پرداخت هزینه غذای دانشجویی در توان برخی دانشجویان نیست/ سنجش تب و اکسیژن خون خوابگاه‌نشینان هر ۴۵ روز یک‌بار+ عکس و فیلم

به گزارش خبرنگار ایلنا، زندگی دانشجویی و خوابگاهی یکی از متفاوت‌ترین تجربه‌هایی است که برخی دانشجویان آن را تجربه می‌کنند. در حقیقت دوری از خانواده، پذیرفتن عقیده و نظر مخالف، تقسیم وظایف و مسئولیت‌ها و... تجربه زیستی جدیدی را به دانشجویان القا می‌کند؛ دانشجویانی که آینده روشن خود را در پسِ ادامه تحصیل می‌بینند.اگرچه خوابگاه، خانه دوم دانشجویان است، اما حضور در این خانه در ایام شیوع کرونا و بعد از بازگشایی محدود با نگرانی‌هایی همراه شد، تا جایی که برخی دانشجویان به دلیل عدم حضور در خوابگاه یک ترم مرخصی گرفتند تا ببینند، اوضاع کرونا چه می‌شود.

برای بررسی وضعیت زندگی دانشجویان در روزهای کرونایی به یکی از خوابگاه‌های دکتری دانشگاه امیرکبیر واقع در بلوار کشاورز رفتیم تا از نزدیک وضعیت زندگی دانشجویان را مشاهده کنیم. اغلب صبح اول وقت از خوابگاه بیرون می‌زنند و تمام این مدت در آزمایشگاه و دانشگاه برای انجام مراحل پروژه خود دوندگی می‌کنند. هوا که تاریک می‌شود، به خوابگاه بر می‌گردند و پای لپتاپ وکتاب‌هایشان شب را سپری می‌کنند.دانشجویان دکتری این روزها در خوابگاه‌ها تنها هستند تا شیوع کرونا آن‌ها را تهدید نکند، دیگر مثل سابق خبری از هم‌اتاقی در خوابگاه‌ها نیست و این زیست جدیدی برای دانشجویانی است که ناگزیر در خوابگاه می‌مانند تا تحصیلات و مقالات خود را به اتمام برسانند.

پرداخت هزینه غذای دانشجویی در توان برخی دانشجویان نیست

«مجید حیدری» دانشجوی دکتری رشته مهندسی اکتشاف مواد معدنی از دانشگاه امیرکبیر است که کم کم در حال آماده شدن برای رفتن به آزمایشگاه است، او از شهرستان بابل آمده و از مرداد ماه تاکنون در خوابگاه سحرخیز دانشگاه امیرکبیر ساکن است. این دانشجو درباره شرایط زندگی خوابگاهی در ایام کرونا می‌گوید: دقیقا سال گذشته بود که بلافاصله دانشگاه امیرکبیر دستور تخلیه همه خوابگاه‌ها را داد و ما تا عید در خانه ماندیم. پس از آن اعلام شد، خوابگاه‌ها به صورت یک نفر در هر اتاق و دو نفر در اتاق‌های بزرگتر، پذیرای دانشجویان تحصیلات تکمیلی است.

او ادامه می‌دهد: حضور در خوابگاه اوایل برای ما کمی سخت بود، زیرا ما ناچار بودیم که علاوه بر تحقیقات و درس خواندن برای خودمان هم غذا درست کنیم و این مشکلی بود که با آن مواجه شدیم، اما با پیگیری‌هایی که انجام دادیم، بسته‌های غذایی با قیمت نسبتا مناسب و نه ارزان، ارائه شد. البته قیمت این غذاها برای برخی از دانشجویان زیاد است و در توان مالی آن‌ها نیست.

این دانشجو درباره قیمت غذای دانشجویی توضیح می‌دهد: ارائه غذا به صورت بسته‌بندی از سوی دانشگاه صورت می‌گیرد، برخی اوقات که غذا خوب نباشد، من سعی می‌کنم خودم املت، ماکارانی و عدسی درست کنم که سریع‌تر هم آماده می‌شود. ما برای هر غذا دو هزار تومان به سیستم غذایی دانشجویی واریز می‌کنیم و در زمان تحویل غذا مبلغ ۱۲ هزار تومان را هم دانشگاه تقبل می‌کند که در مجموع ۱۴ هزار تومان می‌شود و ما تا سقف ۱۴ هزار تومان می‌توانیم غذا دریافت کنیم، اگر قیمت غذا بیشتر شد، باید خودمان هزینه مازاد را پرداخت کنیم.

دانشجوی رشته اکتشاف مواد معدنی دانشگاه امیرکبیر به چگونگی شناسایی دانشجویان مشکوک به کرونا در خوابگاه اشاره کرد و گفت: اقدامات زیادی درباره رعایت نکات بهداشتی اعمال شده است و اگر یک نفر هم مشکوک باشد، سریعا از سوی خوابگاه به بیمارستان منتقل می‌شود.

