راز جنگجوی عصر آهن که با شمشیر و آینه دفن شده بود، برملا شد
باستان‌شناسان موفق شدند با تجزیه و تحلیل مینای دندان متوفایی که حدود ۲۰ سال پیش کشف شده بود، به راز جنگجوی عصر آهن که با شمشیر و آینه دفن شده بود، پی ببرند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، بیش از ۲۰ سال پیش باستان‌شناسان در انگلیس موفق به کشف دفینه‌ای شدند که آثار آن شگفت‌زده‌شان کرد چراکه در کنار بقایای انسان، یک شمشیر (سلاحی مرتبط با مردان جنگجو) و همچنین یک آینه (شیئی که اغلب با زنان دفن می‌شد) به خاک سپرده شده بود. این شمشیر و آینه از سال ۲۰۰۲ در موزه جزیره اسکیلی نگهداری می‌شود.
بر اساس مطالعات جدید، تجزیه و تحلیل دندان‌های متوفا نشان می‌دهد که فرد مدفون در این مکان، یک زن از دوره عصر آهن بود که احتمالاً جنگجو نیز بوده است. در ابتدای امر باستان‌شناسان باتوجه به یافته‌های موجود، تصور می‌کردند یک مرد در این گور دفن شده است. این درحالی است که این قبر حاوی یک آینه برنز دسته‌دار، یک سنجاق فلزی، حلقه مارپیچ و بقایای یک سپر نیز بود.
در طول عصر آهن، آینه‌ها اهمیت زیاد و کاربردهای متعددی داشتند. محققان معتقد هستند که اگر این فرد یک زن جنگجو بود، شاید از آینه برای برقراری ارتباط استفاده می‌کرد و نور را از سطح آن منعکس می‌کرد تا به هم رزمانش علامت دهد که حمله کنند. بر اساس این مطالعه، اشیاء بازتابنده اهداف آیینی نیز داشتند و ممکن است برای برقراری ارتباط با دنیای ماوراء‌طبیعی برای اطمینان از موفقیت یک حمله یا بازگشت امن جنگجویان به نبرد استفاده شده باشند.
جزییات شمشیر کشف شده در این عکس مشخص است
سارا استارک (زیست‌شناس اسکلت انسانی در Historic England) معقتد است: یافته‌های جدید فرصتی برای تفسیر مجدد این دفن ایجاد کرده است شاید اکنون موفق به کشف شواهدی شده‌ایم که نقش رهبری یک زن در جنگ در عصر آهن را نشان می‌دهند.
باتوجه به آنکه اسکلت به خوبی حفظ شده بود اما اثر DNA برای آزمایشات مناسب نبود از این رو محققان برای تعیین جنسیت، به دندان‌های فرد روی آوردند. مینای دندان فرد حاوی شکلی از پپتید آملوژنین (زنجیره کوتاهی از اسیدهای آمینه کلیدی برای تشکیل مینا که توسط ژنی که فقط در کروموزوم X یافت می‌شود کدگذاری می‌شود) بود. بنابراین محققان هیچ اثری از نسخه کروموزوم Y آملوژنین پیدا نکردند که نشان می‌دهد فرد کروموزوم Y ندارد و یک زن است.
ترکیب شمشیر و آینه نشان می‌دهد که این زن در جامعه خود جایگاه بالایی داشته و ممکن است نقش فرماندهی در جنگ محلی، سازماندهی یا رهبری حملات به رقیب داشته باشد. استارک گفت: این می‌تواند نشان دهد که مشارکت زنان در یورش و سایر انواع خشونت در جامعه عصر آهن بیشتر از آنچه قبلاً فکر می‌کردیم رایج بود.
