نگاهی به لیگ برتر انگلستان از دریچه ویژه؛ فصل پرماجرا

به گزارش ایلنا، این تیم 7 هفته به پایان فصل اولین قهرمانی‌اش در لیگ برتر در 30 سال گذشته را مسجل کرد اما رقابت برای کسب سهمیه رقابت‌های اروپایی و بقا در لیگ تا هفته پایانی ادامه داشت. با پایان فصل لیگ برتر، سایت فوربز نگاهی به عملکرد و وضعیت هر یک از 20 تیم انداخت.

لیورپول؛ قهرمان

بعد از فشار آوردن به منچسترسیتی در تمام طول فصل گذشته و در نهایت ناکامی در کسب مقام قهرمانی، لیورپول این فصل با عملکردی بهتر از همان ابتدای فصل منچسترسیتی را جا گذاشت و در نهایت با 18 امتیاز اختلاف نسبت به این تیم قهرمان شد و به سه دهه انتظارش برای قهرمانی در لیگ پایان داد.

منچسترسیتی؛‌ نایب قهرمان

با استانداردهای بالایی که منچسترسیتی برای خودش تعریف کرده، هر دستاوردی جز قهرمانی برای این تیم ناکامی محسوب می‌شود. بعد از دو قهرمانی پیاپی، امسال نشد که شاگردان پپ گواردیولا در قهرمانی‌شان در لیگ برتر هت‌تریک کنند. با این حال آنها با 102 گل زده در طول فصل دارنده بهترین خط حمله شدند و با خریدهای احتمالی در فصل نقل و انتقالات، انتظار می‌رود که باانگیزه‌تر و قوی‌تر برای دوباره دست‌و‌پنجه نرم کردن با لیورپول در فصل آینده برگردند.

منچستریونایتد؛ سوم

برای باشگاهی مثل منچستریونایتد به پایان رساندن لیگ در جایگاه سوم آن هم پشت سر اصلی‌ترین رقبایش، دستاوردی نیست که بتواند به آن افتخار کند هرچند در قیاس با فصل گذشته که ششم شدند، سولشر و شاگردانش به خاطر بی‌توجهی به منتقدان و کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا شایسته تحسین هستند.

چلسی؛ چهارم

در اولین فصل مربیگری فرانک لمپارد به عنوان سرمربی چلسی، این تیم یک رده بالاتر از فصل گذشته لیگ را به پایان رساند هرچند که رقابتش با لسترسیتی برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا تا هفته آخر ادامه داشت. با پیوستن تیمو ورنر بازیکن جدید چلسی به این تیم و اضافه شدن خرید‌های بزرگ بعدی، انتظار می‌رود که آبی‌ها فصل آینده برای قهرمانی خیز بردارند.

لسترسیتی؛ پنجم

لسترسیتی در نیمه اول فصل آتشین بود و هشت بازی متوالی‌اش را برد که شامل یک برد 9 بر صفر مقابل ساوتهمپتون می‌شد. به نظر می‌رسید که روباه‌ها سهمیه لیگ قهرمانان را خواهند گرفت هرچند آنها در روز آخر لیگ با قبول شکست خانگی مقابل منچستریونایتد این شانس را از دست دادند. برندان راجرز سرمربی روباه‌ها از این اتفاق ناراحت خواهد بود اما این چیزی از ارزش‌های کار او و شاگردانش که در بالاترین جایگاه از زمان قهرمانی‌شان در فصل 16-2015 لیگ را به پایان رساندند، کم نمی‌کند.

تاتنهام؛ ششم

فصلی که گذشت برای تاتنهام کلی فرازونشیب داشت. شروع ضعیف سبب اخراج مائوریسیو پوچتینو در ابتدای فصل شد و جانشین او ژوزه مورینیو هم اگرچه بهبودی نسبی در اوضاع تیم به وجود آورد اما تلاش‌های او برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان کافی نبود و کسب سهمیه لیگ اروپا تمام دستاورد آقای خاص و شاگردانش بود که کمترین انتظار ممکن از آنها بود.

ولورهمپتون؛ هفتم

گرگ‌ها یک بار دیگر با سبک بازی هیجان‌انگیزشان تحسین کلی از علاقه‌مندان فوتبال جزیره را برانگیختند. این باشگاه حتی به کسب سهمیه لیگ قهرمانان هم نزدیک شد اما در نهایت در رده هفتم به کارش پایان داد، همان رده‌ای که فصل پیش کسب کرد که دستاوردی نسبتاً قابل قبول است.

آرسنال؛ هشتم

این فصل برای توپچی‌‌ها فصلی برای از یاد بردن بود چون در پایین‌ترین جایگاه در 25 سال گذشته، لیگ را به پایان رساندند. نشانه‌هایی از اینکه سرمربی جدید تیم، میکل آرتتا - کسی که در ماه دسامبر هدایت توپچی‌ها را از اونای امری تحویل گرفت – برای نجات تیم دوران بازیگری‌اش برنامه دارد، دیده می‌شود و قهرمانی در جام حذفی با شکست چلسی در فینال می‌تواند تا حدودی از ناکامی توپچی‌ها در لیگ بکاهد.

