چرا قلعه‌نویی و گل‌محمدی پیشنهاد تیم امید را رد کردند؟
دو سرمربی مطرح لیگ برتر پیش از فرهاد مجیدی پیشنهاد هدایت تیم امید به دستشان رسید ولی قبول نکردند.
به گزارش ایلنا، تیم امید همیشه بی‌برنامه بوده و مدیران فدراسیون فوتبال کمترین توجه را معطوف به این تیم کرده‌اند. یکی از پیشکسوتان فوتبال می‌گفت: «تا وقتی به تیم امید شخصیت ندهند و مثل تیم ملی بزرگسالان با بازیکنان و کادرفنی آنها برخورد نشود، همین آش است و همین کاسه.» آیا تاکنون دیده‌ایم که لیگ به دلیل اردوی تیم امید تعطیل شود؟ آیا رسانه‌ها به تیم امید، نه مانند بزرگسالان بلکه کمتر از آنها پرداخته‌اند؟ فدراسیون فوتبال چطور؟ بهتر است به بخش مالی فدراسیون فوتبال بروید و دستمزد مربیان تیم امید با سرمربی تیم ملی را مقایسه کنید. حتماً عدد جالبی دستگیرتان می‌شود.
زلاتکو کرانچار با حقوق ماهیانه 15 هزار دلار در تیم امید فعالیت می‌کرد. یعنی برای یک سال، جمع این رقم به 180 هزار دلار می‌رسید. همین حالا و در لیگ برتر، برخی مربیان با دستمزدی دو برابر دستمزد کرانچار فعالیت می‌کنند. نمونه‌های بسیاری هم از این دست وجود دارد، سری به اصفهان، مشهد و همین تیم‌های پرطرفدار تهران بزنید تا حساب کار دست‌تان بیاید.
برای فرهاد مجیدی هم ماجرای کرانچار تکرار شد. او با رقمی در حدود 500 میلیون تومان که مشخص هم نشد پرداخت می‌شود یا نه، هدایت تیم امید را پذیرفت. آن وقت همین حالا برخی مربیان لیگ برتری در حال جابه‌جایی در میانه فصل و با رقمی دو برابر هستند. یکی از مشکلات همیشگی تیم امید، همین مبلغ قرارداد کادرفنی است که همیشه بوده و به نظر ادامه هم خواهد داشت.
شما فکر می‌کنید چرا مربیان مطرح حاضر نمی‌شوند سرمربیگری تیم امید را قبول کنند؟ بحث آنها دقیقاً همین است که اینجا پول نیست و در باشگاه‌ها هست. اگر شما جای یحیی گل‌محمدی بودید، از دو میلیارد و شاید هم بیشتر می‌گذشتید تا 500 میلیون بگیرید و سرمربی تیم امید شوید؟ به همین دلیل هم هست که مذاکره با این مربیان به سرانجام نرسیده و توافقی حاصل نشده. مهدی تاج می‌گوید: «بعد از کرانچار گزینه قطعی ما انتخاب مربی داخلی بود و برای همین با مربیان زیادی وارد گفت‌وگو شدیم. یحیی گل‌محمدی، حسین فرکی، امیر قلعه‌نویی، مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان از جمله گزینه‌های مد نظر آقای استیلی بودند که هیچ‌یک سرمربیگری تیم امید ایران را قبول نکردند. در نهایت به آقای مجیدی رسیدیم و بعد از مدتی نظر کمیته فنی فدراسیون لزوم تغییرات در کادرفنی تیم امید بود و آقای استیلی در نهایت با نظر کمیته فنی فدراسیون فوتبال انتخاب شد.»
قلعه‌نویی نمی‌آید، یحیی پیشنهاد مالی فدراسیون را قبول نمی‌کند، فرکی در پیکان می‌ماند و در نهایت دو ماه مانده به آغاز مسابقات حمید استیلی به عنوان سرمربی انتخاب می‌شود. این حکایت عجیب تیم امید است که تکرار می‌شود و کسی هم به آن توجه نمی‌کند. اگر فدراسیون فوتبال و در رأس آنها مهدی تاج کمی هم تمرکز خود را روی تیم امید می‌گذاشت، دست به جیب می‌شد و بودجه این تیم را بالا می‌برد، شاید الان جای استیلی سرمربی بهتری روی نیمکت می‌نشست. یکی مثل یحیی گل‌محمدی یا امیر قلعه‌نویی که جزو مربیان گرانقیمت اما طراز اول فوتبال ایران هستند.
