اعتراض زنان مددکار اجتماعی هند به قطع حمایت‌های دولت
ده‌ها نفر از زنان مددکار اجتماعی و تسهیل‌گران سلامت هندوستان در برابر ساختمان وزارت بهداشت در یکی از ایالات هند جمع شدند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از روزنامه ایندیا تریبون، دولت هندوستان در ادامه سیاست‌های نئولیبرالیستی اقتصادی و قطع حمایت‌های اجتماعی، چتر حقوقی خود را از روی مددکاران اجتماعی هندوستان برداشت.
روز شنبه در واکنش به این سیاست‌ها؛ ده‌ها نفر از زنان مددکار اجتماعی و تسهیل‌گران سلامت هندوستان در برابر ساختمان وزارت بهداشت در یکی از ایالات هند در میدان پودا (دفتر مرکزی وزارت بهداشت) جمع شدند.
اتحادیه زنان تسهیل‌گر و مددکار اجتماعی هندوستان در حوزه سلامت (آشا) اعلام کردند: اعضای اتحادیه پس از اطمینان از برگزاری جلسه با وزیر بهداشت تحصن خود را لغو خواهند کرد.
رهبران اتحادیه، از جمله لاخویندر کاور و هریندر کاور، گفتند که دولت ایالتی کارکنان مددکار و تسهیل‌گر ASHA را مجبور کرده کارهای زیادی را در طول همه‌گیری کرونا اضافه بر شرح وظیفه خود انجام دهند، اما در عوض کمک هزینه کارگران دولتی که تا قبل از آن به آن‌ها تعلق می‌گرفته را حذف کرده و حتی حقوق اضافه کار و پاداش دو برابر کار آن‌ها را نیز نداده است.
یکی از زنان حاضر در اجتماع می‌گوید: دولت به طور غیررسمی اعلام کرده که دیگر تعهد اجتماعی نداشته و نیاز به مددکار سلامت در اوضاع اسفبار کنونی هند هم ندارد.
زنان مددکار می‌گویند که در هر طرح حمله پلیس به گروه‌های حامل و مصرف‌کننده مواد مخدر باید مددکاران و تسهیل‌گران اجتماعی و سلامت که ما هستیم حضور می‌یافتند اما اکنون نزدیک به یک سال است که چنین پروتکلی اجرا نمی‌شود.
یکی از معترضان می‌گوید: «باید ۵۰۰ روپیه در هر تور به ما داده شود و کمک هزینه ما در صورت اجرای اساسنامه‌های منطبق با تعهدات دولت به ۱۰۰۰۰ روپیه افزایش یابد. اما مسئولان می‌گویند حقوق ثابتی معادل ۲۵۰۰ روپیه می‌دهند که بسیار برای کارکنان حوزه تسهیل‌گری بهداشت و مددکاری ناچیز است. دولت کنونی شرایطی را بر کارکنان خود تحمیل می‌کند که تاسفبار است و به جای دوبرابر کردن حق‌الزحمه طبق اعلامیه انتخاباتی خود، کمک هزینه موجود را نیز کاهش می‌دهد.»
در قطعنامه نهایی این معترضان آمده است: «ایمن‌سازی عمومی و واکسیناسیون، حل مسائل مربوط به تسهیل بهداشت دختران نوجوان، ارائه خدمات برای سلامت باروری و سایر خدمات ویژه اجتماعی و بهداشتی از اصول و خطوط قرمز کار تسهیل‌گران بهداشتی و مددکاری است و ما همچنین در طی ۱۳ سال گذشته خواستار دائمی شدن و رسمی شدن شغل خود بودیم که چنین نشده است».
