راهکاری که برای "پلی اکریل" درنظر گرفتند درباره "هفت تپه" هم اجرا کنند

به گزارش خبرنگار ایلنا، در تابستان امسال کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه بیش از یک ماه دست به اعتراض و تجمع صنفی زدند؛ این اعتراضات، نمایندگان مجلس را به شوش و هفت تپه کشاند و وعده‌هایی به کارگران داده شد اما کارگران معترض می‌گویند: آنچه بیش از دریافت حقوق ماهانه برای ما اهمیت دارد، خلع ید از سهامدار خصوصی و بازگرداندن مالکیت و مدیریت مجتمع به دولت است.

علیرضا خرمی (عضو شورای اسلامی کار شرکت پلی اکریل اصفهان) که معتقد است کارگران پلی اکریل روزگار مشابهی را در سالهای نیمه اول دهه ۹۰ خورشیدی پشت سر گذاشته‌اند و امروز شاهد روشن شدن تدریجی چراغ‌های کارخانه هستند، می‌گوید: به عنوان یک فعال کارگری و فردی که در جریان اعتراضات مشابه کارگران پلی اکریل در سالهای قبل از ۹۵ بوده‌ام، از دولت یک سوال اساسی دارم: چرا دولت در مقوله هفت تپه به میدان نمی‌آید و اداره و مدیریت مجتمع را برعهده نمی‌گیرد تا توانمندسازی و رفع مشکلاتِ آن به سرانجام برسد؟

وی با بیان اینکه در سال ۹۵، پلی اکریل در اختیار هیات حمایت از صنایع دولت قرار گرفت و هیات اجرایی دولت در کارخانه مستقر شد، ادامه می‌دهد: می‌توانند راهکاری مشابه این را برای هفت تپه نیز اجرایی کنند تا کارگران خیالشان راحت شود که دولت به میدان آمده و سکان کار را در دست گرفته است.

به گفته خرمی، قبل از قرار گرفتن پلی اکریل در اختیار هیات حمایت از صنایع، کارگران این کارخانه نیز اعتراضات زیادی داشتند و به مدیریت ناکارآمد بخش خصوصی معترض بودند اما بعد از آمدن هیات اجرایی دولت، به کارخانه وام داده شد؛ حتی چند ماه کارگران به بیمه بیکاری رفتند و در نهایت، کارخانه که نفس تازه‌ای در آن دمیده شده بود، کار را از سر گرفت و امروز دیگر کارگران پلی اکریل معترض نیستند.

  این فعال کارگری به مسئولیت دولت در قبال واحدهای تولیدی قدیمی و بزرگ اشاره می‌کند و می‌گوید: به محض اینکه در این واحدها مشکل یا بحران به وجود می‌آید، دولت وظیفه حاکمیتی دارد که برای رفع بحران و توانمندسازی به میدان بیاید وگرنه صنایع کلیدی و بزرگ، در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرند و از دست می‌روند.