استثمار کارگران در مزارع سبز کانادا/ کرونا شرایط کار را سخت‌تر کرده است/ مسکوت ماندن ۱۰ساله اجرای احکام سازمان بین‌المللی کار
حدود ۱۰ سال از اخطار سازمان بین‌المللی کار به کانادا می‌گذرد اما شرایط کاری کارگران مهاجران تغییر نکرده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «مگان کینچ» نویسنده مستقل از تورنتو کانادا است که به مسائل حوزه کار، کارگری و حقوق اجتماعی توجه ویژه‌ای می‌کند. او در آخرین گزارش خود، وضعیت کارگران کشاورز مهاجر در کشور کانادا را بررسی کرده است. نویسنده گزارش، ویروس کرونا را عامل بدتر شدن شرایط کاری آنها می‌داند. ترجمه این گزارش مفصل را که در Equal Times منتشر شده، در ادامه می‌خوانید:
«ماریا لوپز» یکی از مهاجرانی است که در کانادا اشتغال دارد. او درباره مطالبه ساده خود توضیح داد: «التماس کردم تا کارفرما به من اجازه دهد به کلیسا بروم اما با مخالفت او روبرو شدم و اجازه چنین کاری نداشتم.»
«ماریا لوپز»، کارگر «بسته‌بندی کننده» محصولات یک گلخانه در استان «اونتاریو» است. اگرچه ماه‌ها از زمان اشتغال ماریا می‌گذرد اما کارفرما یکی از حقوقی اساسی او یعنی مرخصی را نادیده گرفته است. هفت کارگر مهاجری که در این گلخانه اشتغال دارند حتی یک روز هم به مرخصی نرفته‌اند و در یک اتاق اشتراکی هفت نفره زندگی می‌کنند. کار روزانه آنها چنان طاقت‌فرسات که توانایی برقراری ارتباط با خانواده خود از طریق اسکایپ حتی در شب را هم ندارند.
این کارگران گفتند: «مخالفت و گفتن کلمه «نه»، تنها کاری است که کارفرما در قبال مطالبات ما انجام می‌دهد.» اگر این کارگران ساعات کار موظفی خود را کامل انجام ندهند، دستمزد آن روز پرداخت نخواهد شد. این در شرایطی است که کارفرما برای اضافه‌کار هیچ حقوقی پرداخت نمی‌کند. لوپز درباره این شراط توضیح داد: من در این سرزمین یعنی کانادا به دنیا نیامده‌ام و یک کارگر خارجی هستم اما من هم یک انسان هستم و باید از حقوقی برخوردار باشم.
وضعیت مهاجرت پایدار، زیر سوال است
کشور کانادا، کارگران مهاجر را با استفاده از ویزاهای ویژه با کارفرمایان مرتبط می‌کند. این شرایط سبب می‌شود تا فرصت استثمار کارگران از سوی کارفرمایان در مزارع و گلخانه‌ها به راحتی فراهم شود. براساس گزارش‌های «اتحادیه کارگران صنایع غذایی و بازرگانی» و «اتحادیه کارگران کشاورزی» که در سال گذشته میلادی منتشر شد، نیروی کار مهاجر در کانادا به شدت در حال افزایش است، آنها از طریق برنامه‌های فدرال با کارفرما ارتباط برقرار می‌کنند. این کشور پذیرای حدود ۷۲ هزار کارگر مهاجر در سال ۲۰۱۹بود. وضعیت نابسامان کارگران مهاجر صنایع کشاورزی در کانادا که بخشی از زنجیره تامین مواد غذایی هستند، شهرت این کشور در زمینه تامین موادغذایی و شرایط مهاجرت پایدار را زیر سوال برده است.
به گفته «جیم استنفورد» اقتصاددان کارگری، کارگران مهاجری که در کانادا اشتغال دارند با شرایط کار و زندگی سخت، بهره‌کشی، خطر اخراج و بیکاری روبرو هستند. همه‌گیری ویروس کرونا، شرایط حاکم بر محیط‌های کار سخت کرده است اما کارگران مهاجر که در صنایع کشاورزی اشتغال دارند، تحت تاثیر آسیب‌های بیشتری قرار گرفته‌اند. قدرت چانه‌زنی آنها به دلیل ترس از اخراج و دیپورت شدن به سرزمین مادری، پایین آمده است. همچنین چندین کارگر مهاجر در دوران شیوع کرونا جان خود را از دست داده‌اند.
