چرایی و چگونگی علل اتفاقات صنعت طیور
ایلنا:حـمـیـد فـاضـلـی مدیرعامل و عضو هیئت مدیره اتحادیه سراسری شرکت‌های تعاونی مرغ و طیور در یادداشتی با عنوان«چرایی و چگونگی علل اتفاقات صنعت طیور» آورده است:
طی روزهای اخیر یعنی دو هفته گذشته قیمت مرغ حدود ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تومان افزایش داشته است و در این ارتباط اظهار نظرهای فراوانی از طرف مسئولین و دست اندرکاران و حتی فعالان و مدیران بخش تولید در مورد علل و عوامل آن صورت گرفته، از جمله اینکه وزیر محترم جهاد کشاورزی متولی اصلی بخش اقدام به تهدید فروشندگان قیمت بیشتر از ۷ هزارتومان را به طور رسمی انجام داده است و حتی برخی از نمایندگان و مدیران بخش فعال در این ارتباط به نوعی قیمت مزبور را مورد تأکید قرار دادند و حتی مدیرعامل مرغداران گوشتی خود نیز قبل از وزیر نسبت به برخورد با فروشندگان بیش از قیمت مذکور را اعلام نمود و هیاهوهایی از طریق رسانه‌ها ی مختلف اعم از تصویری و غیر تصویری از طریق جراید و سایت‌ها شروع گردید که وامصیبتا - اما کسی به جد دنبال علل و عوامل واقعی و اصلی آن نرفته و کسی بدون غرض نپرسید این افزایش را چه عواملی موجب گردیده‌اند.
در علم اقتصاد یک معادله ساده وجود دارد که قیمت را تعیین می‌کند و در سال‌های گذشته به فراموشی سپرده شده یک رابطه ساده علمی و آن اینکه قیمت را عرضه و تقاضا تعیین می‌کند ولاغیر.
یعنی اگر بخواهیم قیمت یک کالا، خدمات و یا محصول ثابت بماند باید تعادل بین عرضه و تقاضا ایجاد کنیم فارغ از اینکه قیمت تمام شده محصول چیست؛ بنابراین علت اصلی افزایش قیمت مرغ عدم تعادل بین عرضه و تقاضا می‌باشد و حال باید علت این عدم تعادل را باید جستجو کرد.
حداقل در ده ماهه اخیر قیمت محصولات طیور با افت شدید روبرو بوده و به طور میانگین بین ۳۰۰۰تا ۶۰۰۰ ریال در حوزه‌های مختلف پایین‌تر از قیمت تمام شده تولیدکنندگان محصولات خود را در بازار عرضه نمودند و تولید کنندگان بیش از این توان زیان نداشته و موجب کاهش تولید و عملیات جوجه ریزی گردید.
البته بر اساس جوجه ریزی مرغ مادر گوشتی نیز آمار‌ها نشان می‌دهد که در این برهه باید تولید نسبت به ماه‌های گذشته کاهش پیدا می‌نمود و علت دیگر افزایش تقاضای معمول در این برهه از سال که بطور عرف صورت می‌پذیرد و دلیل بعدی برنامه ریزی تولیدکنندگان برای عرضه تولیدات در روزهای پایانی سال می‌باشد که به طور معمول در این مقاطع کمبود تولید و عرضه را در بازار شاهد می‌باشیم.
این علل و عوامل باعث افزایش قیمت نسبت به ماه‌های اخیر و حدود یکسال گذشته می‌باشد و باید اذعان گردد هیچگونه گرانفروشی از طرف تولیدکنندگان صورت نمی‌گیرد؛ در واقع باید عنوان گردد قیمت‌ها در حال حاضر به تعادل نسبی رسیده یعنی بین قیمت تمام شده و قیمت فروش تناسب نسبی به وجود آمده و سودی برای تولیدکننده حاصل می‌گردد.
