واکسن کرونا: باور کنید حرف شما را باور نمی‌کنند

این تصور که مردم فقط با امر، ابلاغ و توصیه یا با توییت یا مصاحبه تلویزیونی مسئولین و یا تاکید معاون اول رئیس جمهور مبنی بر اینکه «هیچ مقام دولتی و خانواده مقامات دولتی خارج از دستورالعمل به واکسن دسترسی پیدا نمی‌کند»، باور و اعتماد می‌کنند که واکسن کرونا شفاف و بدون تبعیض توزیع می‌شود، تصوری کودکانه و البته بنیان برافکن و خانمان برانداز است. 

واقعیت جامعه ما در شرایط کنونی این است که: 

1- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که یکسال است اثرات سنگین اقتصادی اجتماعی روانی ناشی از بدترین پاندومی قرن را همراه با بدترین شرایط معیشتی چند سال اخیر، تجربه می‌کند. 

2- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که که در خوشبینانه‌ترین حالت بیش از ۵۶ هزار نفر از شهروندانش را بدلیل کرونا از دست داده و ویروس کرونا هر روز جان یک پدر، مادر، فرزند، همسر و عزیزی را می‌گیرد. 

3- در جامعهای زندگی می‌کنیم که ترس از ابتلا به کرونا در صدر مهمترین مساله روحی-روانی شرایط کنونی برای آنان است و حدود ۷۰ درصد مردم نگران ابتلای خود یا اعضای خانوادهشان به ویروس کرونا هستند. (منبع: نظرسنجی ایسپا) 

4- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که فقر و فساد تبعیض و نابرابری در وضعیتی هشدارآور است و مطابق نظرسنجی موسسه عالی پژوهش ۷۲ درصد متقضایان بیمه بیکاری معتقدند وضع کشور در ۵ سال آینده بدتر می‌شود. (منبع نظرسنجی: موسسه عالی پژوهش تامین) 

5- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که بین دو میلیون تا شش میلیون اشتغال را از دست داده است و خانواده‌های فراوانی به مرز چیزی برای از دست دادن نداشتن، رسیدند. (منبع: مرکز پژوهش‌های مجلس) 

6- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که حتی پیش از ورود کرونا تقریبا هر چهل روز بار سنگین یک حادثه شوک آور، بلای طبیعی، اعتراض، ناآرامی، اقدام تروریستی، روح جمعی آن را آزرده است. 

7- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که بدخواهان آن ظالمانه‌ترین تحریم‌ها را برای شکستن استقامت روانی مردم تحمیل کرده اند. 

8- در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که اعتماد عمومی بین مردم و نهاد دولت در مرز فوق هشدار است. 

در این جامعه توزیع واکسن کرونا فقط یک امر حوزه سلامت نیست، بلکه یک موضوع اجتماعی امنیتی فرهنگی سیاسی و مرتبط با امنیت ملی و کیان ملی است و همانجایی است که نباید هیچ اشتباهی انجام شود. 

دقت کنیم توزیع واکسن کرونا چیزی از جنس مرگ و زندگی است آنهم نه مرگ و زندگی خود، بلکه مرگ و زندگی عزیزترین افراد همانهایی که انسان‌ها برایشان از همه چیزشان می‌گذرند. 

اگر نتوان باور و اعتماد مردم در این فضای جامعه به توزیع عادلانه کرونا را بدست آورد آنگاه توزیع واکسن نه تنها امید آفرین، رضایت بخش و موجب آرامش ثبات و جامعه نمی‌شود بلکه خود باعث انشقاق و لبریز شدن همان آخرین قطره‌ای می‌شود که صبر را به پایان می‌رساند.