حیدری درباره وضعیت تحصیلی‌اش می‌گوید: من یک ترم به خاطر کرونا مرخصی بودم و اکنون وارد ترم پنج می‌شوم، اکنون در حال نوشتن پروپوزال هستم که امیدوارم این ماه بتوانم دفاع کنم.

هر دو هفته یک‌بار به شهرم می‌روم

این دانشجوی در خصوص تردد خود به شهرستان بابل و بازگشت به خوابگاه توضیح می‌دهد: من هر دو هفته یک بار به شهرمان می‌روم، اما این تردد فقط با ماشین شخصی‌ام انجام می‎شود. قبلا با اتوبوس زیاد تردد می‌کردم، اما به خاطر شرایط کرونا دیگر از اتوبوس استفاده نمی‌کنم.

او معتقد است کرونا شرایط را برای دانشجویان بسیار سخت کرده است و موجب شده که دانشجویان از درس و کارهایشان خیلی عقب بمانند. حیدری می‌گوید: با این همه مشکلات من حس می‌کنم ما توانستیم به خوبی جلو برویم. دانشجویانی که واحد تئوری داشتند، درس‌هایشان را به صورت مجازی جلو بردند، اما دانشجویانی مانند من که هم واحد تئوری و هم آزمایشگاهی دارند برای گذراندن دروس باید به خوابگاه بیایند.

وی در ادامه می‎‌گوید: مسئولان خوابگاه سعی دارند که کارِ نظافت و ضدعفونی به خوبی انجام شود به عنوان مثال سینک ظرف‌شویی و آشپزخانه نیز مرتب ضدعفونی می‌شوند، اما احساس می‌کنم که به تازگی ظرفیت خوابگاه را در این ایام زیاد کرده‌اند. در هر حال دانشجویانی که درخواست خوابگاه داشته باشند دانشگاه با آن‌ها مساعدت می‌کند. من از مرداد در خوابگاه هستم و فعلا مورد مشکوکی که گفته شود، مبتلا به کرونا است را ندیده‌ام.

اتاق چهار نفره تنها برای یک نفر

«امیررضا بیگدلی» دانشجوی ترم سوم دکتری و با مجید حیدری هم رشته است، اخیرا بعد از دیدار خانواده‌اش در زنجان، به خوابگاه بازگشته و هدف از حضورش در خوابگاه را جمع‌بندی پروپوزال و تدریس‌هایش عنوان می‌کند. او درباره این روزهایش می‌گوید: من ترم بعد پروپوزالم را تمام می‌کنم و باید دفاع کنم به همین خاطر مجبور شدم که از امکانات خوابگاهی استفاده کنم. کاری که دانشگاه امیرکبیر در راستای رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی انجام داد، این بوده که اتاق‌های سه تا چهار نفره را تنها به یک نفر اختصاص داده است و این امنیت ما را بیشتر تامین می‌کند.

او درباره خطر ابتلا به کرونا در خوابگاه می‌گوید: تردد زیادی در خوابگاه وجود ندارد و از این جهت نمی‌تواند خطرناک باشد، زیرا اغلب دانشجویان تحصیلات تکمیلی صبح از خوابگاه به دانشگاه یا سرکارشان می‌روند و شب برمی‌گردند.

خانوده‌ام موافق حضورم در خوابگاه نبودند

بیگدلی معتقد است که نظافت خوابگاه در زمینه سرویس‌های بهداشتی، آشپزخانه و حتی دستگیره‌های در، مرتب انجام شده و کل خوابگاه هر روز ضد عفونی می‌شود. ضمن اینکه ما پیش از ورودمان به خوابگاه، تست و غربالگری را انجام دادیم و این رویه هر ۴۵ روز یکبار اتفاق می‌افتد.

این دانشجوی امیر کبیر ضمن اشاره به نگرانی خانواده‌اش از حضورش در خوابگاه می‌گوید: البته خانواده‌ام چندان تمایل نداشتند، به خوابگاه بیایم، اما دانشجویان تحصیلات تکمیلی نمی‌توانند در خانه باشند، البته برای انجام کارهای از راه دور مشکلی ندارند و کاملا از تکنولوژی استفاده می‌کنند، اما به هر حال ترجیح می‌دهیم که در فضای دانشگاهی باشیم و از امکانات آنجا استفاده کنیم. البته من تدریس یار هستم و حتما باید اینجا باشم،‌ چون دروسی هم که تدریس می‌کنم به صورت آزمایشگاهی است و اینطور نیست که حتما باید از سایت‌هایی که دانشگاه طراحی کرده استفاده کنم و این سایت‌ها اغلب برای دروس تئوری هستند.

وی درباره خطر سفرِ دانشجویان شهرستانی به شهرشان و بازگشت به خوابگاه می‌گوید: البته که موافقم ترددها خطرناک است، من فقط در خوابگاه و دانشگاه تردد دارم و حتی از وسایل نقلیه عمومی استفاده نمی‌کنم و هرگز در جمع شلوغی نبوده‌ام.

