گزارشی از مشکلات واحدهای تولید چرم شهرک صنعتی چرمشهر ورامین؛
به شدت در مضیقه هستیم/ با همین وضع سال آینده تعطیل می‌شویم
واحدهای تولیدی شهرک صنعتی چرمشهر ورامین که یکی از مهم‌ترین و تخصصی‌ترین شهرک‌های صنعتی تولید چرم و سالامبور در ایران محسوب می‌شود، طی یک‌سال اخیر به شدت از لحاظ ارز، مواد اولیه و بازار فروش در مضیقه و تحت فشار بوده‌اند. بسیاری تعطیل کرده، و دیگران نیز با ظرفیتی بسیار کمتر از آنچه تعریف شده، فعالیت می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، صنعت چرم ایران طی حداقل یک سال اخیر با توجه به نوسانات نرخ ارز، فقدان مواد اولیه و مواردی دیگر که بر دوش اقتصاد ایران افتاده‌اند، در شرایط نامطلوبی بوده و کم نبودند واحدهایی که با کاهش تولید و نیروی انسانی مواجه شده‌اند.
شهرک صنعتی چرمشهر ورامین که در سال ۱۳۶۴ تاسیس شده، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین و تخصصی‌ترین شهرک صنعتی کشور در حوزه تولید چرم و سالامبور به شمار می‌آید. با این وجود، واحدهای موجود تولید چرم در این شهرک صنعتی از لحاظ فعالیت با مشکلات بسیاری مواجه بوده و هستند. در راستای بررسی مشکلات آنها، با مدیران دو واحد صنعتی تولید چرم در این شهرک گفتگویی داشته‌ایم.
علی اردلانی نیک (مدیر تولید شرکت چرم گلستان) پیرامون چالش‌های پیش‌روی واحد تولیدی‌اش با بیان اینکه با فقدان مواد اولیه باکیفیت خارجی روبرو هستیم، تاکید کرد: مواد اولیه ایرانی نیز از لحاظ کیفیت به خوبی مواد خارجی نیستند. به‌علاوه، از لحاظ کمی هم جوابگوی تولید ما نیستند.
اردلانی نیک در خصوص میزان تولید چرم گلستان، اظهار داشت: به شدت در مضیقه هستیم و اکنون با یک‌ششم ظرفیت تولیدمان مشغول کار و تولید هستیم. بسیاری از واحدهای چرم هم تعطیل کرده‌اند و بر در واحدشان قفل زده و یک نگهبان برای حراست از آنجا گذاشته‌اند.
وی افزود: کارگران این شرکت‌ها نیز ناگزیرا از این صنف خارج شده، مشغول کارهای دیگری جهت امرار معاش‌شان شده‌اند.
مدیر تولید شرکت چرم گلستان اشاره کرد: تولید ما بیشتر از طریق اقدامات کارمزدی انجام می‌شود و با ۲ تا ۳ کارگر، که آنها هم به صورت اجرتی کار می‌کنند، فعالیت می‌کنیم. اما اگر وضعیت به همین روال پیش برود و مشکل در زمینه تامین مواد اولیه و بازار برای فروش محصولات‌مان داشته باشیم، سال آینده به طور کامل تعطیل خواهیم بود.
امیر رعیت (مدیرعامل شرکت یکتاچرم) نیز درباره مشکلات واحد تولیدی‌اش به ایلنا توضیح داد: ما با یک‌دهم ظرفیت تولید سابق‌مان مشغول کار هستیم.
وی اشاره کرد: تا حدود دو سال پیش ما بین ۱۰ الی بیست کارگر داشتیم اما به خاطر نوسانات ارزی و بسیاری چالش‌های دیگر، اکنون تعداد آنها به سه نفر رسیده است.
رعیت با بیان اینکه هیچگونه حمایتی از سوی نهادهای دولتی برای تداوم فعالیت‌مان دریافت نداشته‌ایم، گفت: نه تنها حمایتی نداشته‌ایم بلکه از نهادهای دولتی همچون اداره کار، دارایی، تامین اجتماعی و... به دلایل مختلف مرتبا تحت فشار هستیم. اصلا شاید بهتر می‌بود که کاری به کارمان نمی‌داشتند تا بتوانیم روی پای خودمان بایستیم.
