صنعت کفش یک جزیره کشف نشده صنعتی و اقتصادی است

به گزارش خبرنگار ایلنا ،رسول شجری، رئیس اتحادیه کفاشان دست‌دوز تهران به نمایندگی از فعالان این صنف با اشاره به مشکلات به وجود آمده برای کفاشان طی سالهای گذشته اظهار داشت: یکی از مسائل و مشکلات اصلی ما امروز بحث مالیات بر ارزش افزوده است. قانون مالیات بر ارزش افزوده به صورت ماهیتاً با اقتصاد و جامعه ما سازگار نیست و مشکل بعدی ما وضعیت شهرک‌های صنعتی و مشکلات این شهرک‌ها است در رابطه با شهرک صنعتی قرچک اعضای صنفی این اتحادیه از شرکت شهرکهای صنعتی استان تهران زمین خریداری کرده اند که با توجه به شرایط به وجود آمده در سه سال اخیر دچار مشکل شده اند و نیازمند حمایت همه جانبه از شرکت شهرکهای صنعتی و دولت هستند.

وی ادامه داد: در بحث بیمه تامین اجتماعی نیز مشکلات زیادی داریم و قرار بود امسال که سال حمایت از اشتغال و تولید است، سازمان بیمه تامین اجتماعی با ما همراهی کند اما متاسفانه سازمان تامین اجتماعی با واحدهای صنفی مختلف سختگیرانه برخورد می‌کند و حتی برخی واحدها که از معافیت 5 نفره برخوردار هستند نیز دچار مشکلات زیادی شده‌اند و به بهانه‌های مختلف این معافیت‌ها را حذف کرده‌ است و به دنبال این است تا این معافیت را کاملا حذف کند که اگر این اتفاق بیفتد یک ظلم بزرگ به واحدهای کوچک صنفی است.

روح‌الله هادوی‌نیا، نایب رئیس جامعه مدیران و متخصصین کفش ایران و مدیر برند کهن‌چرم نیز با اشاره به مشکلات فعالان حوزه کفش در کشور اظهار داشت: امروز کشورهای اروپایی از صنایعی همچون کفش و پوشاک درآمد خوبی دارند و این درآمد در سه بخش مواد اولیه، ماشین‌آلات و اتوماسیون و محصول نهایی است یعنی مثلا امروز کشوری مانند ایتالیا در صنعت کفش همزمان هم مواد اولیه را تولید می‌کند، هم ماشین‌آلات را می‌سازد و هم کفش را به عنوان محصول نهایی تولید کرده و می‌فروشد و از هر سه بخش درآمدهای خوبی دارد.

وی ادامه داد: امروز نقش صنعت کفش ایران یک نقش مهم است و همان حضوری را در صنعت داخل و خارج دارد که مثلا کوکاکولا برای آمریکا دارد یعنی امروز یک جفت  کفش به اندازه یک بشکه نفت ارزش و اعتبار دارد و همه مسئولان باید بدانند که ما در ایران یک جزیره کشف نشده صنعتی و مالی داریم به نام صنعت کفش. در حالی که آنگونه که باید از این صنعت حمایت نشده اما صنعتگران این حوزه خودشان به صورت مستقل آن را حفظ کرده‌اند و هم‌اکنون حدود 500 هزار نفر بر اساس آمار رسمی در این صنعت فعالیت می‌کنند و صنعت کفش می‌تواند چهارمین پایه اقتصاد کشور باشد و نه تنها برای 80 میلیون نفر در داخل کفش تولید می‌کند بلکه می‌تواند ارزآوری خوبی نیز داشته باشد و اگر از سمت دیگر نگاه کنیم می‌توانیم بگوییم اگر این 80 میلیون کفش تولید نشود نیاز داخل چگونه تامین خواهد شد و آیا ما ارز داریم که مثلا بخواهیم کفش وارد کنیم؟

هادوی‌نیا افزود: یکی از مشکلات بزرگ صنعت کفش، امروز نبودِ یک شبکه توزیع مدرن محصولات است و متاسفانه هیچ کسی برای این قضیه هیچ فکر و برنامه‌ای ندارد. البته این نبودِ شبکه توزیع مدرن محصولات فقط مختص به کفش نیست و در سایر زمینه‌های اقتصادی مانند کشاورزی نیز شاهدیم که از تولید محصول تا رسیدن آن به دست خریدار، زنجیره مناسبی وجود ندارد و تولیدکننده و خریدار هر دو متضرر می‌شود زیرا یکی مجبور است محصولش را بسیار ارزان بفروشد و دیگری آن را بسیار گران می‌خرد.

نایب رئیس جامعه مدیران و متخصصین کفش ایران با اشاره به اینکه کشورهایی همچون ترکیه هر جای دنیا که شرکت‌هایش حضور دارند 80 درصد هزینه بازاریابی آن شرکت را پرداخت می‌کند، گفت: ما به ظاهر با مردم عراق و سوریه دوست هستیم اما آن کشوری که سود و نفع اقتصادی را می‌برد ترکیه است و هم‌اکنون سالانه 12 هزار میلیارد دلار میزان صادرات ترکیه به این دو کشور است.

