بن بست تراکتور با زنوزی؛ ستاره‌هایی که به دنبال راه فرار هستند
مشکلات عدیده مالی باشگاه تراکتور باعث شده که اکثر نفرات کلیدی این تیم به دنبال راهی برای جدایی باشند و این موضوع بخش منفی دیگری در کارنامه مالک باشگاه تراکتور است که چندی پیش هواداران عصبانی علیه او شعار دادند.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، در پایان لیگ هفدهم بود که بحث واگذاری باشگاه تراکتور به بخش خصوصی به صورت جدی مطرح شد و قرار بود این واگذاری پیش درآمدی بر واگذاری سرخابی‌های پایتخت باشد و به نوعی این تجربه از تبریز آغاز و با استفاده از تجاربی که قرار است حاصل شود به استقلال و پرسپولیس ختم شود.
باشگاه تراکتور که با توجه به پشتوانه هوادارانش و همچنین امتیازاتی مثل امکان جذب بازیکن سرباز، هر سال جزو تیم‌های پرمهره و مدعی لیگ برتر بود هنوز دستش از رسیدن به قهرمانی در لیگ برتر کوتاه مانده و تنها یک بار موفق شده بود جام حذفی را بالای سر ببرد و از همین رو هواداران این تیم چاره کار را در واگذاری به بخش خصوصی می‌دانستند و وقتی ماجرای واگذاری مطرح شد، محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه گسترش فولاد و سرمایه‌دار نام آشنای تبریزی وارد کارزار شد و در رقابتی که نتیجه‌اش قابل پیش بینی بود توانست مالک باشگاه تراکتور شود.
زنوزی از روزهای اول با وعده‌های شیرین و جذاب نوید آینده‌ای روشن را به هواداران تراکتور می‌داد و پشتوانه مالی قوی او هم این اطمینان را ایجاد کرده بود که از این به بعد قطب اول فوتبال کشور و جدی‌ترین مدعی قهرمانی در لیگ ایران و حتی رقابت‌های آسیایی این تیم تبریزی خواهد بود. میخ‌های اول هم خیلی محکم کوبیده شد و اشکان دژاگه، احسان حاج صفی و مسعود شجاعی خریدهای پر سرو صدایی بودند که قدرت مضاعفی به تراکتور بخشیدند و از سوی دیگر جذب یک سرمربی شناخته شده در سطح جهان به نام جان توشاک و در کنارش به خدمت گرفتن بازیکنان خارجی که رزومه خوبی داشتند یک تیم قدرتمند از تراکتور ساخت و این وعده هم داده شد که از این پس در پنجره‌های نقل و انتقالاتی همیشه شاهد ترکاندن بمب باشیم و تراکتور در پروسه‌ای چند ساله هم پرستاره‌ترین تیم ایران خواهد بود و هم تبدیل به مدعی اصلی قهرمانی در لیگ و حتی آسیا خواهد شد.
زنوزی با اقدامات اولیه خود و وعده‌های شیرینش به محبوبیت عجیبی بین هواداران تراکتور رسیده بود ولی به مرور زمان شرایط و وضعیت تیم به گونه‌ای پیش رفت که از این محبوبیت کاسته شد و چندی پیش شاهد شعار هواداران علیه آقای مالک بودیم.
در حالیکه سومین فصل مالکیت زنوزی بر باشگاه تراکتور را سپری می‌کنیم، این تیم نه تنها به خواسته دیرینه خود یعنی قهرمانی در لیگ برتر نرسید که حتی با وجود باقی ماندن 12-13 هفته تا پایان فصل حتی جزو مدعیان قهرمانی هم به حساب نمی‌آید و از سوی دیگر جدایی احسان حاج صفی از جمع بازیکنان تیم تبریزی و جدایی محتمل دو کاپیتان دیگر این تیم یعنی مسعود شجاعی و اشکان دژاگه و عدم جذب بازیکن تاثیرگذار، این تیم را به سمت ضعیف‌تر شدن کشانده و به نوعی دیگر امیدی به تراکتور زنوزی نمی‌رود.
