10 گلی که در 4 بازی خوردیم عجیب است نه کسب تنها یک امتیاز

به گزارش ایلنا، همه از این ناراحتند که چرا چهار تیم شرکت‌کننده ما، از 12 امتیاز ممکن، فقط یک امتیاز گرفته‌اند. خب اگر چهار تیم باشگاهی از کشوری، چهار بازی خارج از خانه با تیم‌های هم‌طراز خود داشته باشند این اتفاق، اتفاق عجیبی نیست. می‌دانید عجیب چیست؟ عجیب 10 گلی است که تیم‌های ما در چهار بازی دریافت کرده‌اند. اگر بازی‌های خانگی را ببری و 10 گل هم دریافت کنی، اتفاق عجیبی نیفتاده است؛ رفتی، زدی و خب طبیعتاً خوردی. برای صعود، بازی‌های خانگی را باید برد. بنابراین، مربی‌ها، تیم‌هایشان را با تاکتیک‌های هجومی به زمین می‌فرستند و معمولاً در خانه، گل‌های بیشتری دریافت می‌کنند تا خارج از خانه اما برای فوتبال ما که اول آسیا است آن هم برای چهار تیم گردن‌کلفتی مثل پرسپولیس، استقلال، سپاهان و شهر خودرو، دریافت 10 گل در چهار بازی حکایت از کمی و کاستی‌هایی دارد که باید به آنها اشاره کرد.

* بازیکنان یک تیم فوق‌العاده خوب، غالباً متکبرانه فوتبال بازی می‌کنند ولی در عین حال، همیشه برای حریف‌هایشان حتی ضعیف‌ترین، احترام قائلند و با این تصور به زمین می‌روند که در شرایطی، می‌توانند مغلوب همان ضعیف‌ترین‌ها شوند. ذوب‌آهن اصفهان بهترین نمونه بر این ادعا است. این تیم در برخوردهای آسیایی کاملاً به قدرت و توان خود واقف بود و می‌دانست که هر چقدر متکبرانه ولی کاملاً محترمانه باید در مقابل حریفانش ظاهر شود. به همین دلیل هم به نسبت اندازه و قد و وزنش بیشترین شگفتی‌ها را در آسیا پدید آورد. در روز دوم بازی‌ها و در پی درخشش استقلال در دور مقدماتی و برد 4 بر صفر سپاهان خارج از خانه، آنچه که به چشم خورد تکبر بدون احترام بود.

* هر چهار تیم رفته بودند که ببرند. عجیب است، سپاهان در بازی‌های داخلی، حتی مقابل تیم تشتک‌سازی هم، آنقدر باز بازی نمی‌کند. تعجب می‌کنم از امیر قلعه‌نویی با ده‌ها بازی باشگاهی و ملی بین‌المللی در کوله‌بارش، انگار که برای او ژاوی و السد قهرمان آسیا، تیمی در اندازه امیدهای آسیاویژن تهران بود. بر 3 مربی دیگر نمی‌شود خرده گرفت چون به عنوان سرمربی، هنوز تجربه بازی‌های بین‌المللی را ندارند. ژاوی اگر مربی شده، مطمئن باشید که می‌خواهد در آینده‌ای نزدیک روی نیمکت یکی از باشگاه‌های درجه اول اروپا بنشیند پس باید او و تیمش را جدی گرفت و با احترام در مقابل‌شان ایستاد.

* بازی‌های خارج از خانه، آن هم در سطح بین‌المللی قواعد و قوانین خودش را دارد. در مقابل تیم قوی‌تر باید تمام هفته را به تمرین‌های ضدحمله پرداخت. ضربات ایستگاهی را بیشتر در حالت تدافعی تمرین کرد و گل زدن‌های تک به تک با دروازه‌بان را در دستور روز تمرین‌ها قرار داد. اگر تیم مقابل، برابر  یا ضعیف‌تر است مالکیت توپ، شیفت توپ از کناری به کنار دیگر، صرف وقت برای عصبی کردن حریف و تمرکز 90 دقیقه‌ای روی کارهای دفاعی و پرسینگ در یک سوم میانی برای از کار انداختن هافبک‌های حریف باید در دستور کار قرار گیرد. اینها تاکتیک‌های بردن و مساوی کردن خارج از خانه است.

در چهار بازی گذشته یک عده سرخپوست بدون هیچ‌گونه نقشه دفاعی به حریفان‌شان حمله کردند و ده گل خوردند. تو کاملاً می‌دیدی که بازیکن‌ها خیلی سریع از حمله به دفاع برمی‌گشتند ولی در این کار یک انفعال تدافعی به چشم می‌خورد انگاری که عارشان می‌آید حریف را تحت فشار بگذارند. یک بار دیگر به گل‌هایی که استقلال و پرسپولیس خوردند نگاه کنید. مربیان عزیز هر چهار تیم، دقت کنید، مطمئن باشید، این اتفاق برای استراماچونی و کالدرون نمی‌افتاد.

بهمن فروتن