ایلنا بررسی می‌کند؛
دلسردی کشاورزان از بیمه‌ها/ کشاورزان وقت بحران تنها می‌مانند
مشکلات بیمه‌ها در ارزیابی خسارت و جبران آن عملا باعث شد درصد ناچیزی از کشاورزان محصولات خود را بیمه کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، افزایش بارش‌ها برای کشاورزان همزمان خوش یمن و بد یمن بوده است؛ آشتی طبیعت با انسان که خود را در افزایش بارش‌ها نشان داده، نویدبخش پشت سر گذاشتن خشکسالی است، اما همین بارش‌ها در مناطقی از کشور سیل‌آسا شده و گاه تا کل محصول یک سال کشاورزان را خراب کرده است. کشاورزی به ویژه کشاورزی سنتی تا حد زیادی تحت تاثیر حوادث جوی است. همه جا تلاش شده با پیش‌بینی دقیق و به موقع از خسارت‌های بلایای طبیعی کاسته شود، همانطور که تمهیداتی برای بعد از وقوع حوادث اندیشیده شده است. بیمه محصولات کشاورزی سرراست ترین و بهترین روش برای جبران خسارت‌های حوادث طبیعی است، اما در ایران به رغم اینکه هر ساله شاهد وقوع سیل در مناطقی از کشور هستیم، کشاورزان رغبت چندانی به بیمه محصولات خود نشان نمی‌دهند.
ارزیابی نادرست و جبران خسارت دیرهنگام
قاسم سوخته سرایی (دبیر نظام صنفی کشاورزی گلستان) به ایلنا می‌گوید: مشکلات در بخش بیمه کشاورزان حداقل از دو جنبه حاد است. یک کشاورز محصول خود را بیمه می‌کند تا در وقت نیاز بتواند خسارت وارد آمده به محصولش را دریافت کند. شاهد بوده‌ایم که وقتی زمان جبران خسارت می‌رسد در ارزیابی‌ها مشکلات و موانع جدی وجود دارد.
او توضیح می‌دهد: اول اینکه بیمه‌ها یک نظام مرحله‌ای برای ارزیابی خسارت در نظر می‌گیرند. یعنی اینکه بسته به زمان تحمیل خسارت، ارزیابی، متفاوت خواهد بود. اگر در مرحله کاشت، کمی بعد از آن یا در مرحله داشت خسارتی به کشاورزان وارد شود، در ارزیابی‌ها متفاوت با زمانی خواهد که خسارت در مرحله برداشت وارد شده است. در این زمینه به این واقعیت توجه نشده که حتی وقتی کشاورز در مرحله داشت خسارت ببیند، زمان خود را از دست داده و عملا نمی‌تواند محصولی بکارد.
سوخته سرایی همچنین به بحث جبران خسارت کشاورزان می‌پردازد و می‌گوید: تازه همین کم ارزیابی که طی شد مدت زمان زیادی باید وقت صرف شود تا جبران خسارت صورت گیرد. ارزیابی صورت گرفته باید به مرکز برود، بررسی شود و بعد چند ماه پولی به حساب کشاورز ریخته می‌شود که اغلب ناچیز است. خسارت در مورد بیمه‌های دیگر مانند بیمه حوادث رانندگی گاه تا چندین برابر است، اما در مورد حوادث مرتبط با کشاورزان اینطور نیست.
دلسردی کشاورزان
پای صحبت کشاورزان که بنشینی از این گله دارند که بیمه‌ها به تعهدات خود عمل نمی‌کنند و این عملا باعث دلسردی کشاورزان شده است.
اردیبشهت سال گذشته شعبانی (رئیس اتحادیه باغداران مازندران) گفت: پرداخت غرامت به کشاورزان بسیار کند، قطره چکانی و زمان بر است و در این میان هیچ عامل انگیزشی وجود ندارد که کشاورز را تشویق به بیمه کردن باغات خود کند.
خرداد امسال هم محمد حسین خنکال (دبیر خانه کشاورز استان سمنان) گفت:بیمه کشاورزی خسارت وارد شده به باغدارانی که محصول خود را بیمه می‌کنند کامل پرداخت نمی‌کند.
سوخته سرایی با اذعان به دلسردی کشاورزان نسبت به بیمه می‌گوید: اگر اجبار در بیمه برخی محصولات کشاورزی را که خرید تضمینی دارند، در نظر نگیریم، کمتر از ۱۰ درصد کشاورزان محصولات خود را بیمه می‌کنند.
او ادامه می‌دهد: این در حالی است که همه جای دنیا بیمه‌ها عملکرد قابل ملاحظه‌ای در جبران خسارت کشاورزان دارند. البته در این کشورها دولت هم برنامه دقیقی برای حمایت از بیمه‌های خصوصی در زمان بحران دارد. برای مثال سیلی ویرانگر و فراگیر در کشوری جاری می‌شود. این سیل به یکباره به هزاران کشاورز ضرر می‌زند که جبران خسارت آنها برای بیمه‌ها ممکن نیست. برای این مواقع تمهیداتی اندیشیده می‌شود، حال آنکه در ایران این تمهیدات و آینده‌نگری ها نیست و وقتی سیل می‌آید دولت خود مجبور به جبران خسارت می‌شود که آن هم به دلیل نبود منابع نصفه و نیمه صورت می‌گیرد.
هر قدر بیمه بیشتر فراگیر شود، هزینه‌های دولت و مردم در زمان بحران کاهش می‌یابد. این فقط فرهنگ بیمه نیست که می‌تواند منجر به فراگیری بیمه شود، بلکه باید اشکالات بیمه‌ها به ویژه در حوزه کشاورزی رفع شود تا کشاورزان ترغیب به بیمه کردن محصولات خود شوند.
