توانمندسازی تامین اجتماعی و استقلال آن باید جدی گرفته شود

به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین حبیبی (دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور) با بیان اینکه سازمان تامین اجتماعی چون از محل واریز حق بیمهٔ کارگران شکل گرفته، متعلق به کارگران و حق‌الناس است، گفت: وظیفه شرعی، صنفی و قانونی کارگران است که در حفظ و حراست سازمان تامین اجتماعی و منابع آن بکوشند. این سازمان امروز مال ماست، اما اگر هوشیار نباشیم و اوضاع به همین ترتیب پیش برود، فردا دیگر مال ما نیست.

این فعال کارگری تاکید کرد: تلاش برای توانمندسازی سازمان تامین اجتماعی یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مطالبات کارگران کشور از همه اقشار و طبقات است.

حبیبی در توصیف توانمندسازی و بایدهای آن گفت: اول از همه باید گفت برقراری امنیت شغلی کارگران، یعنی توانمندی سازمان. کارگر اگر امنیت شغلی داشته باشد، حق بیمه مرتب واریز می‌شود و سازمان دچار بحران نمی‌شود.

وی ادامه داد: بخش مهمی از توانمندی سازمان به عملکرد دولت‌ها برمی‌گردد. دولت‌ها اگر تعهدات خود را در قبال پرداخت مطالبات انباشته، مطالبات جاری و پرداختِ سه درصد حق بیمه انجام دهند و از طرف دیگر بار سنگین مشکلات و کمبودهای خود را بر دوش سازمان نیندازند و از این‌ها گذشته در اداره سازمان و انتصاب مدیران آن دخالت نکنند، قدرت مالی و اجتماعیِ تامین اجتماعی کاهش پیدا نمی‌کند.

دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار کشور با بیان اینکه حفظ استقلال تامین اجتماعی یک مولفه مهم و تردیدناپذیر است، ادامه داد: کارگران باید با همه توان با بند ز تبصره ۷ لایحه بودجه ۹۷ مخالفت جدی و ساختاری کنند و به هیچ‌وجه اجازه تصویب این بند را که مخالف استقلال ماهوی سازمان است، ندهند.

حبیبی ادامه داد: توانمندی سازمان تامین اجتماعی به این معنی است که با طرح‌هایی که مخالف با بیمه‌‌پردازی کامل و در نتیجه مسبب کاهش قدرت سازمان هستند، مخالفت شود. طرح‌هایی مانند کارورزی، که کارفرما را از پرداخت حق بیمه معاف می‌کند. علاوه بر آن باید ماده ۹۲ نظام صنفی مبنی بر شکایت کارگر صنفی که فقط اگر شکایت کند، بیمه می‌شود، حذف شود و بیمه کارگرانِ اصناف باید اجباری شود.

وی تاکید کرد: اگر بیمه برای همه شاغلان در همه سطوح اجباری شود و کارفرمایان نتوانند دست به تخلف بیمه‌ای بزنند و حق بیمه سازمان را تمام و کمال بپردازند، بخش عمده‌ای از مشکلات سازمان حل خواهد شد.

حبیبی در پایان گفت: افزایش سن و سابقه بازنشستگی، آخرین و غیرکاربردی‌ترین راه برای خروج سازمان از بحران است. ابتدا باید موارد مهم‌تر رعایت شود که بی‌شک با رعایت این موارد، بحران سازمان به خودی خود حل خواهد شد.