در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
سرحدی‌زاده در شرایط خطیر جنگ تحمیلی زبان صریح و نقاد داشت/ جامعه کارگری الگوهایی مانند سرحدی‌زاده نیاز دارد
حسن صادقی گفت: ابوالقاسم سرحدی‌زاده انسانی اخلاق‌مدار و آزادی‌خواه بود. او شخصیتی بود که با توده مستضعف و محروم جامعه گره خورده بود و تا آخرین لحظه به جامعه کارگری خدمت کرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بیست و پنجم تیرماه سالروز درگذشت یکی از مهمترین چهره‌های جامعه کارگری و از فعالان سیاسی پیش از انقلاب و مسئولان بنیانگذار خانه کارگر، حزب اسلامی کار و قانون کار در ایران یعنی ابوالقاسم سرحدی‌زاده است. وی به عنوان وزیر کار و امور اجتماعی سال‌های اولین انقلاب نقش غیرقابل انکاری در پی افکندن مناسبات جدید روابط کار پس از پیروزی انقلاب داشت.
حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری و معاون دبیرکل خانه کارگر) در رابطه با سالروز درگذشت این چهره مهم حوزه سیاست و روابط کار به ایلنا گفت: آقای سرحدی‌زاده شخصیت منحصر به فرد داشت. ابعاد زندگی ایشان نشان می‌دهد وی انسانی وارسته و انقلابی بوده که انقلابی زیسته و انقلابی چشم از جهان فروبسته است. این درحالی است که ایشان تغییری در رفتار و گفتار خود در سال‌های پس از انقلاب نداشت و برخلاف بسیاری که دچار تغییرات عجیب شدند، وی بر همان مشی روز اول خود پایدار مانده و تا آخر در مسیر انقلاب بود.
سرحدی‌زاده به صراحت لهجه و نقد کردن بی‌پروا شهره بود. ایشان در بدترین شرایط کشور و در بحرانی‌ترین اوضاع مملکت که در آن لحظه همه سکوت می‌کردند، حرف خود را در مورد معیشت مردم و جامعه کارگری بدون ترس می‌زد.
وی افزود: مرحوم سرحدی‌زاده شخصیتی بود که با توده مستضعف و محروم جامعه گره خورده بود. وی از ابتدا با جامعه کارگری و تشکل‌های کارگران بود. وقتی ایشان وزیر شدند، باز هم با جامعه کارگری بود. زمانی که در مجلس شورای اسلامی بود، با توده کارگر جامعه ارتباط داشته و کارهای آن‌ها را انجام می‌داد. حتی زمانی که ایشان سکته مغزی کرده بودند و بسیاری از فعالیت‌های ایشان دچار رکود شده بود، باز هم حضور ایشان در کنار کارگران حس می‌شد. ایشان در اتحادیه امکان در قالب هیات مدیره باز هم تا آخرین لحظه به جامعه کارگری خدمت کرد.
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری تصریح کرد: آثار و نتایج حضور ایشان در عرصه‌های مختلف کاملا درس‌آموز است. مبارزات ایشان و مطالبه‌گری شخص ابوالقاسم سرحدی زاده برای جامعه کارگری می‌تواند یک الگو و اسوه باشد و چنین نیز هست. ایشان به تاسی از همان تفکر انقلابی خود، تفکر با ضعفا زندگی کردن و مطالبه‌گری در عین اخلاق مداری را سرلوحه زندگی خود قرار داده بود.
صادقی تاکید کرد: سرحدی‌زاده به صراحت لهجه و نقد کردن بی‌پروا شهره بود. ایشان در بدترین شرایط کشور و در بحرانی‌ترین اوضاع مملکت که در آن لحظه همه سکوت می‌کردند، حرف خود را در مورد معیشت مردم و جامعه کارگری بدون ترس می‌زد. سرحدی‌زاده از آنجا که روحیه‌ای انقلابی داشت، انقلابی بودنش او را ناگزیر از این کرده بود که در هر شرایطی صحبت کند و نقدها و سخنان صریح او بعضا موثر هم بود. ما در ایران کمتر شخصیتی را داریم که هم پیش از انقلاب مبارز باشد و هم پس از انقلاب در قدرت مدیر و مدبر باشد و در جایگاه حاشیه قدرت و در درون قدرت نیز همچنان با سوگیری به نفع کارگران و مستضعفان جامعه منتقدی صریح اللهجه باشد.
وی تاکید کرد: ابوالقاسم سرحدی‌زاده انسانی اخلاق‌مدار و آزادی‌خواه نیز بود و ایشان باوجود وظیفه شناسی، اما به‌دلیل اولویت‌ها و منش اخلاقی در پست سرپرستی زندان‌ها هم باقی نماند. زندان‌بان خود ایشان پس از انقلاب وقتی با ایشان مواجه می‌شود، با برخورد گرم سرحدی‌زاده در زندان مواجه شده و می‌بیند که او مشکل مالی وی را نیز حل می‌کند. این درحالی است که ایشان هم‌زمان از نظر اخلاقی انسانی آزاده بود و به یاد دارم وقتی در شیراز یکی از علمای به‌نام سخنانی را در دهه هفتاد علیه قانون کار با گرایش راست مطرح کردند، وقتی من در سخنان بعدی به آن صحبت‌ها نقد جدی وارد کردم، جناب سرحدی‌زاده بجای عتاب‌کردن و سرزنش من، بنده را در آغوش گرفتند. لذا برای ایشان سلسله مراتب و ضعیف و قوی معنایی نداشت و ملاک حق و حقیقت بود.
صادقی در پایان با اشاره به خدمات شایان ذکر سرحدی‌زاده گفت: خدماتی مانند طراحی قانون کار و کمک به تصویب آن و همچنین توزیع امکاناتی مانند مسکن کارگری و بن کارگری و ایجاد اتحادیه‌های مصرف‌کنندگان و تعاونی‌های کارگری مربوطه، تنها بخشی از خدمات تکرارنشدنی مرحوم سرحدی‌زاده بود و به‌نظر می‌رسد برای جامعه کارگری و مسئولان این حوزه، سرحدی‌زاده بهترین نمونه و اسوه باشد. با فوت آقای سرحدی‌زاده، جامعه کارگری یک اسطوره و یک اسوه تکرار نشدنی را از دست داد و ما نیز در سطح تشکل‌های کارگری، با فقدان ایشان فردی که صدایش به ما جرات و جسارت بیان مطالبات مغفول مانده کارگران و بازنشستگان و ضعفا را می‌داد، از دست دادیم.
