در میزگردی با حضور کارشناساس اقتصادی و اجتماعی مطرح شد:
آنچه می‌خواهیم اجتماعی کردن دارایی‌ها است/ اصول انسانی در بخش خصوصی زیرپا گذاشته می‌شوند
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر به مناسبت روز کارگر، میزگردی با حضور «فریبرز رئیس دانا»، «جمشید پژویان» و «کاظم فرج اللهی» برگزار کرد.
به گزارش ایلنا، انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر به مناسبت روز کارگر، میزگردی با حضور «فریبرز رئیس دانا»، «جمشید پژویان» و «کاظم فرج اللهی» برگزار کرد.
بخشی از صحبت‌های سخنرانان برنامه را مرور می‌کنیم:
رییس‌دانا در این نشست گفت: ما از دولتی کردن حمایت نمی‌کنیم. آنچه می‌خواهیم اجتماعی کردن دارایی‌هاست. در این سرزمین ثروتمندان بر قانونگذاری‌ها تاثیر گذاشتند. قوانین را به سمتی بردند که خصوصی‌سازی در خدمت انباشت سود باشد.
رییس دانا در ادامه اضافه کرد: در تمام دولت‌ها از این خصوصی‌سازی‌ها فقط خودمانی‌ها را بهره‌مند کردند. این اعتراضات نشانه آگاهی‌ست. این سیاست خصوصی‌سازی است که پدر اقتصاد را درآورده است. در ایران خصوصی‌سازی را پیش گرفتند، گفتند خودش را بیار اسمشو نیار. در بخش‌های مختلف همیشه درگیر این سیاست بوده‌ایم.
در ادامه، پژویان با بیان مشکلات اساسی کشور در مدیریت اقتصادی افزود: مشکل کشور این است که ما قرص نان کوچکی داریم که نصفش را یک نفر یا چند می‌برند و باقی مانده‌اش را باید بین ۸۰ میلیون تقسیم کنیم. چرا؟ چون کشور ما تولیدکننده نیست. از ابتدای تاریخ تاجر بودیم و کشور ما کارش تجارت است. در چنین اقتصادی بیکاری بطور نهادینه وجود دارد. بازده بخش صنعت ما ۶ درصد است درصورتی که در تجارت و برج‌سازی به ۳۰۰ درصد می‌رسد. خب در چنین وضعیتی چه کسی در صنعت سرمایه‌گذاری می‌کند، تا بتواند سرمایه را با کارگر ترکیب کرده بیکاری را کاهش داده و قرص نان را بزرگتر و تعدادش را بیشتر کند؟ این‌ها مشکلات اساسی مدیریت اقتصادی است. این‌ها کشور را فلج کرده است.
پژویان گفت: ما احتیاج داریم به اینکه احزاب شکل بگیرند، رسانه‌ها آزاد باشند و انحرافاتی که در دولت‌ها هست را افشا کنند و ما آگاه باشیم به تعهدی که نسبت به آرایی که به صندوق‌های رای می‌اندازیم، داریم.
در ادامه میزگرد کاظم فرج اللهی (فعال صنفی کارگری) از حضار درخواست کرد تا یک دقیقه به احترام تمام کسانی که برای ساختن و برای انسانیت جان باختند، سکوت کرده و بایستند.
فرج‌‌اللهی در ادامه با بیان اینکه بخش خصوصی به کارگران ستم و فشار بیشتری نسبت به بخش دولتی وارد کرده است، به تشریح مشکلات کارگران پرداخت: دولت‌های متعدد، مکررا با این توجیه که دولتی‌سازی فسادآور است، خصوصی کردن اموال عمومی را به اجرا گذاشتند. دیدیم در جاهایی که به بخش خصوصی واگذار شد، ستم و فشار به کارگران، بیشتر از جاهایی بود که دولتی بودند. اما امروز مشاهده می‌کنیم که کارگران ما در حال بیدار شدن از خواب غفلتند. اساسا برای طبقه کارگر اینکه شرکت‌ها خصوصی باشند، یا دولتی، تفاوتی نمی‌کند. برای کارگر مهم این است که در کاری که می‌کند و دستمزدی که می‌گیرد چقدر دخالت می‌کند و چقدر در جامعه مشارکت داده می‌شود.
وی در ادامه با نقد از بخش خصوصی گفت: اگر بازدهی در بخش خصوصی بیشتر است به خاطر فقط نبوغ مدیریتی نیست، به دلیل زیر پا گذاشتن اصول انسانی است. بخش خصوصی به قصد تولید فعالیت نمی‌کند، به قصد غارت وارد می‌شود. خصوصی‌سازی فقط غارت کارگر نیست، غارت منابع عمومی جامعه است. معادن دست بخش خصوصی است، بیشترین تلفات را در معادن می‌بینیم و این ناشی از این است که بخش خصوصی فقط و فقط به دنبال سودآوری و انباشت سرمایه بیشتر و دست‌یابی به سود بیشتر است و برای جان کارگران ارزشی قائل نیست.
