مهدی آذرپندار در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد؛
فیلم‌های علمی‌تخیلی هم می‌توانند اجتماعی باشند/ اینطور نیست که هر کس فیلم سیاسی بسازد دستگیر شود!
مهدی آذرپندار با اشاره به اینکه برخی فیلمسازان قضاوت‌های اشتباهی درباره جشنواره فیلم کوتاه تهران دارند، گفت: بهتر است جرأت ساخت فیلم سیاسی در بین فیلمسازان ایجاد شود.
مهدی آذرپندار مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران و دبیر چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره مفهوم بومی‌گرایی در ژانر که از سیاست‌های این دوره جشنواره به حساب می‌آید، اظهار کرد: بومی‌گرایی در ژانر تلاشی است برای اینکه ژانرهای سینمایی ایرانی شوند و فکر می‌کنم بهترین کار این است که این کار را در سینمای کوتاه انجام دهیم تا بتوانیم فیلم ترسناک یا فیلم فانتزی ایرانی داشته باشیم.
آذرپندار خاطرنشان کرد: بومی‌گرایی در ژانر به این معنا نیست که الزاماً ما باید اِلِمان‌های فرهنگی‌مان را در اثر به کار ببریم که آن ژانر بومی شود، به نظر من همین که فیلم به شکلی ساخته شود که برای مخاطب ایرانی باورپذیر باشد و مخاطب بپذیرد آنچه که روایت شده مربوط به ایران است به این معناست که ما توانسته‌ایم در یک ژانر بومی‌گرایی را به درست انجام دهیم. به نظر من محصول بومی‌گرایی این است که فیلم را مخاطب بومی بتواند بپسندد، نمونه موفق این اتفاق را در سینمای جنگ داریم که شکل بومی آن سینمای دفاع مقدس است و ما سعی داریم این بومی‌گرایی را در ژانرهای دیگر هم داشته باشیم.
مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران در ادامه تأکید کرد: خوشبختانه سینماگران و فیلمسازان فیلم کوتاه از رویکرد بومی‌گرایی ژانر استقبال کرده‌اند چرا که شاهد هستیم در سال جاری 13 فیلم فانتزی به جشنواره ارسال شده و خیلی‌ها مفهوم بومی‌گرایی در ژانر را متوجه شده‌اند. امسال در جشنواره درباره گرگینه‌ها فیلم داریم و این نمونه‌ای است که در سینمای بلند ایران وجود ندارد اما در فیلم کوتاه فیلمسازان با جرأت و جسارتی که دارند درباره آدم گرگ‌نما فیلم ساخته‌اند.
وی درباره تغییر سیاست جشنواره فیلم کوتاه تهران از تنوع در ژانر به بومی‌گرایی در ژانر گفت: این سیاست تغییر نکرده بلکه ما یک مرحله جلوتر رفتیم. سال گذشته مسئله اصلی برای ما تنوع در ژانر بود و واقعاً فکر نمی‌کردم که ما با این تعداد اثر کوتاه در ژانر مواجه شویم. کسانی که جشنواره فیلم کوتاه را دنبال کرده‌اند می‌دانند که سال‌های گذشته فیلم‌هایی که در ژانر تعریف شوند مثل فیلم‌های کمدی خیلی کم بود و وقتی سال گذشته متوجه شدیم که فیلمسازان از این سیاست استقبال کرده‌اند توانستیم یک قدم جلوتر برویم و بومی‌گرایی در ژانر را در اولویت قرار دهیم چراکه من هم به عنوان مدیر انجمن تا حدی می‌توانم سیاستم را اعمال کنم و لازم است که از سیاست‌های من استقبال شود وگرنه نمی‌توانستم بحث بومی‌گرایی در ژانر را مطرح کنم. وقتی فیلم کمدی خوب و باکیفیت ساخته می‌شود به من اجازه می‌دهد که یک قدم جلوتر بروم و در این دوره سیاست بومی‌گرایی در ژانر را در اولویت قرار دهم.
وی افزود: نکته جالب توجه این است که اتفاقاً این فیلم‌های ژانر در دیگر جشن‌ها و جشنواره‌ها هم مورد توجه قرار می‌گیرند و چند فیلم که سال گذشته در جشنواره حضور داشت امسال به جوایز ایسفا راه پیدا کرده‌اند و در این رویداد با دیگر فیلم‌ها رقابت می‌کنند. بنابراین توجه به ژانر فقط محصول نگاه من و مسئولان سینمایی نیست و خودِ فیلمسازان به ما این جرأت را دادند که یک قدم جلوتر بیاییم و پس از تنوع به موضوعی ایرانی شدن ژانرها توجه کنیم.
