در انتظار مهمان غیرمنتظره لیگ قهرمانان اروپا؛ ما هفت جان داریم!

به گزارش ایلنا، از درگیری‌اش با بلیز متویدی در سنت‌اتین و متعاقب آن اولین بازی‌اش برای تیم ملی فرانسه و جدایی‌اش به مقصد لیل برای ایفای نقش به عنوان یک جانشین ایده‌آل برای ادن آزار تا اولین دوره بازیگری‌اش در مارسی که اغواگرانه بود اما در نهایت منجر به حضوری شوم در وستهم شد، همگی فراز و نشیب‌هایی بودند که با دوران بازیگری این هافبک فرانسوی گره خورد اما هیچ کدام‌شان هرگز نتوانستند بازیکنی که به اعتقاد خیلی‌ها یک مهره سوخته و تمام شده بود را تسلیم و از ادامه تلاش برای رسیدن به جایگاهی که آن را حق خود می‌داند، باز دارد. بعد از آنکه فرصت همراهی تیم ملی فرانسه برای فتح جام جهانی 2018 را به خاطر مصدومیت در فینال لیگ اروپا از دست داد، به نظر می‌رسید که حرفه پایت دیگر به آخر خط رسیده است. او که در فصل منتهی به جام جهانی در تمامی رقابت‌ها 23 پاس گل داده بود، در فصل گذشته کمتر از یک سوم آن تعداد، برای هم‌تیمی‌هایش موقعیت گلزنی ساخت و فصل جاری که شروع شد، او نزدیک به 11 ماه بود در لوشامپیونا هیچ گلی به ثمر نرسانده بود. مصدومیت‌‌های مختلف تأثیر غیرقابل انکاری در کاهش کارآمدی پایت طی فصل گذشته داشتند و در همین حال پررنگ‌‌تر شدن نقش فلوریان توون و تبدیل شدن او به نقطه ثقل حرکات هجومی تیم هم به نوبه خود، بیش از پیش باعث محو شدن پایت و دیده نشدن این بازیکن 32 ساله در ترکیب مارسی شده بود.

امسال هم به نظر می‌رسید که داستانی مشابه برای پایت رخ خواهد داد. او اگرچه یکی دو گل برای تیمش به ثمر رساند اما اخراجش در بازی مقابل مون‌پولیه به خاطر ارتکاب خطایی ناعاقلانه که محرومیتی 4 جلسه‌ای هم برایش در پی داشت، علاوه بر ابعاد فنی عملکرد این بازیکن فرانسوی، شایستگی اخلاقی او برای حضور در ترکیب اصلی مارسی را هم زیر سؤال برد. چیزی که این حرکت پایت را بیش از پیش غیرقابل قبول جلوه می‌داد، جایگاه او به عنوان دریافت‌کننده بالاترین حقوق در تیم و تکیه‌گاه دیگر بازیکنان تیم بود. از همه بدتر اینکه محرومیت پایت در زمان غیبت توون رخ داد که اوضاع مارسی را پیچیده‌تر می‌‌کرد اما انگار این مجازات سنگین تأثیر خودش را روی پایت گذاشته است. از بخت بد پایت، اولین بازی او برای مارسی پس از پایان محرومیت 4 جلسه‌ای‌اش بازی معروف لوکلاسیک فرانسه مقابل پاری‌سن‌ژرمن بود. آن بازی را پاریسی‌ها قاطعانه و با نتیجه 4 بر صفر بردند. در آن مصاف پایت چیز خاصی نشان نداد اما هم‌تیمی‌هایش حتی ضعیف‌تر از او ظاهر شدند. با این حال آن شکست به جای آنکه به سرآغاز یک سقوط برای مارسی تبدیل شود و گواه ضعف بازیکنان این تیم بخصوص در فاز هجومی باشد، به یک نقطه عطف برای نتایج این تیم مبدل شد. آن بازی تا الان آخرین باری بوده که تیم تحت هدایت آندره ویلاش بواش در لوشامپیونا باخته و از آن زمان تا کنون هم پایت به مهره‌‌ای تأثیرگذار تبدیل شده است که در آستانه سی‌و‌سه سالگی، اگر نگوییم الان در اوج دوران بازیگری‌اش قرار دارد، به جرأت می‌توانیم ادعا کنیم که یکی از بهترین مقاطع حرفه‌اش را سپری می‌کند. صرفنظر از ستاره‌های پاری‌سن‌ژرمن، اگر بخواهیم یکی را به عنوان رقیب ویسام بن‌یدر از موناکو و موسی دمبله از لیون به عنوان بهترین بازیکنان هجومی لیگ دسته اول فرانسه در فصل جاری معرفی کنیم، بدون شک آن شخص پایت است. شش تا از هشت گل پایت در لوشامپیونا تا این مقطع از فصل جاری (بهترین آمار گلزنی او در یک فصل از لیگ یک فرانسه 13 گلی است که در سنت‌اتین نزدیک به یک دهه پیش به ثبت رساند) از زمانی که او به آمادگی کامل برگشته، به ثمر رسیده است. مارسی اکنون در رده دوم جدول، فاصله‌ای 9 امتیازی با تیم چهارم جدول دارد و هر هفته که می‌گذرد بازگشتش به لیگ قهرمانان محتمل‌تر به نظر می‌رسد. اگرچه کار مارسی هنوز تمام نشده است و این تیم امشب در جام حذفی فرانسه میهمان لیون است و یکشنبه هفته پیش رو هم باید با لیل رده چهارمی روبه‌رو شود.

 منبع: گاردین