در نشست خبری سریال وارش مطرح شد:
بازیگران ورای انتظار کار کردند/ سریال جزو آثار فاخر تلویزیون به شمار میآید/ وارش موفق بود
احمد کاوری میگوید: قصد سازندگان سریال وارش گرد آوردن اقوام مختلف و همدلی و همراهی آنها بوده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری عوامل سریال «وارش» با حضور محمودرضا تخشید (تهیهکننده)، احمد کاوری (کارگردان)، محمد کامبیز دارابی (مجری طرح)، علیرضا جلالیتبار، نیلوفر شهیدی، ساناز سماواتی و رامین راستاد (بازیگران) در سالن اداره کل روابط عمومی سازمان صداوسیما برگزار شد.
احمد کاوری در ابتدای این نشست گفت: این کار برخلاف اتمسفری که در ابتدا برایش ایجاد شد، اقوام مختلف را گردهم آورده و یک درام را ساخته که در آن کاراکترهای مثبت و منفی وجوه خودشان را نشان دادهاند. قصد ما از این سریال گرد آوردن اقوام مختلف و همدلی و همراهی آنها بوده است که در پلان آخر نیز ما خانهای را نشان میدهیم که افراد دورهم جمع شدهاند.
وی ادامه داد: باتوجه به اینکه تجربه زندگی با اقوام مختلف داشتهام، حس میکنم تمام ایران خانه من است. یارمحمد وقتی از منطقه سیستان مهاجرت میکند و به شمال میآید و همسری برمیگزیند، تمام مردم گیلان از او حمایت میکنند، همین موضوع نشان میدهد همه ما جدا از هر قومیتی که داریم، ایرانی هستیم هرچند هر کسی به فراخور برداشتهای شخصی خودش را از قصه را داشته اما پیام اصلی کار وحدت و اتحاد مردم است.
کاوری در ادامه بیان کرد: این کار طوری طراحی نشده بود که با ناراحت یا خوشحال کردن مخاطب به او باج بدهد و بیشتر در پی بیان قصه بودیم. مخاطبان در جاهای مختلف اثر ناراحت و خوشحال شده و این موضوع را بروز میدادند و همین موضوع برای ما باعث خوشحالی است.
وی در رابطه با داستان سریال که برداشتی از رمان مهاجران است، گفت: هنر اقتباس این است که ما قصهای را ایرانی کنیم که در این اثر سعی کردیم این کار را انجام دهیم. علاوه بر این اتفاق سبب میشود که افراد این رمان را بخوانند و حتی از آن اقتباسهای دیگری انجام شود که به ادبیات ما کمک کند.
کاوری درباره انتخاب بازیگران این سریال گفت: در این کار انتخاب دوم ما بهتر از انتخاب اولمان بود و برخی از بازیگران ورای انتظار من کار کردند که از این بابت خوشحالم. علاوه بر این قرار گرفتن بازیگران تهرانی و شمالی در کنار هم فضای رقابتی را ایجاد کرده بود که به کلیت اثر کمک کرد.
وی همچنین درباره بعد گردشگری سریال نیز اظهار داشت: برای پیدا کردن هرکدام از لوکیشنها زمان زیادی صرف کردیم تا یک جغرافیا را برای مخاطبان بسازیم. به نوعی به این صورت هم رغبت برای دیدن اثر دیده شود و همچنین به آن محیط کمک کند. خیلی افراد تماس گرفته و پرسیدند که این جنگل کجاست. این جنگل همیشه هست ولی چون ما سرمان در گوشی است، آن را نمیبینیم. به شدت علاقمندم که از نقاط مختلف ایران تصویر بردارم و به مردم نشان دهم تا به گردشگری در کشور نیز کمک کند.
کاوری درباره دو پارت بودن داستان این مجموعه توضیح داد: خودمان این موضوع را قبول داریم ولی باتوجه به شرایط مالی که داشتیم به این صورت عمل کردیم. این کار در ۸ ماه و ۲۰ روز و با بودجه مشخصی ساخته شده و الف ویژه نبود که بتوانیم برای آن زمان بگذاریم.
رامین راستاد نیز در این نشست اظهار داشت: این سریال از قسمت سوم و چهارم تاثیر خود را روی مردم گذاشت. چراکه در مدت فیلمبرداری هرجا میرفتم، مردم ما را با وارش میشناختند که نشان میدهد این کار موفق بوده است. مدتها بود کار سختی بازی نکرده بودم و به نظر من این کار جز آثار فاخر تلویزیون به شمار میآید.
وی ادامه داد: چند سالی است که در تلویزیون کاری نکرده بودم که بعد از آن به لحاظ مادی و معنوی حالم خوب باشد. در ۱۲ سال گذشته این اولین بار بود که حتی یکبار برای دستمزدم با کسی تماس نگرفتم و به لحاظ نظم پروژه عالی بود.
ساناز سماواتی نیز در این نشست بیان کرد: پس از سالها با تیمی کار کردم که خیلی همکاری خوبی بود و از این بابت به شدت خوشحالم.
نسرین بابایی هم گفت: وارش شخصیتی بود که با تلاش دو بازیگر شکل گرفت. تماسهایی داشتم که خانمهایی میگفتند تو؛ من را بازی کردی. همین موضوع نشان میدهد که وارش موفق بوده است. وارش مادر ایرانی است که اثر انگشت خودش را دارد. سریال وارش اثر انگشتی داشت که آن را گذاشت و با حضور مردم مانا شد.
نیلوفر شهیدی در ادامه گفت: شکوفه مظهر یک زن مقاوم و محکم نسبت به عقاید خود بود. مادر این خانواده با وجود تمام دغدغههای خودش دختری همانند خود تربیت کرد. با این تفاوت که دخترش قدری قدرتمندتر بود. امیدوارم بازهم شاهد سریالهایی همچون وارش باشیم.
در ادامه جلالی تبار در خصوص شباهت شخصیت وارش به ستایش گفت: ما در هنرهای نمایشی 36 وضعیت بیشتر نداریم مسلما شباهت در همه اثرها وجود دارد و تکرار این 36 وضعیت به معنای کپیبرداری نیست. وارش دو سه نقطه مثبت دارد اینکه به سنت اقتباس برگرشتیم؛ سنت خوبی که قرار بود در سطح تله فیلم به آن پرداخته شود و کمک به هنرمندان شود. ما در این سریال به سمت ادبیات و موقعیتهایی شناخته نشده، رفتیم و میراث زبان و جشنهای عمومی را در عرصه عمومی نشان دادیم.