آذرپندار در پاسخ به این پرسش که برخی فیلمسازان فیلم کوتاه توجه انجمن سینمای جوان و مسئولان سینمایی به مقوله ژانر را نوعی تلاش برای خنثی سازی سینما و جلوگیری از گسترش سینمای اجتماعی و سیاسی می‌دانند، گفت: من بارها اعلام کرده‌ام که با ساخت فیلم سیاسی مشکلی نداریم، سال گذشته در جشنواره فیلم‌های سیاسی حضور داشتند و امسال هم همینطور است.
وی افزود: در مورد سینمای اجتماعی هم باید بگویم که اتفاقاً با این سیاست‌ها فضا برای حضور برخی درام‌ها بازتر می‌شود. وقتی در جشنواره فیلم کمدی، فانتزی، علمی تخیلی و... وجود دارد دیگر کسی به شما بابت داشتن چند فیلم تلخ ایراد نمی‌گیرد. امسال ما فیلم‌ها را در موضوعات مختلف دسته‌بندی نکردیم یا فیلم‌ها را با ژانرها و موضوعاتی که دارند شمارش نکردیم که مثلاً ببینیم چند فیلم کمدی داریم یا چند فیلم ترسناک، در واقع ما از بابت تنوع در آثار دغدغه‌ای نداشتیم و خیالمان راحت بود که به ازای چند فیلم کمدی می‌تواند چندین فیلم تلخ و اجتماعی داشت.
دبیر چهلمین جشنواره فیلم کوتاه تهران تصریح کرد: هر چند که نمی‌توان این مسئله را یک سیاستگذاری رسمی دانست اما برای دبیران جشنواره فیلم کوتاه در هر دوره‌ای ویترین جشنواره بسیار مهم است و وقتی ما این میزان تنوع در آثار داریم مشخص است که من به عنوان دبیر نگرانی‌ام درباره ویترین جشنواره برطرف شده و نگران این نیستم که جشنواره ممکن است خالی از تنوع باشد و یک نوع فیلم در آن دیده شود.
وی افزود: همه متوجه خواهند شد که جشنواره چهلم دارای یک بسته متنوع از فیلم‌های کوتاه است ضمن اینکه بسیاری از فیلم‌های ژانر هم می‌توانند اجتماعی باشند. به عنوان مثال یک فیلم علمی تخیلی هم می‌تواند یک فیلم اجتماعی باشد که نمونه‌اش را امسال در جشنواره داریم و در این فیلم ما قصه یک کودک کار را دنبال می‌کنیم که در محل دفن زباله کار می‌کند. این فیلم قطعاً یک فیلم اجتماعی است اما لحنش با دیگر فیلم‌های اجتماعی که پیش‌تر دیده‌ایم بسیار متفاوت است.
آذرپندار که پیش‌تر در مصاحبه‌ای بسیاری از فیلمسازان جوان را فاقد جسارت لازم برای ساخت فیلم سیاسی دانسته بود، در پاسخ به پرسشی درباره این موضوع گفت: نشانه وجود جسارت و جرأت ساخت فیلم سیاسی در بین فیلمسازان این است که فیلم سیاسی بسازند، در واقع همینکه فیلم سیاسی ساخته شود به این معناست که این جسارت وجود دارد. من خوشحالم که امسال حدود پنج یا شش فیلم درباره اتفاقات سال گذشته ساخته و برای ما ارسال شده بود. همینکه فیلم سیاسی ساخته شود اتفاق خوبی است و واقعاً اینگونه نیست که هر کسی فیلم چنین فیلمی بسازد دستگیر می‌شود، این تصور اشتباهی است. من خیلی مشتاقم که این باور از ذهن‌ها بیرون برود، می‌دانم که امسال فیلمی سیاسی ساخته شده که این فیلم برای ما ارسال نشد اما می‌دانم که اگر همین فیلم به جشنواره ارسال می‌شد به نظر من برای حضور در جشنواره انتخاب می‌شد. در واقع فیلمساز با تحلیل غلط خود درباره رویکردهای ما این پیش‌داوری را کرده است که فیلمش را به جشنواره فیلم کوتاه تهران نفرستد.
وی در پایان تأکید کرد: این نگاه اشتباه وجود دارد و متأسفانه تعداد فیلم‌های اینچنینی کم است. بهتر است این جرأت ایجاد شود، من استقبال می‌کنم که فیلمساز، فیلم بسازد تا اینکه به کف خیابان برود.
