اتفاق‌نظری بین نهادها برای حل مشکلات بحرانی کشور وجود ندارد/ دولت می‌توانست خیلی بهتر عمل کند/ بحث‌های علمی و ظرفیت‌ دانشگاه‌ها مورد توجه مسئولان نیست

محمود نیلی احمدآبادی (رییس دانشگاه تهران) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با ارزیابی از عملکر دولت در بخش‌های مختلف به ویژه در بخش اقتصادی گفت: قطعا کشور با مشکلات سختی مواجهه است، ولی بخشی از آن به خارج از محدوده کشور مربوط است. به تعبیر دیگر دولت آمریکا به تعهدات خود عمل نکرده، البته نه تنها به تعهدات خود عمل نکرده بلکه سعی دارد با ایران مخالفت کند و ایران را در تنگنا قرار دهد.

وی ادامه داد: از طرفی به نظر من دیگر بخش‌های داخل کشور هم که باید در این مواقع همراه باشند، خیلی همراه نیستند. در شرایط بحرانی همه باید در یک راستا عمل کنند و کمک هم دیگر باشند، اما به نظر می‌آید در حال حاضر چنین اتفاق نظری وجود ندارد.

نیلی احمدآبادی با بیان اینکه ما می‌دانیم که همه ابعاد اقتصادی کشور در دست دولت نیست، گفت: نکته قابل توجه این است که همه ابعاد اقتصادی کشور به عهده دولت نیست، بالاخره ما قوه قضاییه، قوه مقننه  و نهادهای اقتصادی بزرگی دیگری هم داریم. اگر می‌خواهیم عملکرد دولت را ارزیابی کنیم باید ببینیم که دولت دقیقا در چه محدوده‌ای و چه اختیاراتی داشته است، اگرچه من معتقدم دولت می‌توانست خیلی بهتر از این عمل کند.

رییس دانشگاه تهران در پاسخ به این سوال که از نظر شما دولت برای سال آینده چه مواردی را باید در اولویت کارهای خود قرار دهد؟ گفت: من فکر می‌کنیم ظرفیت بسیار بزرگی هم برای اشتغال و هم برای توسعه کشور در دانشگاه‌ها وجود دارد. پارک‌های علم و فناوری، مراکز رشد، بدنه دانشگاه‌ها،  این ظرفیت بزرگ را دارند، اما در کشور مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

وی ادامه داد: برای همین دانشگاه‌ها سعی کردند، خوشه‌های فکری را ایجاد کنند که این خوشه‌های فکری محصول گردهمایی اعضای هیات علمی دانشگاه‌های مختلف است است، ولی خیلی فراتر از اینها می‌توان از ظرفیت دانشگاه‌ها استفاده کرد.

نیلی احمدآبادی اضافه کرد: هنوز دانشگاه‌ها را به عنوان جایی می‌شناسیم که فقط کار منابع انسانی را انجام می‌دهند و مقاله منتشر می‌کنند، در حالی که آنها مراکز فکر و تصمیم‌سازی هستند و می‌توانند در توسعه و بهبود تکنولوژی مشارکت بهتر و بیشتری داشته باشند.

رییس دانشگاه‌ تهران در پایان اظهار داشت: اولویت دولت استفاده از همه ظرفیت‌های کشور است، منظور از همه ظرفیت‌های کشور منابع انسانی، منابع مالی، منابع فکر ی و علمی است. این بخش به ویژه بحث‌های علمی و ظرفیت‌های دانشگاه‌ها که بسیار گسترده است، در این مسیر خیلی مورد توجه قرار نمی‌گیرد.