هدف از بزرگداشت هر ساله انقلاب یادآوری محتوای آن در دفاع از محرومان است

به گزارش خبرنگار ایلنا، حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در مراسمی که شب بیست و یکم بهمن ماه به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در محل خانه کارگر تهران برگزار شد، ضمن گرامیداشت سالروز سقوط رژیم سلطنتی و پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، از ارزش‌های مدنی، اجتماعی و اقتصادی که مردم ایران در آن زمان برای آن انقلاب کردند، سخن گفت. 

صادقی در جمع اعضای خانه کارگر و اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری و بازنشستگان مطالبه‌گر با اشاره به ارزش‌های سیاسی و اجتماعی که مردم با هدف تحقق آن در ۴۵ سال قبل انقلاب کردند، گفت: خمیرمایه مطالبات اجتماعی انقلاب، تحقق آزادی بیان، اندیشه، قلم و اجتماعات بود. انقلاب به نیکی آغاز شد و شعار نهضت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در صدر اسلام که برابری و برادری بود، دوباره از نو سرداده و احیا کرد. 

وی با اشاره به اینکه در نهضت امام خمینی، شعار نهضت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) تکرار شد، اظهار کرد: ما جشن بزرگداشت انقلاب اسلامی و ۲۲ بهمن را برگزار می‌کنیم تا به خودمان و بازنشستگان و کارگران کشور و همچنین به مسئولین یادرآوری کنیم که هر لحظه به ارزش‌های اساسی انقلاب بازگردیم. ما قرار است که ریشه‌ها و گفتمان و شعارهای انقلاب بازگردیم تا مسیر حرکت کشور در جهت آن شعارهای انقلابی باشد. 

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری ادامه داد: تعریف و تمجید از دستاوردهای انقلاب و نظام در جای خود قرار دارند و نقد و مطالبه و یادآوری درمورد عملکردها و رفتارها در چهارچوب شعارهای انقلاب خود هستند. ما به عنوان یک تشکیلات کارگری، معتقد به این هستیم که جامعه‌ای زنده است که بتواند سخن بگوید. جامعه‌ای زنده است که بتواند مطالبه‌گر باشد. اگر فردی از ارکان نظام و فردی از درون ساختار اداری کشور درست به وظایف خود عمل نمی‌کند، مورد مواخذه و سوال باید قرار گیرد. 

معاون دبیرکل خانه کارگر افزود: ما در اینجا این مسائل و موضوعات را با این هدف نقل می‌کنیم که به شعارها و اهداف امام و انقلاب بازگردیم. حمایت از مستضعفین و کوخ نشینان و دفاع مکرر بنیانگذار این انقلاب یعنی امام خمینی (ره) از محرومین و کارگران و ضعفا و فقرا از مشخصه‌های انقلاب اسلامی بوده و هست. امام برای آنکه در تاریخ ثبت شود، جمله‌ای را گفت که تفاوت کاخ نشینان و کوخ نشینان را برای انقلاب و نظام برای همیشه مشخص کرد. اما امروز ما از آن ادبیات و ارزش‌ها در عمل فاصله گرفته‌ایم و این به نفع انقلاب نیست. 

صادقی ادامه داد: به نفع انقلاب نیست که جامعه کارگری ما جمعیتی باشد که بیش از ۶۳ درصدشان زیر خط فقر باشند. در خورشان این انقلاب نیست که کارگران برای احقاق حق خود، امکان اجتماع و مطالبه‌گری در میدان خیابان نداشته باشند. البته این تاحدی به خود ما باز می‌گردد. ما چرا باید به شعارهای انقلاب را محور مطالبات خود قرار ندهیم تا اذهان مدیران جامعه تشویق شود تا به سمت احیای شعارهای انقلاب برود؟ ما خودمان باورمان شده که باید پس از انقلاب بالاخره طبقاتی ثروتمند شوند و گروه‌هایی ضعیف و محروم باقی بمانند. 

وی افزود: آیا جامعه کارگری که ۴۳ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهد، به وظایف خود در قبال قدرت سیاسی عمل کرده است یا خیر؟ اگر این جامعه قدرتمند در عرصه‌های مختلف حضور متناسب با قدرت خود را داشت و با چشم باز در انتخابات‌ها رای می‌داد، آیا چنین وضعی داشت؟ ما در کدام دوره توانستیم رئیس جمهوری از جنس کارگری انتخاب کنیم؟ و کجا توانستیم نیمی از مجلس را از نمایندگان طرفدار کارگران پر کنیم؟ در این مجلس هم اکنون ۸۰ نظامی و ده‌ها معلم و استاد دانشگاه و چندین وکیل و پزشک و قاضی در مجلس حضور دارد و مابقی از روحانیون و کارفرمایان و مهندسان کشور هستند. پس باید بپرسیم صدای کارگران و بازنشستگان که بیش از نصف مردم ایران هستند، کجاست؟ 

رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تصریح کرد: طبیعی است در چنین مجلسی قوانین به نفع ما کارگران و بازنشستگان تصویب نشود و حتی برخلاف دیدگاه‌ها و منافع ما قانون تصویب شود. این کاملا عادی است که در چنین مجلسی در تصویب قانون برنامه هفتم توسعه بحث افزایش سن بازنشستگی و تجمیع حق بیمه از طریق نظام مالیاتی بجای تامین اجتماعی به این نحو انجام گیرد. با چنین مجلسی کاملا قابل پیش‌بینی است که دولت در محاسبه مطالبات خود بهره مرکب بگیرد و در محاسبه بدهی‌های خود به سازمان تامین اجتماعی، بهره ساده هم ندهد و با قیمت‌های دهه‌های پیش حق بازنشستگان را بدهد. امروز هم اگر بایستیم و نگاه کنیم و نمایندگانی به جز جماعت حاضر را انتخاب نکنیم، همان دیدگاه‌ها دوباره با رای اندکی حاکم خواهد بود. 

معاون دبیرکل خانه کارگری ادامه داد: واقعیت این است که همه دولت‌های پس از جنگ همین خصلت‌ها را داشتند اما ما چون در مجلس افرادی چون علیرضا محجوب را داشتیم که اجازه نمی‌داد قوانینی از این دست با ایجاد مرجعیت کارگری برای خود ایجاد فراکسیون بزرگ در قوه مقننه به تصویب برسد و امروز از آن محروم هستیم. در دوره‌های پیشین ایشان از چپ تندرو تا راست تندرو را اگر گرایش و ارادتی به جامعه کارگری داشت، دور خود جمع می‌کرد و با این اقلیت قوی روی دیدگاه‌های مجالس اثر می‌گذاشت. 

این فعال کارگری با بیان اینکه «ای کاش در ایران احزاب و جریانات سیاسی قدرتمند و قوی بودند» تاکید کرد: کار حزبی باعث آموزش سیاسی در جامعه می‌شود و حزب اساساً مدرسه انسان‌سازی است. اما وقتی حزبی وجود ندارد، عده‌ای شعارهای عامه پسندی که نسبتی با شعارها و گفتمان انقلاب اسلامی ندارد را مطرح کرده و رای می‌گیرند و روند و فردای آن روز بدون پاسخگویی، همه چیز فراموش می‌شود. 

وی با بیان اینکه خروجی نسخه‌های بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، فقر و فلاکت بیشتر برای جامعه است، گفت: نمی‌توان با صندوق انتخابات قهر کرد و انتظار داشت همان مجلس که با رای من و شمای کارگر به کرسی نرسیده است، صدای ما را در مقابل خانه ملت که فریاد حقوق‌مان را سرمی‌کشیم، گوش بدهد. ما تنور انتخابات را گرم نمی‌کنیم که کسانی دیگر سود ببرند، بلکه داغ می‌کنیم تا افراد حامی خود را وارد آن کرده و جامعه کارگری منافع بیشتری ببرد. اگر غیر این باشد، قوانین و مقررات مربوط به روابط کار و بازنشستگی که با ممارست و تلاش فراوان طی دهه‌های بعد از انقلاب با مبارزه و مجاهدت به دست آمد، یکی پس از دیگری یا تغییر و یا فراموش خواهد شد. 

صادقی با اشاره به اهمیت مجلس افزود: عده‌ای به دروغ می‌گویند «مجلس در کشور کاره‌ای نیست»! این غلط است و ما به عینه می‌بینیم که مجلس بسیار اختیارات دارد. اینکه مجلس مصوبه‌ای رد می‌کند و ما بازنشستگان و کارگران مانند آب روی آتش پس از آن به جوش و خروش می‌آییم، نشان می‌دهد که تصمیمات این مجلس مهم است. در طول این سال‌ها بارها شاهد افرادی بودیم که روزی به مجلس رفتند، پس از آن به شعارهای خود پشت کردند. حرف ما این است که اگر می‌خواهید چنین روندی تکرار نشود، حداقل به نمایندگانی از جنس خودتان و از دل تشکل‌های کارگری که تایید صلاحیت شدند و ما به آنان اعتماد و اطمینان داریم، رای بدهید. 

عضو هیات مدیره کانون بازنشستگان تامین اجتماعی تهران تصریح کرد: کسانی که ما از میان نفرات با سابقه خانه کارگر به عنوان کاندیدا معرفی کردیم، عصاره و چکیده تمام خصیصه‌های مثبت دو میلیون اعضای خانه کارگر ایران هستند. ما در میان خود حدود ۱۰ نفر را گلچین کردیم که همه کارگر بودند و سال‌ها در حوزه روابط کار صاحب نظر شدند. اگر ما بتوانیم به نقطه‌ای برسیم که ۱۰ نماینده کارگری و حامی خود را در مجلس داشته باشیم، به راحتی می‌توانیم نقشی پررنگ را در مجلس و در هدایت تصمیمات قوه مقننه داشته باشیم تا این‌ها بتوانند یک فراکسیون کارگری قدرتمند را تشکیل دهند تا خلاء وجود افرادی از جنس آقای محجوب در مجلس پر شود. 

وی در پایان برای حراست از امنیت اقتصادی و سیاسی کشور و بیان مطالبات جامعه کارگری از حاضرین خواست تا در اجتماعات ۲۲ بهمن امسال شرکت کنند.