نماینده مجلس در گفت‌وگو با ایلنا:
انگیزه خودکشی در دانشآموزان و دانشجویان را باید از بین برد/ بودجه‌ای برای ایمنی‌سازی مدارس نداریم
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گفت: باید پژوهش شود که چرا یک دانش‌آموز یا دانشجو اقدام به خودکشی می‌کند و باید این انگیزه را از بین برد.
محمد قمی (عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی) در واکنش به خودکشی دانش‌آموز دبیرستانی با سقوط از طبقه سوم مدرسه درباره ایمنی‌سازی مدارس برای جلوگیری از آسیب رسیدن به دانشآموزان گفت: کسی که بخواهد خودکشی کند، حتی اگر محلی ببیند که نرده‌کشی یا حصارکشی شده است ، سراغ جایی دیگری می‌رود و به نوع دیگری اقدام به خودکشی می‌کند. البته خوب است که مدارس ایمنی لازم را رعایت کنند و از نرده استفاده کنند، ولی به هر جهت ما باید بیشتر به انگیزه‌های خودکشی توجه کنیم و آن ریشه و انگیزه خودکشی را از بین ببریم.
وی ادامه داد: اینکه مدارس حصارکشی نشده و دانش‌آموز اقدام به خودکشی کرده دلیل قانع‌کننده‌ای نیست، چون زمانی که فرد به هر دلیلی انگیزه خودکشی دارد، از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند.
او تصریح کرد: اگر بر فرض مثال بخواهیم حصارکشی کنیم یا نرده بگذاریم، شاید ۲۰ درصد مانع شود، کسی که بخواهد خودکشی کند از هر وسیله‌ای استفاده می‌کند. پژوهش‌ها باید روی این باشد که چرا یک دانش آموز یا دانشجو اقدام به خودکشی می‌کند و باید این انگیزه را از بین برد.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی گفت: خوب است که این نکات ایمنی را رعایت کنیم، ولی آموزش و پرورش با بودجه کمی که دارد، همین که مدارس را ایمن کند تا روی سر دانش آموزان خراب نشود، کفایت می‌کند، حالا اینکه دوربین یا دستگاه‌های هوشمند بگذارند با توجه به امکانات آموزش و پرورش فعلا مقدور نیست، زیرا آموزش و پرورش امکانات لازم در این زمینه را ندارد. تجهیز کردن به دوربین و حصارکشی از نظر ایمنی‌سازی در مدارس میلیاردها تومان برای آموزش و پرورش هزینه دارد.
قمی ادامه داد: ما هنوز مدرسه کپری، خشتی و گلی داریم که عمرشان بیش از ۴۰ سال است و مشکلات زیادی دارند، فعلا آموزش و پرورش باید به این‌ها توجه کند.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات در پایان اظهار داشت: اینکه ما باید نکات ایمنی را رعایت کنیم حرف درستی است، اما در حال حاضر آموزش و پرورش حتی به سختی یک معاون در مدارس می‌گذارد. وقتی یک مدرسه‌ای ۵۰۰ دانش‌آموز دارد، معاون یا ناظم مدرسه که نمی‌تواند همه را کنترل کند، مگر اینکه بخواهیم این کنترل را به صورت دیجیتالی یا الکترونیکی انجام دهیم که این هم برای آموزش و پرورش هزینه‌های زیادی دارد که این هم به نظر من فعلا مقدور نیست.
