شدیم، شاید محرومترین نقطه‌ای که تاکنون دیدم و از آن شنیدم همین منطقه بود. بجز چند خانه اول در مسیر که آب و برق داشتند باقی خانه‌ها نه آب داشتند و نه برق. خانه؟! شما بخوانید خانه ولی خانه‌ای نبود جز سنگ‌های خشکه چین که همان را هم زلزله تخریب کرده بوده و قبل از ما نیز کسی به کمک آن‌ها نیامده بود و تنها از چادرهایی که سال‌ها خودشان از آن استفاده می‌کردند بهره می‌بردند؛ یا خانه‌های آن‌ها متشکل از ۴ دیوار سنگی بدون مصالح و لایه‌ای پاره پاره از سیاه چادر یا پلاستیک برای سقف آن بود.
بالا بودن آمار بیماری به دلیل نبود امکانات و بیمارستان
مسیری صعب العبور که شاید بتوان گفت راهی نبود که بخواهد صعب العبور باشد. جلوی هر خانه‌ای توقف می‌کردیم تا کمک‌های رسیده شده را توزیع کنیم هر کدام بیماری در خانه داشتند، خانواده‌ای دیدیم که هر ۲ دخترش بخاطر بیماری هرکدام یک چشم خود را از دست داده بودند. مسیری که با حدود ۵۰ خانوار و ۲۵۰ نفر جمعیت آب نداشتند و برخی از آن‌ها ساعت‌ها در کوه با قاطر پیاده می‌رفتند تا چند دبه از آب چشمه پر کنند که بعضی وقت‌ها سر همان دعوا می‌شد.(کلیپ انتها گزارش)
۳ هزار خانه از زلزله متاثر شدند
از ۱۲ مهرماه زلزله، ۱۶ بار اندیکا را لرزاند که طبق ارزیابی‌ها ۱۳۰ روستا از آن متاثر شدند که حدود یک‌هزار واحد تخریب و ۲ هزار واحد نیز آسیب دیدند. همچنین ۶۰۰ آغل تخریب و ۲۰۰ راس دام و ۱۵ تُن ماهی پرورشی نیز تلف شدند و ۵ هزار میلیارد ریال خسارت مالی وارد شده به شهرستان بود.
هلال احمر نیز به بیش از ۷ هزار نفر تاکنون امدادرسانی کرده که به گفته زلزله زدگان هنوز به برخی مناطق چادر نرسیده است. در این زلزله حدود ۱۹ مدرسه تخریب و تعداد زیادی نیز دچار خسارت شدند و به بیش از ۱۳۰ کیلومتر راه عشایری آسیب وارد شد.
این‌ها فقط بخشی از مشاهدات عینی خبرنگار ما در سفر ۳ روزه خود از ۲ مسیر بخش قلعه خواجه یا مرکزی اندیکا بود. این محرومیت‌ها در بخش چلو به مراتب بیشتر و تخریب‌های زلزله نیز زیادتر است. محرومیت‌هایی که هرچه تلاش کنی نمی‌توانی آن‌ها را به قلم و به تصویر بکشانی.
گزارش: سروش یوسفی
