رحمان رضایی: از سبک آنچلوتی، کونته، کاپلو و آلگری الگو برداری می‌کنم/ خودم را شهروند ترویسوی ایتالیا می‌دانم
سرمربی ذوب آهن از اهداف و انگیزه‌هایش در مربیگری در این تیم می‌گوید.
به گزارش ایلنا، رسانه ایتالیایی توتو مرکاتو مصاحبه‌ای با سرمربی ذوب آهن انجام داده که می‌خوانید:
رحمان رضایی را به یاد دارید؟ او که اکنون 45 سال دارد ، تقریباً 20 سال پیش وارد فوتبال ایتالیا شد و عملاً حامل استاندارد ایران در فوتبال ایتالیا شد. مدافع مستحکمی که از پیشرفت در منطقه مقابل چشم پوشی نکرد ، 7 سال با ما ماند و یک ایتالیایی واقعی شد. و او همچنان که در این مصاحبه به ما می گوید ، بین حکایت های گذشته و اهداف آینده روابط محکمی را حفظ کرده است:
رحمان رضایی امروز چه می کنی؟
"من در یک تیم ایرانی به نام ذوب آهن که در لیگ برتر ایران بازی می کند مربیگری می کنم. پس از پایان تجربه ایتالیایی ام در سال 2008 ، به وطنم بازگشتم و در پرسپولیس بازی کردم ، سپس در قطر و دوباره در ایران به کارم پایان دادم. پنج سال پیش من به عنوان دستیار مربی یک تیم ایرانی شروع کردم و سپس این فرصت را پیدا کردم که در لیگ دسته دوم سرمربی باشم. اکنون با اهداف خوب این فصل در مسابقات برتر آماده می‌شوم. "
احساس شما در این نقش جدید چیست؟
"من احساس خیلی خوبی دارم. در ضمن من برای خودم هدف گذاشته ام که در لیگ خوب کار کنم. دوست دارم در ایران تجربه کسب کنم و بعد از 2 یا 3 سال برای مربیگری به ایتالیا برگردم. حتی حضور در سری C هم خیلی خوب است اما بدیهی است که به آنچه در این سالها انجام خواهم داد بستگی دارد ".
سطح فوتبال در ایران چگونه است؟
"سطح فوتبال ایران بد نیست. به عنوان مثال ، پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه یافت و این نشان می دهد فوتبال ایران در حال رشد است."
شما با علی سامره به پروجا رسیدید. شما برای کسب عنوان اولین ایرانی در سری A رقابت می کنید
"او دو ماه زودتر از من شروع کرد ، مدتی مرا فریب داد. اما برخلاف من در ایتالیا ، او زود کارش را تمام کرد (می خندد)".
از تجربه فوتبال در ایتالیا چه خاطراتی دارید؟
"تجربه عالی ، سال‌های عالی. من از خودم به عنوان بازیکن و همچنین زندگی خارج از زمین در آنجا لذت بردم. من اغلب به ایتالیا سفر می‌کنم ، ما در ترویسو خانه ای داریم".
شما در پروجا ، مسینا و لیورنو بازی کردید ... چرا در ترویسو؟
"پدر همسرم ابتدا در پروجا بود ، سپس به ترویسو نقل مکان کرد و در سال 2006 و ما اغلب به آنها سر می زنیم. من اکنون پاسپورت ایتالیایی دارم ، همسرم اهل آشیزی است. فرزندانم در پیزا و ترویسو متولد شدند. شهر زیبایی است و ما خیلی آن را دوست داریم. اکنون احساس می کنم مثل یک شهروند ترویسو هستم ".
چرا هرگز برای تیم ترویسو بازی نکرده اید؟
"آنها تیمی در سری A را نداشتند و جدا از یک دوره حضور مختصر در سری B تا زمانی که این شانس را داشتم که همیشه سعی می کردم در لیگ برتر بمانم."
وضعیت ایران در مورد شیوع Covid-19 چگونه است؟
"یک فاجعه ، اوضاع دوباره بدتر شده است. بیمارستان‌های پر ، چند روز است که مردم خانه خود را ترک نکرده اند. ما به وضعیت فوریه-مارس (بهمن و اسفند 98) بازگشتیم. ما هر هفته آزمایشات را انجام می دهیم ، مراقب هستیم ، در هتل و محل های دیگر اجازه نمی دهیم کسی بی جهت بیرون بیاید. همه چیز تحت کنترل است و خوشبختانه تاکنون در بین بازیکنان مبتلا نداشته ایم. "
آیا خطر لغو مسابقات وجود دارد؟
"نه ، خطر وجود ندارد".
چگونه به ایتالیا رسیدید؟
"ببینید ، کنایه از سرنوشت است که بگویم من فقط توسط مربی وقت تیم ملی یعنی بلازوویچ به اردو فراخوانده شده بودم. من یک سال بود که به پست دفاع منتقل شدم اما من در واقع به عنوان یک مهاجم وارد فوتبال شدم. میان ایران و عربستان سعودی یک بازی می شود ، ناظران پروجا در آنجا بودند که می خواستند عملکرد دو بازیکن دیگر را ببینند ولی در پایان آنها با من به ایتالیا رفتند. "
چه خاطره ای از لوسیانو گوچی دارید؟
"او اغلب به پروجا نمی آمد. آلساندرو بود که بسیار خوب بود ، مخصوصاً با خارجی ها که دوست بود."
در تیم شما آهِن ، کابوس ایتالیا بود
"من آن گلی را که آتزوری ها را از جام جهانی 2002 بیرون انداخت به یاد می آورم و به یاد دارم که گوچی بسیار عصبانی شد (با خنده). آهِن ایتالیایی صحبت نمی کرد و حتی با انگلیسی فقط چند کلمه بلد بود. شانس من این است که کمی صحبت کردم و بلافاصله ایتالیایی را یاد گرفتم و بعد از دو سال زبان را به خوبی به این زبان مسلط شدم.
در کدام یک از تیم هایی که در آنها بازی کردید در احساس بهتری داشتید؟
"در مسینا ، جایی که ما صعود به سری A را انجام دادیم که مدتها بود از دست رفته بود. مردم نسبت به ما احساس قدردانی داشتند و به همین دلیل احساس محبت بیشتری نسبت به پروجا و لیورنو داشتم."
چقدر تجربه ایتالیایی شما در حرفه شما به عنوان مربی موثر است؟
"من از فوتبال ایتالیا الهام گرفته ام. من به تاکتیک های تیم اعتقاد زیادی دارم و سعی می کنم آنچه را آموخته ام ارزشمند باشد. من سبک آنچلوتی را دوست دارم ، اما همچنین کونته ، کاپلو ، آلگری را دوست دارم. فرم مورد علاقه من 1-3-2-4 است و گزینه‌های بعدی 2-4-4 و 1-4-1-4 هستند".
آیا هنوز سری A را دنبال می کنید؟
"فوتبال ایتالیا بسیار محبوب است ، زیبایی و هیجان بیشتری هم در آینده می یابد. البته برای یک دهه فقط با حضور یووه در رأس قدرت افت بدی داشت ولی فکر می‌کنم اکنون اوضاع تغییر می کند."
