تامین اجتماعی سهامدار عادی هپکو نیست/ برای دستیابی به رونق تولید دایره حمایت‌ها تقویت شود

«میرهاشم موسوی» روز شنبه در نشست با تشکل‌های کارگری و کارفرمایی استان مرکزی در اراک، افزود: تامین اجتماعی خود را سهامدار عادی هپکو نمی‌داند چراکه هپکو خط قرمز اقتصاد کشور است و اگر تامین اجتماعی خود را سهامدار عادی این شرکت می‌دانست هرگز یک‌هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان منابع در این بخش تزریق نمی‌کرد. 

مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی کشور ادامه داد: قانون حمایت از تولید داخلی باید به صورت جدی اجرایی شود و این معضلی بزرگ است که واحد صنعتی توانمندی چون هپکو در اراک وجود دارد اما کالاهای مشابه این شرکت از سایر مناطق دنیا وارد می‌شود. 

موسوی اظهار داشت: شرکت‌های زیرمجموعه تامین اجتماعی در قالب شستا که در بخش‌های مختلف فعالیت دارند اگر نیازمند تجهیزات باشند که هپکو توان ساخت آن را در کارگاه‌های تولیدی خود داشته باشد به‌هیچ عنوان واردات ماشین‌آلات مشابه را ندارند و این مهم به همه بخش‌ها ابلاغ شده و لازم‌الاجرا است. 

وی ادامه داد: واحدهای مادرتخصصی و پیمانکاری عمده که برای زنجیره صنایع زیردستی کارسازی می‌کنند باید تحت هر شرایطی به‌صورت ویژه حمایت شوند و به عنوان صنایع برجسته رونق کاری در آن‌ها تداوم یابد تا بستر اصلاحات ساختاری اقتصادی مهیا شود. 

مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی کشور اظهار داشت: با بازگشایی گره‌های کوچک، موانع بزرگ تولید کشور نیز کم کم برداشته می‌شود و در این راستا هر تکایفی که به تامین اجتماعی مربوط شود با جدیت دنبال خواهد شد و بخش‌هایی از وظایف جدید حمایت از صنایع داخلی نیز در دولت جدید ابلاغ شده است. 

موسوی تصریح کرد: آرمان تامین اجتماعی ایجاد آرامش، امنیت و عدالت است و صاحبان اصلی ایجاد این مهم جامعه کارگر و کارفرما است. 

مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی کشور افزود: کار در محیط واقعی خود برای تولید، رشد، توسعه در اقتصاد کلان، باید طوری رقم بخورد که آسایش برای آیندگان نیز فراهم شود و نیاز است به مسایل کارگر، محیط کار و صنعت توجه و اهتمام ویژه شود. 

موسوی گفت: شرایط دستواری که از جنگ اقتصادی و تحریم‌ها ایجاد شده نباید موجب شود تا ظرفیت‌های اقتصادی در سایه برنامه و حمایت اصولی جهش نیافته و بارور نشوند. 

وی ادامه داد: برای راهبری اصولی این ظرفیت‌های درونی در اقتصاد و تولید باید بر سرمایه انسانی متمرکز بود و هرچقدر دغدغه سرمایه انسانی در محیط‌های کار و صنعت به حداقل برسد، می‌توان افق روشنی از توسعه، رشد اقتصادی را شاهد بود و ارزش اقتصاد کشور به کار و ارزش پول ملی به تولید است.