اقشار ضعیف حمایت‌های کافی را در زمان بحران کرونا دریافت نمی‌کنند/ نهاد‌های حمایتی منفعلانه عمل می‌کنند

 به گزارش خبرنگار ایلنا، در گزارش تازه مرکز پژوهش‌های مجلس اقدامات سازمان‌ها و نهاد‌های حمایتی زیر ذره‌بین قرار گرفته است. ارزیابی کلی تهیه‌کنندگان این گزارش این است که  اقدامات صورت گرفته از یکسو تابع سیاست اجتماعی مشخص و روشنی نبوده است و از سوی دیگر اقدامات، ماهیتی تاخیری، پسینی و منفعلانه‌‌ داشته‌‌اند. مضاف بر این، ضعف نهادهای هماهنگ‌‌کننده و نظارتی، منجر به موازی‌‌کاری، عدم هدفمندی و ناپایداری حمایت‌‌های اجتماعی شده است.

در بخشی از این گزارش آمده است: هرچند ممکن است در چند ماه شیوع ویروس در میان افراد طبقه متوسط و بالا کنترل شود، اما در صورت کم‌توجهی به لایه‌های پایین جامعه یعنی اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر از قبیل کودکان کار و خیابان، دستفروش‌ها، متکدیان، زباله‌گردها و بی‌خانمان‌ها، زنجیره انتقال ویروس در کشور نه تنها قطع نمی‌شود بلکه با شدت بیشتری روند شیوع در سراسر شهرها مجددا افزایش می‌یابد.  

 در شرایط بحران اقشار ضعیف بیشتر از هر زمان دیگری به کمک نیاز دارند، چراکه این گروه‌ها در شرایط بحران درد مضاعفی را نیز تجربه می‌کنند که دیگر گروه‌ها نه آن وضعیت را تجربه کرده‌اند و نه درک درستی از آن دارند. از این رو در شرایط بحران بایستی نهادها وظایف و مسئولیت‌های اجتماعی مضاعفی را در حمایت از اقشار ضعیف صورت دهند. در غیر این صورت صرف تخصیص اعتباری که محل هزینه‌کرد آن شفاف نیست و برنامه عملیاتی کارآمدی برای آن تعریف نشده است چندان پاسخگوی مسائل و مشکلات آنها نیست.

نویسندگان این گزارش همچنین عنوان کرده‌اند: دستگاه‌های حمایتی دولتی در زمینه مقابله با ویروس کرونا در جهت حمایت از مددجویان خود چندان خلاق و نوآورانه با مساله مواجه نشده‌اند و اقدامات تاخیری، پسینی و منفعلانه‌ای را در دستور کار داشته‌اند. انتظار می‌رفت کمیته امداد و سازمان بهزیستی به واسطه دسترسی به سامانه جامع اطلاعاتی مددجویان ارتباط خود را با افراد تحت پوشش خود قطع نمی‌کردند و ضمن ارتباط با مددجویان در زمینه ارائه مشاوره و آگاهی به آنها، بسته‌های حمایتی و خدمات بهداشتی را به درب منازل آنها ارائه می‌کردند.

متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.