کشمکش‌هایی که از شهریورماه شروع شد؛
آیا «پرستار وارداتی» حقیقت دارد؟ / یک معادله‌ی ساده تعداد بیکاران را نشان می‌دهد
فعالان صنفی پرستاران نگران اظهاراتی هستند که برای ورود اتباع بیگانه به عنوان پرستار، چراغ سبز نشان می‌دهد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، همه چیز از چراغ سبز وزارت بهداشت شروع شد؛ اظهارات مسئولان به دل‌نگرانی‌های پرستاران دامن زد؛ پرستاران از آنچه باعنوان «پرستاران وارداتی» نامیده می‌شود، نگرانند و می‌گویند در حال حاضر حدود ۲۰ هزار پرستار بیکار در کشور وجود دارد که البته مسئولان این رقم را تکذیب می‌کنند.
همه‌ی ماجرا به اوایل شهریورماه امسال بازمی‌گردد که معاون پرستاری وزارت بهداشت از تدوین پیش‌نویس اولیه آیین‌نامه جذب پرستار جویای کار اتباع بیگانه سخن گفت و بعد از آن، موج انتقادات آغاز شد. البته بعد از انتقادات فعالان صنفی پرستاران، معاون پرستاری وزارت بهداشت که پیش از این گفته بود «چنانچه پرستار بیگانه در مناطق محروم که ایرانی‌ها تقاضای کار ندارند، تقاضای کار کند ما مجوزهایش را صادر خواهیم کرد.»
بعد از مدتی اولویت را به پرستاران ایرانی داد و گفت: «اگر در یک منطقه هم پرستار ایرانی جویای کار داشته باشیم هم پرستار خارجی، اولویت با ایرانیان است، هرچند که در این آیین‌نامه جدید نیز پرستاران اتباع بیگانه جذب استخدام رسمی دولت نمی‌شوند.»
چرا مزایا در مناطق محروم پایین است؟!
در این شرایط، فعالان صنفی پرستاران که بارها به عدم اجرای قانون از جمله بر زمین ماندن قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری بعد از سیزده سال، انتقاد کرده‌اند، به زیر پا گذاشتن حقوق پرستاران ایرانی انتقاد دارند. آنها می‌گویند به جای تدوین آیین‌نامه برای جذب پرستاران خارجی، فکری به حال ۲۰ هزار پرستار بیکار کنید و در عین حال، مزایا و شرایط اشتغال در مناطق محروم را ارتقا ببخشید تا اینهمه پرستارِ فارغ‌التحصیل، برای کار و خدمت به ان مناطق بروند. این درحالیست که مریم حضرتی (معاون پرستاری وزارت بهداشت) با تاکید بر اینکه آیین‌نامه‌ی جذب پرستاران بیگانه هنوز نهایی شده و فقط در حد پیش‌نویس است، بیکاری ۲۰ هزار پرستار را تکذیب می‌کند. وزارت بهداشت قویاً اعتقاد دارد تعداد پرستارارن بیکار کشور به این رقم‌ها نمی‌رسد.
واقعا تعداد پرستاران بیکار کشور چقدر است؛ چرا وزارت بهداشت در فکر کم کردن از آمارِ تعداد پرستاران بیکار کشور هستند؟ چرا سر ابتدایی‌ترین واقعیت‌های آماری، «اختلاف» وجود دارد؛ آنهم اختلاف بسیار فاحش؟!
آیا ۲۰ هزار پرستار بیکار داریم؟!
اما محمد شریفی مقدم (دبیرکل خانه پرستار) به فارغ التحصیلی ۱۲ هزار پرستار در سال اشاره دارد که طی ۵ سال، ۶۰ هزار پرستار را شامل می‌شوند؛ او می‌گوید: «باید پرسید، وزارت بهداشت، چقدر از این تعداد را جذب کرده است؟ ما در طی ۵ سال گذشته ۵۰ تا ۶۰ هزار پرستار فارغ‌التحصیل داشته‌ایم و میزان جذب آنها در وزارت بهداشت، کمتر از ۱۰ هزار تاست. حتی اگر ۲۰ هزار جذب هم داشته باشیم بازهم ۳۰ تا ۴۰ هزار پرستار بیکار می مانند. این معادله بسیار ساده و سرراست است.»
همه‌ی این کشمکش‌ها که از شهریورماه امسال آغاز شده، به نگرانی‌های پرستاران دامن زده است و داغ دل آنها را تازه کرده است: «چرا فقط در فکر بی‌حقوق کردن بیشتر پرستاران و کادر درمانِ غیرپزشک هستند؟ چرا قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری و دیگر قوانینی که طبق قانون باید مزایا و دریافتی پرستاران را افزایش دهد، به دست فراموشی سپرده شده است؟ چرا نمی‌خواهند بپذیرند که برای پرستاران هم مانند پزشکان باید در مناطق محروم، مزایای فوق‌العاده در نظر گرفت؛ مگر کارِ اصلی درمان را پرستاران انجام نمی‌دهند؟ مگر همه زحمت‌ها بر دوش پرستاران نیست؛ پس چرا همیشه از قافله‌ی مزایا و منافع، عقب می‌مانند؟!»