هادوی‌نیا در ادامه بیان داشت: بحث آموزش و بروز شدن اطلاعات علمی و فناوری نیز بسیار مهم است و اگر ما در بخش آموزش در صنعت هزینه کنیم چند برابر در بخش‌های دیگر می‌توانیم صرفه‌جویی کنیم و توقع ما از دولت و مجلس این است که از بازوهای اجرایی و قانون‌گذاری برای حل این مشکلات استفاده کنند زیرا امروز بیش از 70 درصد صنعت در کشور در بخش‌های مختلف وابسته به صنعت کفش است و این صنعت یک صنعت پیشران است.

محمد عرب، مدیر کفش شیما نیز اظهار داشت: یکی از مشکلات ما، رفتار سازمان تامین اجتماعی است و ما در این بخش مشکلات قانونی‌ای داریم که متاسفانه صنعت کفش را فلج کرده است و متاسفانه همین مسئله باعث شده تا کارخانه‌های بزرگ نتوانند با کارگاه‌های کوچک همکاری داشته باشند.

وی ادامه داد: امروز سازمان تامین اجتماعی هیچ خدماتی در بخش‌های مختلف ارائه نمی‌دهد و فقط از تولیدکنندگان و کارفرمایان حق بیمه و پول می‌گیرد و اگر امروز سازمان تامین اجتماعی به دلیل اهمال‌کاری و یا مشکلات دیگر در حال ورشکستگی است، صنعت نباید تاوان این ورشکستگی را بدهد.

عرب با اشاره به اینکه صنعت کفش به نوعی لکوموتیو بسیاری از صنایع دیگر است، افزود: امروز در حالی که مثلا برای یک مدل خودرو یک کد تعریف می‌شود، در صنعت کفش به ما اعلام شده که برای هر مدل کفش یک کد را تعریف کنیم در حالی که این کار امکانپذیر نیست.

وی ادامه داد: امروز در بحث تامین مواد اولیه بسیار مشکل داریم در حالی که بخش زیادی از این مواد اولیه که در داخل و در پتروشیمی‌ها تولید می‌شود، محصول داخلی است اما شاهد هستیم که مثلا PVC در یک ماه اخیر افزایش قیمت زیادی داشته است و مثلا وقتی قیمت یک کیلو PVC از 40 هزار تومان به 50 هزار تومان افزایش پیدا می‌کند، این گرانی باعث می‌شود تولیدکننده دچار ضرر شود و 25 درصد سرمایه اولیه‌اش کاهش پیدا کند.

مدیر کفش شیما گفت: چرا وقتی همه فاکتورهای یک پتروشیمی اعم از برق، حامل‌های انرژی و مواد اولیه ثابت است، قیمت محصول نهایی 25 درصد افزایش پیدا می‌کند و اگر این کار تخلف است چرا هیچ نهادی با آنها برخورد نمی‌کند؟

حجت‌الله فیروزی، نماینده مجلس نیز با اینکه مشکلات صنعت کفش باید رفع شود، اظهار داشت: امروز خوشبختانه تولید کفش هم بازار خوبی در داخل دارد و هم در خارج و باید این صنعت تقویت شود. باید در حوزه‌های مختلف همچون تسهیل ورود مواد اولیه، حل مشکلات و موانع قانونی، حل مشکلات مالیاتی و بیمه‌ای و مشکلات شهرک‌های صنعتی اقدامات موثری صورت بگیرد و از دوستان صنف اتحادیه کفش می‌خواهم که ارتباط‌شان را با ما بیشتر کنند تا این مشکلات را دسته‌بندی کنیم و در یک مسیر مناسب مشکلات را حل کنیم.

فرهاد طهماسبی، دبیر کمیسیون صنایع و معادن نیز بیان داشت: امروز مجلس و دولت مکلف هستند در صنایع کوچک به ویژه صنعت کفش حمایت کنند زیرا این صنایع در بحث اشتغال، نقش پررنگی دارند. بحث دیگر، مسئله ارزآوری است و یکی از مشکلات بزرگ کشور امروز ارزآوری است و ما باید از صنایعی که می‌توانند با فروش کالاهای خود ارزآوری کنند، حمایت کنیم.

وی ادامه داد: وقتی ما در صنعتی مانند صنعت کفش می‌توانیم مانند نفت درآمدزایی داشته باشیم باید قطعا از این صنعت حمایت کنیم و از منابع ملی و ذخایری که مربوط به آیندگان است، حفاظت کنیم.

طهماسبی گفت: امروز صنایع کفش و صنایع کوچک دیگر با زحمت بسیار و با حداقل امکانات نه تنها روزی حلال برای خود به دست می‌آورند بلکه بدون رانت و ریخت و پاش و سوء استفاده برخی صنایع دیگر به اقتصاد کشور کمک می‌کنند و وظیفه همه ماست تا از این صنایع حمایت کنیم و دولت نیز باید از این صنعت حمایت کند زیرا صنعت کفش یکی از معدود صنایعی است که منابع کشور را هدر نمی‌دهد.