گزارشِ «حکمرانی شایسته در فعالیتهای صندوق بازنشستگی کشوری»
موسسه راهبردهای بازنشستگی صبا از مجموعه‌های متعلق به صندوق بازنشستگی کشوری، گزارش «حکمرانی شایسته، مشارکت ذی‌نفعان در فعالیتهای صندوق بازنشستگی کشوری» را منتشر کرد.
به گزارش ایلنا به نقل از موسسه راهبردهای بازنشستگی صبا، از آنجایی که عمدۀ مطالعات معطوف به حوزۀ روابط کار بین کارگران و کارفرمایان در سازمان تأمین اجتماعی است و مطالعات موجود هم از خلاء جدی در زمینۀ الگوی مدون مشارکت ذی‌نفعان در تصمیم‌گیری‌ها و سازوکار صورت‌بندی‌شده و منسجم رنج می‌برند، لذا موسسه راهبردهای بازنشستگی صبا، موضوع کتاب اخیر خود را حکمرانی شایسته با تاکید بر مشارکت ذی‌نفعان (بازنشستگان و شاغلان) در فعالیتهای صندوق بازنشستگی کشوری، قرار داد.
در حقیقت، مطالعاتی که تاکنون در زمینۀ سه‌جانبه‌گرایی در ایران انجام شده‌اند، موضوع را به حل منازعات و مناقشات مربوط به روابط کار تقلیل داده‌اند و غالباً به نقش ذی‌نفعان در مدیریت صندوق بازنشستگی و مشارکت آن‌ها در تصمیم‌گیری‌ها نپرداخته‌اند. این مهم در شرایطی است که درایران، اولاً، با موضوع بحران جدی در صندوق‌ها روبه‌رو هستیم؛ به‌طوری که در حال حاضر شاخص پوشش حمایتی ۷ دهم درصد است؛ به این معنا که به ازای هر نفر بازنشسته کمتر از یک نفر کسور پراختی وجود دارد و این موضوع بزرگ‌ترین لطمه را به منابع ورودی صندوق‌های بازنشستگی می‌زند.
کسورات بازنشستگی، که در حال حاضر از کارکنان شاغل دریافت می‌شود، پاسخگوی کمتر از ۲۰ درصد پرداخت حقوق بازنشستگان صندوق بازنشستگی بوده و سرمایه‌گذاری‌های صندوق‌های بازنشستگی کشوری هم کمتر از پنج درصد پرداختی‌های حقوق بازنشستگان را جوابگوست؛ ضمن این‌که وابستگی این صندوق‌ها به بودجۀ عمومی نیز بیشتر از ۷۵ درصد پرداختی ماهیانۀ این صندوق‌ها را جبران می‌کند. لذا حضور فعالانۀ ذی‌نفعان و مشارکت و کوشش سازمان‌یافتۀ آن‌ها می¬تواند کاهش‌دهندۀ مشکلات و بحران‌ها، به‌ویژه در نظارت بر منابع مالی و هزینه و درآمدها باشد و ثانیاً به‌واسطۀ عضویت در سازمان بین المللی کار، در قبال اجرای مقاوله‌نامه‌ها و قطعنامه‌های این سازمان تعهدات و الزامات را بایستی لحاظ نمود.
نکتۀ دیگری که بر انجام چنین مطالعه‌ای ضرورت بخشیده است، آن است که این صندوق دارای دو ذی‌نفع اصلی، یعنی کسورپردازان و بازنشستگان است، اما نوعی برداشت نادقیق در مورد این صندوق وجود دارد که صندوق بازنشستگی کشوری گویا تنها درحوزۀ بازنشستگان فعال است و عموماً کسورپردازان در این میان نادیده گرفته شده و نقش مهم آن‌ها در تأمین منابع مالی این صندوق و مطالبات به‌حق آن‌ها در این سازمان از نظر دور مانده است و لذا انجام یک مطالعه و طراحی مدلی که نقش کسورپردازان را در کنار بازنشستگان در مشارکت و مدیریت این صندوق لحاظ نماید، حائز اهمیت است.
نویسندگان کتاب (میرطاهر موسوی، حمیدرضا هندی و فائزه جغتایی) معتقدند امروزه برای تحقق مشارکت معنی‌دار ذی‌نفعان و اهداف حکمرانی موفق و شایسته در ایران، نیاز به اصلاحات ساختاری در حوزۀ حاضر داریم، اما این تغییرات، الزامات و پیش‌زمینه‌هایی دارد که شناخت و مهیا کردنِ آن‌ها، جز با انجام تحقیقات و پژوهش‌های دقیق علمی و بی‌طرفانه در این زمینه به‌دست نمی‌آید، تا به درک و شناخت صحیح از شرایط موجود رسیده و گام اولیه برای رسیدن به وضع و شرایط مطلوب برداشته شود.
در بخش پایانی کتاب نیز به شناخت تجارب موفق داخلی و جهانی اشاره شده است که متناسب با مقتضیات جامعۀ ایران است، برای کنترل و کاهش مشکلات حاضر و نزدیک شدن به بهره‌وری واقعی در فعالیت صندوق.
برای مطالعه گزارش به این اینجا مراجعه کنید.