اغلب زمین‌های غنی کشاورزی کانادا در نوار جنوبی و در نزدیکی مرز ایالات متحده قرار دارند و از نیروی انسانی بیشتر و آب و هوای بهتر برخوردار هستند. «سارا تابور» متخصص صنایع کشاورزی است که در آن سوی مرز یعنی ایالات متحده آمریکا سکونت دارد. اگرچه او در کشوری دیگر زندگی می‌کند اما نسبت به شرایط کارگران مهاجر آگاهی کامل دارد.
به گفته تابور، مزارع خانوادگی و دام‌پروری‌ها در واقع شرکت‌های سرمایه‌گذاری هستند که کارگران را استثمار می‌کنند. اگرچه این کشورها اهداف مشترکی دارند اما تفاوت در قانون دو کشور مشهود است. بسیاری از کارگران مهاجر در ایالات متحده سازماندهی شده‌اند، «ائتلاف کارگران ایموکالی» نمونه خوبی از فعالیت‌های تشکلاتی کارگران است. تعداد کارگران مهاجر در آمریکا زیاد است، اتحادیه‌های کارگری با سازمان «اعمال مهاجرت و گمرک ایالات متحده» تماس گرفتند و خواهان رسیدگی به وضعیت کارگرانی شدند که اتحادیه‌های کارگری در آن منطقه وجود ندارد. وضعیت نامناسب مهاجرتی به همراه قوانین ضد اتحادیه‌های کارگری سبب شده است تا مهاجران شرایط کار نامطلوبی در کانادا داشته باشند.
نقض حقوق بیش از ۱۰۰ هزار کارگر کشاورزی
سازمان بین‌المللی کار، قوانین ملی کشور کانادا و همچنین قوانین منطقه‌ای استان «اونتاریو» را در سال ۲۰۱۰ زیر سوال برد. بر اساس این قوانین، کارگران اجازه تشکیل تشکل‌های کارگری را ندارند لذا سازمان بین‌المللی کار به نقض آزادی تشکلات کارگری و نقض «منشور حقوق و آزادی کانادا» اخطار داده بود.
«سانتیاگو اسکوبار» ار اعضای اتحادیه «کارگران صنایع غذایی و بازرگانی» که در جهت ساماندهی کارگران صنعت کشاورزی ایالات متحده و کانادا فعالیت می‌کند، توضیح داد: یک دهه از اقدامات سازمان بین‌المللی کار می‌گذرد اما تغییرات چشمگیر نیست. قوانین منطقه اونتاریو سبب نادیده گرفته شدن حقوق بیش از ۱۰ هزار کارگر مهاجر شده است. کارگران کشاورزی مشمول بسیاری از مواد قانون کار نمی‌شوند، این شرایط سبب شده حتی در تعطیلات آخر هفته نیز کار کنند. بسیاری از آنها شش ماه بی‌وقفه کار کرده‌اند اما یک روز مرخصی نگرفته‌اند.
«حسن یوسف» رئیس کنگره کار کانادا که بزرگترین فدراسیون کار سازمان یافته در این کشور محسوب می‌شود، درباره احکام سازمان بین‌المللی کار توضیح داد: دولت فدرال موظف است بر مبنای منشور حقوق و آزادی کانادا، شرایط و قوانین منطقه‌ای را مورد بررسی قرار دهد. به طور قطع، کارگران مهاجر مورد سوءاستفاده و بهره‌کشی قرار می‌گیرند. ما نمی‌خواهیم طبقه‌ای پایین‌تر از کارگران قرارداد موقت داشته باشیم اما در شرایط فعلی وضعیت آنها نسبت به مدت موقت‌ها بدتر است.
استان فرانوسی‌زبان «کِبِک» از فرهنگ قوی اتحادیه کارگری برخوردار است. حدود ۸۰۰ کارگر مهاجر که از کشورهای اسپانیایی زبان به آن منطقه مهاجرت کرده‌اند، توانستند از خدمات اتحادیه کارگران صنایع غذایی و بازرگانی برخوردار شوند. به گفته اسکوبار، آنها از حق بیمه ویژه در دوران کرونا بهره‌مند شدند. همچنین توقف بهره‌کشی و سوءاستفاده سیستماتیک که با پیگیری تشکل‌ها حاصل شده، شرایط کاری آنها را بهتر کرده است.
