فرصت بزرگی که سپاهان از دست داد؛ از برانکو تا کالدرون

به گزارش ایلنا، سپاهان که عنوان یکی از پرافتخارترین تیم‌های لیگ را یدک می‌کشد، مهم‌ترین و بزرگ‌ترین رقیب سرخ‌ها در راه رسیدن به پوکر قهرمانی، البته پس از بحران‌زدگی استقلالِ استراماچونی قلمداد می‌شد. تیمی که پس از یک‌سال مشق جنگ قرار بود در سال دوم هدایت ژنرال به مقام قهرمانی لیگ برسد، در میانه‌های راه با چرخی پنچر مواجه شد که حالا نه راهِ پس دارد و نه راهِ پیش.

با استعفای برانکو و متعاقباً خروج کالدرون از پرسپولیس شاید سهل‌ترین و ممکن‌ترین احتمال برای پیش‌بینی عاقبت فصل نوزدهم، قهرمانی سپاهانی‌ها برای ششمین بار در تاریخ لیگ برتر بود. سپاهان با عملکرد قدرتمند در فصل نقل و انتقالات و حضور امیر قلعه‌نویی به‌عنوان جام‌سازترین سرمربی تاریخ لیگ، محتمل‌ترین تیم برای نیل به جام زیبای لیگ تلقی می‌شد. طلایی‌پوشان دیار زاینده‌رود با خرج‌های بی‌شمار و هنگفت برای خرید بازیکن و امکانات مناسب می‌توانستند سال جاری را با خاتمه دادن به سلطنت پرسپولیس تمام کنند اما یک اشتباه همه‌چیز را بر باد داد.

زودهنگام‌ترین قهرمانی پرسپولیس صرفاً بر اثر شایستگی سرخ‌پوشان رخ نداد. پرسپولیس امسال مزد ضعف عجیب رقبا را با جام می‌گیرد تا آسان‌ترین قهرمانی‌اش را به‌ دست آورده باشد. پرسپولیسی که با رفتن برانکو و کالدرون موضع ضعف را به رقبا نشان داده بود، کسی را پیدا نکرد تا از این موضع به بهترین نحو ممکن استفاده کند و بازهم به یکه‌تازی خود ادامه داد. سپاهانِ امسال برای قهرمانی همه‌چیز داشت؛ هر پست زردپوشان با دو بازیکن طراز اول پر شده و نیمکت طلایی‌ها نیز با ژنرال معنا و شخصیت قهرمانی را نوید می‌داد اما یک بازی 6 امتیازی و یک استراتژی اشتباه کار را برای سپاهان تمام کرد.

قلعه‌نویی مایل بود تا با قدرت تماشاگران و حمایت آنها بتواند سرخ‌ها را در نقش‌جهان شکست دهد تا با کسب تمامی امتیازات این دیدار حساس، بار خود را برای قهرمانی ببندد. کرونا اما مانع حضور تماشاگران سپاهانی در ورزشگاه شد تا امیرخان تیمش را به زمین نفرستد و امیدوار به تکرار بازی باشد. امیدی که هرگز رنگ واقعیت نگرفت و سپاهان در آتش خودافروخته‌اش سوخت تا 3 امتیاز حساس به حساب پرسپولیس واریز شود. همین استراتژی غلط و همین امید واهی باعث شد تا همه اصفهان علیه امیر گارد بگیرند و کسی دیگر حضور او را بیشتر از این روی نیمکت طلایی‌ها برنتابد. سپاهانی که این فصل برای قهرمانی بسته شده بود، حتی نتوانسته کورس قهرمانی را ادامه دهد و با باخت برابر تراکتور و دو تساوی دیگر، جان و جهان را یک‌جا باخته است. اصفهانِ امروز بوی نا می‌دهد، بوی یک اشتباه بزرگ و یک تنبیه بزرگ‌تر.