شگفتی قلم در چیست؟

به گزارش ایلنا، سردار سعید منتظر المهدی، معاون فرهنگی اجتماعی و سخنگوی فراجا در یادداشتی نوشت: اگرچه در وصف قلم و صاحبانش سخن بسیار گفته‌اند، اما به گمانم  پدیده قلم از چنان شکوه و عظمتی برخوردار است که هر چه در باب آن «قلم‌فرسایی» نماییم، کم گفته‌ایم. همه بیش و کم می‌دانیم اگر قلم نبود، ما امروزه از میراث گران‌سنگ فرهنگ و ذخیره انسان‌ساز تمدن و دانش در حال افزایش برخوردار نبودیم. از آن مهمتر، اگر قلم و اهل قلم نبودند، امروزه نشانی از نام ملت‌ها نبود و به‌درستی گفته‌اند:

«در دفتر زمانه فتد نامش از قلم/ هر ملتی که مردم صاحب قلم نداشت» 

و ما چه مسروریم که حتی پیش از زمانی که صنعت چاپ اختراع شود و دانش و قلم از انحصار خارج گردد و همگانی شود، صاحبانِ صاحب‌قلمی داشته‌ایم که ارزش و شکوه قلم را به‌درستی فهم کرده‌اند و با قلم‌فرسایی و خلق آثار شگفت‌انگیز و ماندگار خود، نام این دیارِ کهن را جاودانه ساخته‌اند و برایمان تاریخ و تمدن و فرهنگی به ودیعه گذاشته‌اند که همواره از سرچشمه زلال آن روانمان را طراوت می‌بخشیم و جانمان را جانی تازه ارزانی می‌داریم. 

آری ما فردوسیِ حماسه‌سرا داشته ایم که با «شاهنامه» و سروده‌های حماسی‌اش، همچون «ایلیاد و ادیسه هومر»، میراثی سرشار از شور و نشاط و سلحشوری، پیشِ رویمان نهاده است و زبانمان را از هر گزندی مصون داشته است. سعدی شیرین‌سخن را داشته‌ایم که با خلقِ «گلستان و بوستان»، بوستانی پرطراوت از شعر و شعور را برایمان به ارمغان آورده است؛ او زبان  ما را غنا بخشیده است و فهم انسانی ما را دوچندان ساخته است، درست همان‌گونه که «ویلیام شکسپیر» با هملت و رومئو و ژولیت، فهم و درک بشری را وسعت بخشیده است.

در تاریخ معاصرمان نیز صاحب‌قلمانی پرشمار داشته‌ایم که قلم را ارج نهاده‌اند و هر یک به گونه‌ای «ذهنِ» جویای دانایی ما را فراخ‌تر از پیش نموده‌اند؛ استاد مطهری با آثار گوناگونش درک اجتماعی  ما را گسترش داده و بینش مذهبی ما را به روز نموده است. جلال آل احمد با «مدیر مدرسه»اش لطافت روح ما را فرونی بخشیده است و با «خَسی در میقات»اش ما را با خود به یک سفر معنوی می‌برد. نادر ابراهیمی با «یک عاشقانه آرام»، در وادی پرراز و رمز عشق قلم زده است و همانند علی‌محمد افغانی در «شوهر آهو خانم» ، غبار از حس زیباشناختی درونمان زدوده است و ظرفیت همدلی امان را دوچندان نموده است.

همچنین کم نیستند صاحبان قلمی که به برکت قلم توانا و خزانه ذهنی فراخ خویش حماسه هشت سال جنگ تحمیلی را به تصویر کشیده‌اند و هر یک ابعادی از عظمت مقاومت مردم این دیار را جاودانه نموده‌اند؛ احمد محمود در «زمین سوخته» روزهای نخست یورش دشمن را قلمی نموده است و  خانم حسینی در «کتابِ دا» از مقاومت و تاب آوری و رنج گروهی از آنانی که رنج بردند تا ما رنج نبریم، را برایمان ترسیم نموده است.

باری، اینان و انبوه صاحبانِ قلمِ دیگری، با قلم زیبای خویش همچون لئو تولستوی در «جنگ و صلح»، عظمتِ از جان گذشتگی و انسجام و همدلیِ مردم ایران عزیز را به رخ دنیا کشیده‌اند و نشان داده‌اند که چه سان با قلم می‌توان بزرگی یک ملت را فریاد زد.

و اینک نیز همه ما بر خود می‌بالیم که در بین خود انبوه صاحب قلم داریم که ارزش قلم را می‌دانند و با قلم زیبا و ستودنی خویش برای جامعه تولید دانایی و امنیت و امید می‌کنند و آینده‌ای سرشار از شور و شعف و شادابی برایمان ترسیم می‌نمایند.

 من از طرف مجموعه فرماندهی انتظامی کشور، «روز قلم» را به همه اهالی قلم و عقل و خرد و اندیشه کشورمان تبریک عرض نموده و به همه آنان دستمریزاد می‌گویم که با قلم خویش قلب ما را مملو از آرامش می‌سازند و ذهن ما را پر از واژگان نیکو می‌نمایند.