نقش رسانه‌های صوتی در ترغیب بیشتر افراد جامعه به مطالعه آثار ادبی

در سال‌های نه چندان دور، درست از همان زمانی که به تدریج، پرمخاطب‌ترین آثار ادبی مکتوب، شکل شنیداری به خود گرفت؛ و به صورت آلبوم صوتی یا کتاب گویا، تولید و روانه بازار نشر شد؛ کمتر کسی تصور می‌کرد: این شیوه ارائه محتوا، که در آن زمان نوآورانه و منحصر به فرد بود؛ طی مدت نسبتا کوتاهی آنچنان با استقبال گسترده‌ای ازسوی شیفتگان ادبیات این سرزمین مواجه گردد؛ که علاوه بر تغییر نگرش تحلیلگران صاحب‌نام در عرصه رسانه‌های نو پدید، حس تحسین علاقمندان جدی آثاری از این دست را نیز نسبت به خود، با تمام وجود برانگیزد. هرچند متاسفانه کیفیت فنی برخی از محتواهای انتشار یافته، به دلیل اینکه معمولا توسط افراد کم تجربه و اغلب با ابزارهای غیرحرفه‌ای آن هم جهت صرفه‌جویی بیشتر در هزینه‌های تمام شده، تولید می‌شوند؛ هنوز هم با استانداردهای روز دنیا، فاصله قابل ملاحظه‌ای دارد؛ اما به مدد رقابتی شدن فضای تولید این گونه آثار، که ضرورت بهره‌گیری از شیوه‌های خلاقانه را، بیش از هر زمان دیگری به سیاست‌گذاران و دست‌اندرکاران این حوزه گوشزد می‌نماید؛ به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک، علاوه بر ارتقای سطح کیفی آن، بر تعداد مخاطبان پرشمارش نیز همچون گذشته، افزوده گردد.

امروزه دیگر بر هیچکس پوشیده نیست که رسانه شنیداری صدا، البته به عنوان یکی از موثرترین ابزارهای ارتباط جمعی، چه نقش انکارناپذیری در تحریک قاعده‌مند حس تخیل و پرورش قدرت تفکر مخاطبانش ایفا می‌کند؛ به این معنا که: موقعیتی را برای شنوندگانش فراهم می‌آورد؛ تا هر یک از آن‌ها متناسب با میزان درک خود نسبت به آنچه می‌شنوند؛ تصویری را در ذهن مجسم کنند؛ که در ذهن هیچ فرد دیگری، نقش نمی‌بندد. دقیقا مانند اثر انگشت هر فرد، که تنها به خود او تعلق دارد. بنابراین تاثیری که این رسانه، بر مخاطبان همیشگی‌اش می‌گذارد؛ به مراتب عمیق‌تر از رسانه‌های دیداری است؛ چراکه پیوسته آن‌ها را به اندیشیدن پیرامون آنچه می‌شنوند؛ وامی‌دارد.

ویژگی دیگر رسانه صوتی، که بی‌تردید حتی آن را، در برابر رسانه‌های پرزرق و برق نوظهور نیز رقابت پذیرتر می‌سازد؛ همیشه در دسترس بودن آن است؛ به گونه‌ای که هر مخاطبی، تنها با در اختیار داشتن یک دستگاه گیرنده کوچک، که قابلیت اتصال به هدفون را نیز داشته باشد در هر لحظه از شبانه‌روز که بخواهد به راحتی می‌تواند از آن بهره‌مند گردد.

مطالعه آثار ادبی، به هر شکل که باشد فضای ذهنی دوستدارانش را، به آرامش دعوت می‌کند؛ چراکه این آرامش، منشا درونی دارد. حال اگر رنگ و لعاب هنری نیز به خود بگیرد، این گونه که در قالب صوتی و به صورت موسیقی گفتار، به علاقمندانش پیشکش شود؛ شکی نیست برای همیشه، در یادها ماندگار خواهد شد. بنابراین شایسته است که با بهره‌گیری دقیق از تمام ظرفیت‌های موجود در رسانه شنیداری صدا، که لحنی گرم و صمیمانه دارد؛ نسخه‌های صوتی با کیفیتی از تاثیرگذارترین سروده‌های شعرای معاصر ایران و جهان، آن هم توسط متخصصین مجرب در این زمینه تولید شود؛ تا به این وسیله، علاوه بر حفظ و اشاعه هرچه بیشتر میراث معنوی به جا مانده از مفاخر ادبی این کره خاکی، فضای ذهنی امن و آرامی نیز برای مخاطبان فرهیخته آن، فراهم گردد؛ به ویژه در عصر حاضر که دشواری‌های حاکم بر زندگی، آرامش درونی بسیاری از علاقمندان جدی این گونه آثار را همچون سایر افراد جامعه، سخت به چالش کشیده است؛ لذا به همه آن‌هایی که دستی گرم بر آتش تولید و انتشار چنین آثاری دارند؛ پیشنهاد می‌گردد: همچنان با تلاش و کوشش خستگی‌ناپذیر خود در این زمینه، گام‌های بلندتری جهت ترغیب روزافزون افراد جامعه، به مطالعه آثار ادبی مکتوب بردارند.