مرادی: بعد از مصدومیت حسابی روحیه خودم را باخته بودم/ می‌خواهم رکوردهای جدیدی ثبت کنم
قهرمان وزنه برداری ایران از بازگشت به میادین پس از مصدومیتش صحبت کرد.
روزهای سختی را پشت سر گذاشت تا دوباره کتفش توان کشیدن و قرار گرفتن زیر وزنه‌های سنگین را پیدا کند. خودش می‌گوید، آسیب دیدگی سنگین کتف و کمرش مثل کابوس وحشتناکی بود که ماه‌ها او را تسخیر کرده بود. کابوسی طولانی که سرانجام با اراده پولادین او و البته عملکرد دکتر بابک امینی و تیم همراهش، تمام شد. با بازگشت پرامید سهراب مرادی ستاره 96 کیلویی وزنه‌برداری ایران روی تخته مسابقه، در مسیر گزینشی المپیک توکیو، امیدها درباره نتیجه‌گیری مرادی در المپیک بالا گرفت.
وقتی آسیب دیدی، خیلی از کارشناسان وزنه‌برداری، معتقد بودند که بازگشتت به دنیای قهرمانی بعد از انجام دو عمل جراحی سنگین تقریباً شبیه معجزه است و اتفاق نمی‌افتد. خودت هم به این نتیجه رسیده بودی؟
بعد از آسیب‌دیدگی‌های شدیدی که در تمرینات داشتم، در همان روزهای ابتدایی به قدری روحیه‌ام را باخته بودم که همه چیز را برای خودم تمام شده می‌دیدم. اما وقتی توسط برخی از دوستانم با دکتر بابک امینی پزشک متعهد و متخصصی که جراحی کتف و کمرم را در آلمان انجام داد، آشنا شدم، روحیه و انگیزه‌ای که این پزشک برای درمانم به من داد کلاً ذهنیتم را تغییر داد. من برای تیم پزشکی که در ایران برایم تشکیل شده بود احترام قائل بوده و هستم اما همان موقع با مشاوره درستی که دریافت کردم، تصمیمم برای اعزام به آلمان قطعی شد و خدا را شاکرم که با حمایت‌های دکتر صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک، آقای سلطانی‌فر وزیر ورزش و همراهی مسئولان فدراسیون پروسه اعزام و جراحی‌ام تدارک دیده شد و خیلی عالی دوره درمانم سپری شد. همین حمایت و پشتیبانی مالی و معنوی خوبی که در آن برهه زمانی برایم صورت گرفت، کمکم کرد تا با روحیه قوی دوران نقاهت را پشت سر بگذارم.
پس معتقدی که حمایت‌های خوبی انجام شد.
بله. باید از دکتر امینی عزیز، برخی از دوستانم که در هانوفر خیلی برای بازگشتم زحمت کشیدند، مسئولان فدراسیون پزشکی، کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و فدراسیون تشکر کنم، زیرا اگر این عزم همه جانبه برای درمانم شکل نمی‌گرفت، قطعاً همانطور که خیلی‌ها پیش‌بینی می‌کردند، تاریخ قهرمانی و وزنه‌برداری‌ام بعد از این دو مصدومیت سنگین بسته می‌شد و باید با دنیای قهرمانی خداحافظی می‌کردم اما خدا کمکم کرد با اراده و صبر بر تمام سختی‌ها غلبه کنم و از این کابوس تلخ خارج شوم.