بیگدلی دانشجوی اکتشاف مواد معدنی پیشنهاد می‌دهد که بهتر است حین ورود دانشجویان تب‌سنجی از آنها صورت بگیرد، زیرا تب یکی از علائم اولیه کرونا است. هر خوابگاهی می‌تواند یک تب‌سنج داشته باشد. البته دانشجویان حتی اگر یک شبانه‌روز در خوابگاه نباشند، اجازه ورود به خوابگاه ندارند و حتما باید به مرکز سلامت دانشگاه بروند و آنجا غربالگری شوند و سپس با دریافت گواهی سلامت به خوابگاه برگردند.

قیمت غذای دانشجویی به نسبت کیفیت آن، بالاست

ساعت به ۹ نزدیک می‌شود،‌ اکثر دانشجویان از خوابگاه به محل کارشان یا دانشگاه رفته‌اند، نظافت‌چی در این ساعت مشغول نظافت و ضدعفونی طبقات و راه پله‌هاست. به طبقه همکف می‌رویم و اتاق حامد صفی خانلو یکی دیگر از دانشجویان دکتری دانشگاه امیرکبیر که در رشته مکانیک ساخت و ساز تحصیل می‌کند می‌رویم، او که ظاهرا از دیدن ما غافلگیر شده، سعی می‌کند اتاقش را مرتب کند، بلافاصله ماسک را می‌زند و با ما شروع به گفتگو می‌کند. او می‌گوید: حدود دو ماهی می‌شود که در خوابگاه هستم و از شهرستان اهر به تهران می‌آیم در این مدت دوماهه برای کاهش شیوع کرونا هم به خانه نرفته‌ام.

وی می‌افزاید: من به خوابگاه برای پیش بردن مقاله و پروژه‌هایم نیاز داشتم، گرچه شاید کمی می‌ترسیدم که در شرایط کرونا به خوابگاه بیایم، اما خوشبختانه خوابگاه شرایط خوبی دارد و بهداشت رعایت می‌شود. من در بین دوستانم کسی را داشتم که مبتلا به کرونا شود، اما در این خوابگاه موردی ندیدم.

از او درباره وضعیت غذای دانشجویی پرسیدم که ضمن گلایه از افت کیفیت غذاها توضیح می‌دهد: ما در خوابگاه چندان مشکلی نداریم، اما در دانشگاه با مشکل افت کیفیت غذای دانشجویی مواجه هستیم. قبلا کیفیت غذای دانشگاه بهتر بود، ضمن اینکه پنجشنبه‌ها نیز به دانشجویان غذا می‌دادند، اما غذای پنجشنبه‌ها حذف شده است، ضمن اینکه قیمت غذای دانشجویی نیز به نسبت کیفیت غذا، بالاست.

وی در خصوص غربالگری‌های دانشگاه از دانشجویان تحصیلات تکمیلی می‌گوید: در دانشگاه امیرکبیر به خاطر اسکانی که در خوابگاه داریم، هر ماه از ما غربالگری به عمل می‌آورند.

انجام تست پالس اکسیمتری و تب‌سنجی از دانشجویان هر ۴۵ روز یک‌بار

«زارعی» مسئول خوابگاه سحرخیر درباره پایش سلامت دانشجویان این خوابگاه می‌گوید: بعد از بررسی ستاد ملی مقابله با کرونا در خصوص وضعیت خوابگاه‌ها، در نهایت مصوباتی ابلاغ شد تا دانشجویان تحصیلات تکمیلی بتوانند از خوابگاه‌ها استفاده کنند. قبلا فازبندی‌ها به این صورت بود که هر ترم به صورت کامل به دانشجویان خوابگاه داده می‌شد،‌ اکنون به دلیل شرایط کرونا و اینکه هر لحظه ممکن است، تهران به شرایط قرمز برگردد هر فاز را ۴۵ روز کردیم.

وی می‌افزاید: تمدید بین فازها مشروط بر این است که اولا دانشجو مراحل پروژه‌اش را با تایید استاد راهنما خوب طی کرده و امور بهداشتی را رعایت کرده باشد. ضمن اینکه دانشجویان برای هر فاز موظف هستند که به مرکز بهداشت دانشگاه مراجعه کنند و تست پالس اکسیمتری و تب‌سنجی انجام دهند. اگر ناظرین و کارشناسان تشخیص دهند که موردی نیاز به تست‌های دیگر دارد، تست pcr از شخص گرفته می‌شود و در نهایت برای شخص یک گواهی صادر می‌شود که تنها یک ماه اعتبار دارد. برای فاز بعدی دانشجو مکلف است که به مرکز بهداشت دانشگاه مراجعه کرده و این مراحل را طی کند.

زارعی ادامه می‌دهد: برای رفت و آمد دانشجویان به شهرستان هم تمهیداتی اندیشیده شده، از جمله اینکه سیستم حضور و غیاب در خوابگاه دائر شده و افراد حضور روزانه و شبانه‌شان ثبت می‌شود. در ایامی که تهران در وضعیت قرنطینه بود، ما اعلام کردیم کسی حق ندارد، حتی یک شب خارج از خوابگاه باشد و اگر باشد حق ندارد تا پایان دوره قرنطینه وارد خوابگاه شود.

گزارش:‌ اکرم رضایی ثانی