در نامه به نمایندگان مجلس مطرح شد:
نمایندگان کارگری حامی ندارند/ اگر نمی‌توانید حمایت کنید بساط شوراها را کامل برچینید!
نماینده اخراجی کارگران توسعه صنعت آذربایجان (کمباین‌سازی تبریز) درباره عدم حمایت از اعضای شوراهای اسلامی کار خطاب به نمایندگان مجلس نامه نوشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «حبیب بنده» نماینده اخراجی کارگران کارخانه توسعه صنعت آذربایجان (کمباین‌سازی تبریز) از ظرفیت‌های فراموش شده قانون کار در حمایت از نمایندگان صنفی کارگری در پیگیری مطالبات کارگران انتقاد کرد و در نامه‌ای خطاب به نمایندگان مجلس گفت: ما شاهد خلاء قوانین حمایتی از تشکل‌های صنفی کارگری بویژه شورای اسلامی کار هستیم، در قانون کار حمایت از کارگران چه قراردادی و چه رسمی که تمایل به فعالیت صنفی در تشکل‌های کارگری محل کار خود را دارد، پیش‌بینی نشده است. بنابراین وقتی نماینده صنفی کارگران یک واحدی با بی‌مهری کارفرما بعد از سالها فعالیت شورایی از کار اخراج می‌شود هیچ ابزار قانونی برای حمایت از خود ندارد.
او با بیان اینکه این موضوع ضربات سنگین و جبران‌ناپذیری را متوجه کارگران کرده و برخی کارفرمایان از هر روشی برای جلوگیری از فعالیت نهادهای کارگری در کارگاه‌ها و کارخانه‌ها استفاده می‌کنند و آثار مخرب آن متوجه کارگران می‌شود، افزود: با این توضیحات، درخواست من از نمایندگان مجلس بویژه اعضای کمیسیون کارگری این است که قانون تشکیل شورای اسلامی کار را از قانون کار حذف کنند چراکه با این قانون یکسری کارگر مظلوم که هیچ حامی ندارند، بنام شوراهای اسلامی کار به دست برخی کارفرماها قربانی می‌شوند، در عین حال هیچیک از نهادهای کارگری در روزهای سخت شوراها را حمایت نمی‌کنند و آخر کار شورای اسلامی این است که هدف عقده و کینه برخی کارفرمایان قرار می‌گیرند و در نهایت بیکار و نابود می‌شود.
او افزود: من «حبیب بنده» به عنوان یک نماینده صنفی که بیست سال در کارخانه کمباین‌سازی تبریز، رئیس شورای اسلامی کارگران بودم و در هر وضعیتی در کنار کارگران قرار داشتم و نگذاشتم با همه تلاطمات و چالش‌هایی که در زمینه کار و تولید داشتیم کارخانه کمباین‌سازی نابود شود. بویژه در سه تا چهار سال اخیر که کارخانه صاحبی نداشت و هیچ مدیری آن را مدیریت نمی‌کرد، من برای حفظ کارخانه و اشتغال کارگران به هر دری زدم و به هر کسی رو انداختم تا آستانه تحمل کارگران را بالا ببرم. حتی در برهه‌ای از زمان برای تامین معاش کارگرانی که ماه‌ها حقوق نگرفته بودند از کمیته امداد امام خمینی(ره) درخواست کمک کردم و حتی زمانی از اعتبار خودم خرج کردم و چک خودم را کشیدم تا برای کارگران زحمتکش این کارخانه گوشت و برنج تهیه کنم. همه این کارها را کردم تا کارگران بتوانند شرایط سخت را تحمل کنند و صبور باشند تا کمباین‌سازی بماند. حتی در این اواخر فردی به عنوان سرمایه‌دار پیدا شد و وعده نجات کمباین‌سازی را داد اما عملی نشد.
این کارگر بیکار شده افزود: بعد از سی سال کار و تلاش و فعالیت شورایی همزمان با اخراجم، زمان بازنشستگی‌ام نیز فرارسیده است. پیش از این نیز شرایط بازنشستگی داشتم اما مسئولین استانی از من خواسته بودند در کارخانه باقی بمانم تا مراقب اوضاع باشم در عین حال قول داده بودند از من حمایت کنند. اما در هفته گذشته مدیران کارخانه که مخالف فعالیت شورایی من بودند، به لجاجت با من پرداختند و در نهایت کار به جایی رسید که برگه تسویه حسابم را به خانه‌ام فرستادند. پیغام آنها این بود به هیچ وجه به کارخانه نیا. من بعد از ۲۰ سال خدمات شورایی در کارخانه کمباین‌سازی از کارخانه حذف شدم.
بنده در پایان گفت: این مطالب را گفتم که بگویم به دلیل عدم امنیت شغلی و ترس از اخراج، کارگران از حضور در تشکل‌های کارگری همچون شوراهای اسلامی کار واهمه دارند که تبعات این ترس در درازمدت برای جامعه کارگری بسیار نگران‌کننده است. به همین دلیل از نمایندگان مجلس استدعا دارم کاری کنید شوراهای اسلامی از کلیه واحدها برچیده شود تا بیهوده تعدادی از کارگران مظلوم به نام شورای کار سپر بلای واحدهای تولید و صنعتی نشود.