سکوت چند وقت اخیرت به خاطر این بود که در رقابت‌های غرب آسیا با رفتن زیر وزنه‌های نسبتاً سنگین اهالی ورزش و وزنه‌برداری را شگفت‌زده کنی؟
شاید بخشی از سکوت من و فاصله گرفتن از حواشی مختلف، همین موضوعی بود که گفتید اما حقیقتاً تمام تفکر من این نبود که مردم و علاقه‌مندان را بعد از مدتی دوری و اتفاقات تلخی که برایم رخ داد شگفت‌زده کنم. من بعد از آسیب‌دیدگی‌هایی که داشتم، تصمیم گرفتم اگر دوباره فرصت بازگشت به دنیای قهرمانی را پیدا کردم، دور حاشیه و مسائل حاشیه‌ساز را خط بکشم و در سکوت یا به قول شما چراغ خاموش کارم را انجام بدهم و بی‌حاشیه به اهدافم برسم. البته شاید این موضوع برای برخی از دوستانم خیلی خوشایند نبود و آنها از اینکه خیلی تمایلی برای رسانه‌ای شدن وضعیتم نداشتم دلخور شدند اما مطمئنم همین عزیزان امروز که خدا را شکر با رکوردهای نسبتاً خوبی روی تخته برگشتم و با کسب سه نشان ارزشمند طلا در رقابت‌های غرب آسیا دلشان را شاد کردم، کدورت‌شان برطرف می‌شود و درک می‌کنند که من چرا تصمیم گرفتم بی سروصدا کارم را انجام دهم. واقعاً از صمیم قلب خوشحالم که توانستم در این شرایط حساس و سختی که مردم کشورم به خاطر شیوع ویروس کرونا تجربه می‌کنند دلشان را حتی برای لحظه‌ای شاد کنم. خوشحالم و شکرگزار خداوند. امیدوارم همینطور آرام آرام مسیر درستی را که پیش گرفتم بتوانم به دور از مشکل یا آسیب‌دیدگی خاصی طی کنم و نهایتاً با کسب سهمیه المپیک در بازی‌های المپیک توکیو 2020 بار دیگر برای کشورم افتخار آفرین باشم.
مدتی پیش در گفت وگویی که داشتیم گفتی که در رقابت‌های غرب آسیا قصد داری به رکوردهایی بالاتر از آنچه در این رویداد ثبت کردی حمله کنی. آیا شرایطت در امارات طوری بود که بیش از این صلاح ندانستی به بدنت فشار وارد کنی یا داستان چیز دیگری بود؟
خدا را شکر در تمریناتم این توانمندی را در خودم ایجاد کرده بودم که به وزنه‌های سنگین‌تری هم حمله کنم اما چون بعد از مدت‌ها روی تخته مسابقه در یک تورنمنت رسمی حاضر می‌شدم، استرس مسابقه و اضطرابی که برای کتفم داشتم باعث شد، بیش از این به بدن و کتفم در این مسابقه فشار نیاورم. به نظرم برای شروع کار، کسب سه نشان طلا و رکورد مجموع 370 کیلوگرم اتفاق خوبی بود که برایم رقم خورد. می‌توانم از امروز به بعد با تمرکز بیشتر و آمادگی روحی و روانی بالاتری هم در تمرینات و هم در مسابقات گزینشی بعدی برای کسب سهمیه و ارتقای رکوردهایم تلاش کنم.
سطح کیفی و کمی مسابقات غرب آسیا را خصوصاً در دسته 96 کیلوگرم چطور دیدی؟
انصافاً میزبانی کشورهای همسایه عربی همیشه خوب و قابل قبول است. این مسابقات هم مسابقه خوبی بود و من از همه چیز راضی‌ام. فقط یک مقدار از بابت موضوع قرنطینه به خاطر شیوع کرونا در ایران نگران بودیم که به خاطر این زودتر با آقای بیرانوند به دبی آمدیم تا بابت این موضوع مشکلی برایم رخ ندهد که خدا را شکر مشکلی هم پیش نیامد. سطح کیفی رقابت دسته 96 هم بد نبود اما به خاطر اینکه وضعیت اکثر مدعیان آسیایی در این وزن تقریباً برای کسب سهمیه مشخص شده خیلی رقابت شلوغ و حساسی را نداشتم و توانستم با ثبت وزنه‌های درخواستی‌ام صاحب سه نشان طلای این رویداد و امتیاز بالای گزینشی المپیک شوم. برای من حضور در این تورنمنت و محک توانمندی و وضعیت کتفم مهم بود که به خوبی توانستیم شرایط و زوایای مختلف آن را ارزیابی کنیم.
حالا که دوباره وارد گردونه امتیازی المپیک شدی، برنامه ات برای تثبیت جایگاهت در رتبه بندی دسته 96 کیلوگرم چیست؟
قطعاً از این به بعد تمام تلاش و تمرکزم روی این موضوع یعنی بالا بردن امتیازاتم با استفاده از فرصت‌های باقیمانده گزینشی است. امیدوارم کتفم با من همراهی کند تا در رقابت‌های آتی گزینشی خصوصاً در مسابقات آسیایی بزرگسالان که سال آینده در ازبکستان برگزار می‌شود و حکم مسابقه طلایی المپیک را دارد با ثبت رکوردهایی بالاتر امتیازات المپیکی خود را در این وزن ارتقا داده و صاحب سهمیه المپیک شوم.
گفت و گو: رضا عباسپور
