حسرت چمپیونزلیگ: اساطیر ناکامی

به گزارش ایلنا، امروز باید فینال مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در فصل 20-2019 برگزار می‌شد و از این رو اسکای اسپورت تصمیم گرفت در گزارشی بهترین بازیکنانی که هرگز به عنوان قهرمانی این مسابقات دست پیدا نکرده‌اند را معرفی کند. در این شمارش معکوس تا شماره یک را ادامه می‌‎دهیم...

روبرتو مانچینی

او بازیکن دوست داشتنی بود و عناوین زیادی هم دارد که به جذاب او یبفزاید. او در طول دوران فوتبالش به 20 عنوان قهرمانی رسید و اکنون هم سرمربی تیم ملی فوتبال ایتالیاست. مانچینی یک مهاجم با استعدادی عالی بود و بهترین‌ها را در جمع هم تیمی‌های خود در سمپدوریا به ارمغان آورد. او قهرمانی‌های زیادی داشت اما یکی ازحسرت‌های ورزشی‌اش مشخصا در سال 1992 بود که در وقت‌های اضافه با نتیجه یک بر صفر برابر بارسلونا شکست خورد و از رسیدن به جام قهرمانی اروپا ناکام ماند. او با این وجود دو قهرمانی اروپا را کسب کرد - جام برندگان جام اروپا در 1990 با سمپدوریا و در سال 1999 با لاتزیو.

دیمیتار برباتوف

او سه بار در فینال لیگ قهرمانان اروپا حضور داشته است. متاسفانه برباتوف در هر سه مرتبه شکست خورد و جام قهرمانی را در دستان رقبا دید. او در سال 2002 با بایرلورکوزن و در سال‌های 2009 و 2011 به همراه منچستریونایتد تا فینال لیگ قهرمانان اروپا پیش رفته بود.

فابیو کاناوارو

کاناوارو یک افسانه ایتالیایی است که کشورش را به فینال جام جهانی سوق داده است، اما وقتی نوبت به جام اروپا رسید، او هم یک قهرمان شد. او در پارما جام یوفا را برد و با اینتر میلان به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسید. او البته دریوونتوس و رئال مادرید هم حضور داشت اما به همراه این دو تیم بزرگ اروپا هم نتوانست به قهرمانی در اروپا دست پیدا کند. او با یووه تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفته و در مرحله یک شانزدهم نهایی سه مرتبه با رئال مادرید کنار رفت.

هرنان کرسپو

در فینال مسابقات سال 2005 هرنان کرسپو در نیمه اول دو گل از سه گل میلان را به ثمر رساند. اما بازی تمام شد؟ نه. در نیمه دوم لیورپول سه گل وارد دروازه روسونری کرد و بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. او در ضربات پنالتی حضور نداشت تا سرنوشت مسابقه را مشخص کند چرا که با جان توماسون تعویض شده بود. کرسپو هرگز به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا نزدیک نشد.

پل پوگبا

او برنده جام جهانی، لیگ داخلی، لیگ خارجی و همینطور لیگ اروپاست. اما اگر سابقه او در لیگ قهرمانان اروپا را بررسی کنید آن زمان کامپیوتر ارور می‌دهد. او یک مرتبه آن هم به همراه یوونتوس به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیده بود و در سال 2015 با نتیجه یک بر صفر از بارسلونا شکست خورد. البته در 27 سالگی او هنوز هم برای تحقق این رویا آماده است اما مشخص نیست که چه زمانی بتواند به این عنوان دست پیدا کند.

میشل بالاک

وقتی از او درباره این ناکامی سوال می‌شود همیشه یک پاسخ دارد:"بالاخره این فوتبال است." در سال 2002 او با بایرلورکوزن به فینال لیگ قهرمانان اروپا هم رسیده بود اما ناکام بود. در سال 2006 با پیوستن به چلسی، شانس حضور در منچستریونایتد را از دست داد. در دومین فصل حضور او در چلسی در ضربات پنالتی شکست عجیبی را در مسکو مقابل منچستریونایتد تجربه کردند. یک سال بعد هم بازی معروف مقابل بارسلونا برگزار شد که چلسی با گل آندرس اینیستا از رسیدن به جام بازماند.