شرایط نامناسب کارگران مزارع، پاندمی کرونا را تشدید می‌کند
بحران ویروس کرونا شرایط زندگی و کار مهاجران را بدتر و مشکلاتشان را دو چندان کرده است. «کریس رامسروپ» یکی از ناظران کمیته مستقل «عدالت برای کارگران مهاجر» که در جنوب استان اونتاریو فعالیت می‌کند، درباره شرایط این منطقه توضیح داد: شرایط زندگی کارگران مثل پیش از دوران کووید ۱۹ است یعنی هیچ اقداماتی صورت نگرفته است، این موضوع، خطر ابتلا به بیماری را تشدید می‌کند. زندگی اشتراکی و فقدان نظارت به معنای دقیق مسبب بروز فاجعه‌ای انسانی در این مناطق می‌شود. اگر برنامه جامعه برای این گروه از کارگران در نظر نگیرند، مشکلات آنها دو چندان خواهد شد و مورد توجه سازمان‌های بین‌المللی قرار می‌گیرد.
بر اساس گزارش‌های منشتر شده از سوی کمیته مستقل عدالت برای کارگران مهاجر، تست کرونای بیش از ۱۷۸۰ کارگر موقت مهاجر که در استان اونتاریو اشتغال دارند، مثبت اعلام شده است. اگرچه این کمیته خود چنین گزارشی را منتشر کرده است اما ناظر آنها نظر دیگری دارد. به گفته رامسروپ، تعداد واقعی افراد مبتلا به کووید ۱۹ بیش از ۳ هزار نفر برآورد می‌شود. آنچه که اهمیت دارد و باید مورد بررسی قرار گیرد، منافع مادی کارفرماست اما زندگی و جان انسان‌ها اهمیتی ندارد.
یکی از کارگران مهاجر مکزیکی که ۴ سال در این کشور اشتغال دارد درباره وضعیت خود توضیح داد: رعایت فاصله اجتماعی در محل کار و خانه اشتراکی به هیچ وجه میسر نیست. هر ۱۳ کارگر در یک خانه زندگی می‌کنند، همچنین ۸۰ کارگر با اتوبوس قدیمی به محل کار آورده می‌شوند اما ظرفیت هر وسیله نقلیه ۴۰ نفر است. بسیاری از کارگران علائم کرونا را دارند اما به دلیل ترس از اخراج، این نشانه‌ها را پنهان می‌کنند. آنچه که مشخص است، قوانین نژادپرستی بر مزارع حکومت می‌کنند.
بر اساس گزارش‌های منتشر شده از سوی کمیته عدالت برای کارگران مهاجر، بسیاری از غذای بهداشتی و تازه محروم هستند، بسیاری از کارفرمایان با بهانه شیوع کرونا و جلوگیری از ابتلای کارگران به کرونا، موادغذایی را با قیمت چندین برابر در اختیار آنها قرار می‌دهند. به همین دلیل تلاش‌های برای تهیه بسته‌های غذایی درنظر گرفته شده است تا در اختیار کارگران قرار گیرد.
به گفته اسکوبار، نه تنها مشکلات موجود سلامت جسمانی کارگران را تهدید می‌کند بلکه سبب مشکلات روحی و روانی آنها شده است. برخی از کارگران دست به خودکشی می‌زنند اما این پایان کار نیست. کارگرانی که از مرگ نجات می‌‌یابند، مبتلا به «اختلال اضطراب پس از سانحه» می‌شوند.
جیم استنفورد نیز تصریح کرد: این کارگران بخش مهمی از اقتصاد کانادا هستند. امیدوارم، آنها از حقوق اجتماعی و حمایت‌های همه‌جانبه برخوردار شوند.
مدافعان و کارگران خواستار کار آزاد هستند تا به یک کارفرمای خاص وابسته نباشند. افزایش قدرت اتحادیه‌های کارگری یکی از مطالبات اصلی آن‌هاست تا به وسیله آن قدرت چانه‌زنی خودشان را بالا ببرند. یکی از کارگران مهاجر توضیح داد: ما کارگران که با هدف اشتغال به این سرزمین آمده‌ایم از کارفرما می‌خواهیم تا رفتار حیوانی خود با ما را متوقف کند. ما از دولت تقاضا داریم، حقوق انسانی بیشتری در اختیار ما قرار دهد تا از خود و دیگران دفاع کنیم.
ترجمه: علی خسروجردی