در طول این سه سال، تغییرات مداوم در مدیریت باشگاه و همچنین کادرفنی، اجازه برنامه ریزی طولانی مدت به سمت موفقیت را از مجموعه گرفته و به نوعی می‌توان گفت تنها عنصر ثابت تراکتور در این سال‌ها خود زنوزی بوده است و سایر نفرات مدام در حال جابجایی بودند. روز گذشته هم معاون اجرایی تراکتور از سمت خود برکنار شد تا نهمین مدیر از باشگاه تراکتور هم در کمتر از 3 سال برکنار شود و در انتظار انتصاب نفر دهم باشیم. در کادرفنی هم اوضاع بهتر از این نبود و بعد از توشاک، تقوی، پیروانی، لیکنز، دنیزلی، شیخ‌لاری، الهامی، منصوریان و شجاعی حالا خطیبی نهمین سرمربی تراکتور از زمان حضور زنوزی است و این تعداد نفرات در کمتر از سه سال مشغول بکار شده‌اند.
اینها تمام مشکلات تراکتور نیست و مشکلات شدید مالی و به تعویق افتادن پرداخت حق و حقوق بازیکنان برای ماه‌های طولانی به نوعی انگیزه و تمرکز را از بازیکنان گرفته و تعداد زیادی از نفرات این تیم به دنبال راه‌های قانونی برای فسخ قرارداد و جدایی هستند و احتمال دارد در روزهای آینده علاوه بر حاج صفی، شجاعی و دژاگه، شاهد رفتن نفرات دیگری از جمله میثم تیموری از این تیم باشیم.
شنیده‌ها حاکی از آن است که زنوزی به شدت به مشکلات مالی برخورده و دیگر توانایی این را ندارد که از پس هزینه‌های هنگفت باشگاه داری بر بیاید. او تلاش هایی برای واگذاری باشگاه داشته و گزینه‌هایی مثل عظیم زاده و دبیری مطرح شدند که هیچکدام حاضر نشدند مسئولیت تراکتور را قبول کنند و حالا زنوزی هم بی‌میل به کاهش هزینه های باشگاه با جدایی نفراتی که قراردادهای سنگین دارند نیست.
در حالیکه پیش از این باشگاه وعده داده بود در نقل و انتقالات اقدامات خوب و مثبتی انجام خواهد داد ولی تا کنون بیشتر شاهد خروج ستاره‌های کلیدی تیم بودیم و با مقایسه نفرات جذب شده با جدا شده های احتمالی کسی نمی‌تواند بگوید تراکتور نسبت به قبل ضعیف‌تر شده است.
بدهی های سنگین باشگاه و پرونده‌های مربوط به بازیکنان و مربیان خارجی که به زودی هرکدام تبدیل به دردسری جدید برای تراکتور خواهند شد هم دغدغه دیگری است که تراکتوری ها باید نگرانش باشند و با این اوصاف اوضاع را از هر جهت که نگاه کنیم به سمت بهتر شدن نمی‌رود و می‌توان شرایط حال حاضر را به بن بستی تشبیه کرد که همکاری زنوزی و تراکتور به آن برخورده است.
شاید اتفاق خوب این روزها برای زنوزی، برگزاری بازی بدون تماشاگران است که از حدود یک سال قبل به دلیل شیوع ویروس کرونا اتفاق اتفاده است و اگر اینطور نبود، چه بسا صدای اعتراض هواداران پرشور این تیم به عملکرد ضعیف مالک و تصمیمات اشتباه سریالی او خیلی زودتر و شدیدتر شنیده می‌شد.
شکست احتمالی زنوزی در مالکیت تراکتور یک ناکامی دیگر در مسیر خصوصی سازی فوتبال ایران محسوب می‌شود که به هیچ وجه اتفاق خوبی نیست و مسیر ادامه روند خصوصی سازی در فوتبال را با مشکل مواجه می‌کند و چه خوب است که از تجربیات این چنینی برای آینده درس عبرت گرفته شود.