رابرت پیرس

پیرس 32 ساله بود که در سال 2006 به همراه آرسنال در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا بازی کرد. این آخرین بازی او در پیراهن آرسنال بود و می توانست یک پایان مناسب برای یک طلسم شکوهمند 6 ساله در این باشگاه باشد اما آنطور که او فکر می‌کرد پیش نرفت. او در آن بازی با اخراج ینس لمان رو به رو بود و بازی دو بر یک به سود آبی اناری پوشان به پایان رسیده بود؛ او هنوز هم آن روز را کابوس و بدترین خاطره خطاب می‌کند.

رود فن‌نیستلروی

تنها پنج بازیکن در لیگ قهرمانان اروپا بیشتر از فن نیستلروی گلزنی کرده‌اند اما با این وجود او حتی در فینال این مسابقات بازی نکرده است. فن نیستلروی دو سال پس از پیروزی سه ‌گانه آنها در سال 1999 به منچستریونایتد پیوست و او دو سال قبل از پیروزی دوباره در جام اروپا در سال 2008، اولدترافورد را ترک کرد. در رئال مادرید هم او هرگز شانس حضور حتی در مرحله حذفی را هم به دست نیاورد.

گابریل باتیستوتا

گابیگول ماشین گلزنی بود. او بازیکنی بود که در ایتالیا و آرژانتین هر تیمی آرزوی این را داشت که فضایی برای همکاری با او داشته باشد. او انگار از بون جوی الهام گرفته بود و با سبک آلن شیرر تکمیل شده بود. وفاداری او به فیورنتینا مثال زدنی بود اما پس از 10 سال در 2001 تصمیم گرفت که به رم برود؛ او حتی با جالورسی به عنوان قهرمانی در سری آ هم دست پیدا کرد اما هرگز در طول حرفه خود موفق به کسب یک جام اروپایی نشد. 

فرانچسکو توتی

785 بازی و 307 گل. یک باشگاه برای فرانچسکو توتی به این معنی که او عاشق رم بود یا بعدها اینطور گفته شد رم عاشق فرانچسو توتی بود. در 15 سال به همراه رم او به یک قهرمانی در لیگ و دو قهرمانی در جام حذفی دست یافت اما توتی هرگز از مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا هم عبور نکرد. او دو مرتبه با شکست مقابل منچستریونایتد از این مسابات کنار رفت اما به هر حال به یک جام جهانی دست پیدا کرده بود.

دنیس برکمپ

در سال 1993 با خروج از آژاکس با اینکه شانس حضور در رئال مادرید و یوونتوس را داشت او تصمیم گرفت که به اینترمیلان نقل مکان کند. او البته در آنجا زمان موفقی را سپری نکرد و دو سال بعد آرسنال او را تنها با مبلغ 7.5 میلیون پوند به خدمت گرفت. اگر او در آژاکس می‌ماند، می‌توانست در لیگ قهرمانان سال 1995 بازی کند و اگر به یوونتوس نقل مکان می‌کرد می توانست بخشی از موفقیت‌های جام اروپا در سال 1996 باشد. رئال مادرید نیز او را می‌خواست و او می‌توانست در سال 1998 با آنها قهرمان لیگ قهرمانان شود. او در آرسنال هرگز به این عنوان دست نیافت.

دیگو مارادونا

دیگو مارادونا بزرگترین فوتبالیست تمام دوران است بنابراین باید صدرنشین این لیست شود. چاره‌ای نیست. مارادونا در سال 1986 جام جهانی را به دست آورد اما هیچ وقت دست او به جام اروپایی نرسید. تنها قهرمانی اروپا که در حرفه خود کسب کرد، جام یوفا در سال 1989 با ناپولی بود. البته در زمان او لیگ قهرمانان اروپا وجود نداشت و جام حذفی اروپا یک رقابت حذفی برای قهرمانان بود.