البته می‌توان عنوان نمود که در بخش توزیع و عرضه قدری سوء استفاده و اجحاف صورت می‌گیرد که ارتباطی به تولیدکننده پیدا نمی‌کند و باید شیوه عرضه مرحله تولید تا مصرف نهایی مدیریت و اصلاح گردد.
بنابراین صنعت طیور در ۱۰ ماهه گذشته وضعیت مطلوبی برای تولید کنندگان آن اعم از مرغ تخم مرغ و جوجه یکروزه نداشته است و به دلیل کاهش قیمت در بازار صدمات زیادی به تولید کنندگان از جمله: به بخش تولیدکنندگان جوجه یکروزه حدود ۲۵۰۰ میلیارد ریال و بخش تولید مرغ گوشتی ۱۱۰۰۰ میلیارد ریال و تولیدکنندگان تخم مرغ ۴۰۰۰ میلیارد ریال زیان وارد شده ; بنابراین کل صنعت طیور در ده ماهه گذشته سال ۹۳ حدود ۱۷۵۰۰ میلیارد ریال زیان متحمل شده‌اند.
حال با این تفاسیر آیا واقعاً افزایش قیمت چند روزه جبران خسارات ایجاد شده در صنعت را خواهد نمود؟؟؟
از کلیه مسئولین و دست اندرکاران خواهشمندیم فارغ از هرگونه سیاسی کاری به آسیب‌شناسی وقایع تأکید نموده و علت اصلی آن، که نبود یک برنامه مدون زمان بندی شده استراتژیک در صنعت طیور می‌باشد که فقط با کمک و همکاری و مشارکت دادن خود تولیدکنندگان باید صورت پذیرد و به دست خود آنان نیز این امور کنترل شده، اجرایی و اصلاح شود توجه داشته باشند.
بنابراین بخش تعاونی و خصوصی را دراین مورد جدی گرفته و باور داشته باشند تا این چنین اتفاقاتی در هیچ یک از حلقه‌های تولید صورت نپذیرد و خود تولید کنندگان به طور عمیق و واقعی از این نواسانات، رنج‌ها و زبان‌های فراوانی را می‌بینند.
و اما پیشنهادات و راهکارهایی برای بهبود وضعیت موجود به مسئولین و دست اندرکاران:
۱ – واگذاری تنظیم بازار محصولات تولیدی به همراه تأمین اعتبار لازم برای این منظور به تشکل‌های تولید کنندگان، عملی و اجرایی گردد.
۲ – مشارکت تولیدکنندگان و نمایندگان آن‌ها و حضور آنان در تصمیم گیری‌ها و تصمیم سازی‌های کلان صنعت باید انجام پذیرد.
۳ – واگذاری کلیه امور اجرایی و تصدی گریهای صنعت طیور به خود تولید کنندگان و نمایندگان آنان صورت پذیرد.
۴ - برنامه ریزی در تولید بر اساس مصرف و قدرت خرید مردم باید انجام شود.
۵ - برای صادرات محصولات تولیدی صنعت مشوق‌های لازم در نظر گرفته شود.
۶ – جلوگیری از صدور مجوزهای مورد نیاز برای ایجاد واحدهای جدید و توسعه کمی صنعت طیور باید در دستور کار قرار گیرد.
۷ – ایجاد تشکل‌های تولید یکپارچه با محوریت تشکل‌های تعاونی و هولدینگ‌های مدیریتی در صنعت باید پیگیری شود.
۸ – اعلام قیمت خرید تضمینی و اقدام عملی به این مورد با توجه به افزایش قیمت‌ها بر اساس قیمت تمام شده محصولات در دستور کار قرار گیرد.
۹ – سرمایه در گردش مورد نیاز صنعت برای واحدهای تولیدی با شرایط و سود مناسب تأمین شود.
۱۰ – ایجاد مجموعه واحد به عنوان نماینده واقعی کل صنعت طیور پیگیری گردد.