شفیلدیونایتد؛ نهم

در مقطعی از فصل به نظر می‌رسید که شفیلدیونایتد تیمی دارای پتانسیل جنگیدن برای شگفتی‌سازی و کسب سهمیه لیگ قهرمانان در اولین فصل بازگشتش به لیگ برتر باشد. عملکرد این تیم هم واقعاً تحسین‌برانگیز بود چرا که سبک بازی‌اش مبتکرانه و چشم‌نواز بود. ترکیب این موضوع و به پایان رساندن لیگ در نیمه بالای جدول، تیم کریس وایلدر را شایسته کسب نمره‌ای خوب می‌کند.

برنلی؛ دهم

بعد از پانزدهم شدن در فصل گذشته لیگ برتر و دست‌و‌پا زدن در نزدیکی‌های منطقه سقوط، امسال شاگردان شان دایک دوباره خودشان را پیدا کرده و بازی‌های تحسین‌برانگیزی ارائه کردند. اتمام لیگ در نیمه بالای جدول با کسب نتایجی قابل توجه در طول فصل مانند پیروزی 2 بر صفر مقابل منچستریونایتد در اولدترافورد، بدان معناست که برنلی می‌تواند با اعتماد به نفس وارد پنجمین فصل حضور متوالی‌اش در لیگ برتر شود.

ساوتهمپتون؛ یازدهم

در ماه اکتبر زمانی که ساوتهمپتون در خانه‌اش 9 – صفر به لسترسیتی باخت و به رده هجدهم سقوط کرد، به نظر می‌رسید که این تیم کاندیدای سقوط است. در عوض هیأت مدیره تیم به سرمربی آلمانی آن رالف هازن‌هوتل اعتماد کرد و او هم با طرح‌ریزی یک بازگشت تحسین‌برانگیز، تیمش را نه تنها از منطقه سقوط دور کرد بلکه آن را به رده یازدهم رساند.

اورتون؛ دوازدهم

فصلی که گذشت برای اورتون ناامید کننده بود چرا که این تیم برای اولین بار از فصل

 14-2013 نتوانست لیگ را در جمع 6 تیم بالای جدول به پایان برساند. ماندن در نیمه بالای جدول حداقل چیزی بود که هواداران اورتون از تیمی که برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان خیز برداشته بود، انتظار داشتند اما حتی ورود کارلو آنچلوتی در ماه دسامبر برای نجات تیم کافی نبود.

نیوکاسل؛ سیزدهم

نیوکاسل در ابتدای فصل باشگاهی درگیر بحران به نظر می‌رسید. خیلی‌ها هم آن را کاندیدای سقوط می‌دانستند. استیو بروس با وجود داشتن تیمی نامتوازن، توانست کلاغ‌ها را از منطقه خطر دور کند و آنها را به رده سیزدهم برساند. حالا همه نگاه‌ها منتظر ورود مالکان جدید و تغییر در اوضاع و احوال تیم است.

کریستال پالاس؛ چهاردهم

کریستال‌پالاس هم شاید جزو آن تیم‌هایی بود که باید در نیمه بالای جدول به کارش خاتمه می‌داد اما بعد از شروع دوباره لیگ و در حالی که به نظر می‌رسید بقای این تیم در لیگ قطعی شده، روند افتش آغاز شد و هفت بازی متوالی را باخت.

برایتون؛ پانزدهم

هدف برایتون از همان ابتدای فصل بقا در لیگ برتر بود و در نهایت هم محقق‌اش کرد.

وستهم؛ شانزدهم

وستهم با 6 رده تنزل نسبت به فصل گذشته به کارش پایان داد. بیش از 39 امتیاز نگرفت – کمترین امتیاز در طول یک فصل از 11-2010 که قعرنشین شد– و با این حال هوادارانش راضی هستند که یک فصل دیگر هم در لیگ می‌ماند.

استون‌ویلا؛ هفدهم

در نهایت با یک امتیاز اختلاف توانست در اولین فصل بازگشتش به لیگ برتر بقای خود را حتمی کند. ماندن در لیگ برتر سبب شد مسئولان تیمی که تابستان پارسال هزینه قابل توجهی برای خرید بازیکن کردند نفس راحتی بکشند اما برای فصل آینده آنها کلی مسأله برای حل کردن دارند.

بورنموث؛ هجدهم

این تیم پس از 5 فصل حضور در لیگ برتر باید به چمپیونشیپ برگردد. تیم تحت هر شرایطی سبک بازی چشم‌نوازش را حفظ کرد اما در نهایت از پس بقا برنیامد.

واتفورد؛ نوزدهم

یک فصل فاجعه‌آمیز داشت که در آن سه مربی را اخراج کرد. ریسک اخراج نایجل پیرسون در فاصله دو هفته به پایان فصل هم نتیجه معکوس داد.

نوریچ؛ بیستم

مانند بورنموث، نوریچ هم این فصل سبکی هیجان‌انگیز از فوتبال را ارائه کرد اما از بخت بدش این سبک کمکی برای کسب امتیاز نکرد. نوریچ در این فصل با سبک بازی‌هایش برای خودش کلی طرفدار جدید پیدا کرد اما حالا باید به فکر چالش جدیدش یعنی بازگشت به لیگ برتر باشد. البته جدول هم دروغ نمی‌گوید. کسب 21 امتیاز از 38 بازی تا خوب تعریف شدن وضعیت یک تیم فاصله زیادی دارد.