ماجرای بلاتکلیفی فوتبال ایران بدون رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی

به گزارش ایلنا، با استعفای مهدی تاج از ریاست فدراسیون فوتبال، بلاتکلیفی تیم ملی نیز به اوج خودش رسیده‌؛ بلاتکلیفی به ‌مراتب بیش از سال‌های 2008 تا 2011 که نیمکت سرمربیگری تیم ملی پیش از رسیدن به کارلوس کی‎روش لرزان‌ترین دوران خود را پشت‌سر می‌گذاشت اما شرایط بی‌ثبات کنونی تیم ملی تنها به یک نیمکت یا یک پست مربوط نمی‌شود. تیم ملی ایران نه‌تنها سرمربی خود را مدت‌هاست نمی‌شناسد، بلکه اکنون هیچ مسئولی نیز برای تعیین صاحب این نیمکت وجود ندارد و تمام اینها در حالی است که کمتر از 3 ماه دیگر تیم باید مهیای حضور در دور برگشت مقدماتی جام جهانی باشد.

بی‌ثباتی و بلاتکلیفی نماد اصلی فوتبال ملی ایران گزیده‌ای از کارنامه 44 ماهه ریاست تاج در فدراسیون است. نه اینکه بخواهیم از دستاوردهای فوتبال ملی در این دوران چشم بپوشیم. در کفه‌ای از ترازو حضور غرورآمیز تیم ملی در دوره پیشین جام‌جهانی را؛ صعود تمام تیم‌های ملی رده‌های مختلف فوتبال و تیم ملی فوتبال ساحلی به جام‌های جهانی‌ مربوطه و حتی کسب جایزه الهام‌بخشی کنفدراسیون آسیا که یکی از انتخابات بحث‌برانگیز AFC در سال 2017 به شمار می‌رفت را قرار می‌دهیم اما هر آنچه فوتبال ما این روزها با آن سر و کار دارد، در کفه سیاه ترازو جای گرفته؛ در لیست مشکلاتی که حتی پیش از دوران تاج نیز وجود داشتند و در زمان ریاست وی، به‌ویژه یک سال گذشته تشدید شده‌اند.

حال زمان زیادی برای نگاه به این ترازو نداریم؛ اینکه برآورد کنیم عملکرد مدیر اصفهانی مستعفی نمره قبولی می‌گیرد یا خیر مشکلی را حل نمی‌کند. هر شخصی که به‌طور موقتی یا دائمی مسند تاج را عهده‌دار می‌شود، باید دغدغه رفع سیاهه روندهای اشتباهی که در فدراسیون فوتبال ایران ادامه‌دار شد و حتی جا ‌افتاد را داشته باشد.

واژه «شفافیت» را می‌توان وجه مشترک بسیاری از این مشکلات دانست. شفافیتی که اگر بود، پاداش‌ها و کمک هزینه‌های فیفا به فدراسیون فوتبال به سادگی هدر نمی‌رفتند یا گم نمی‌شدند. شفافیتی که اگر بود، دست دلالانی که برای برگزاری دیدارهای دوستانه با رقبای سطح پایینی نظیر آن سیرالئون شرم‌آور از فدراسیون پول می‌گرفتند، رو می‌شد. شفافیت می‌توانست نگذارد فرصت درآمدزایی از پیراهن‌های تیم‌ملی در جام‌جهانی روسیه از دست ما بپرد. مهم‌تر از هر چیزی، همین شفافیت پاسخ سؤال مشترک این چند‌وقت تمام فوتبال‌دوستان را می‌داد؛ اینکه قرارداد میان تاج و ویلموتس چگونه منعقد و اجرا شد که اجازه خالی کردن نیمکت تیم ملی را به مرد بلژیکی داد؟

نام جانشین تاج چندان مهم نیست. انتظاری که جامعه فوتبال کشور دارند، از صفات و نگرش وی است. فوتبال بیمار ایران به اشخاصی که دندان‌شان را برای یک صندلی خالی بی‌رحم تیز کرده‌اند، نیاز ندارد؛ بلکه مدیری دلسوز می‌خواهد، مدیری از جنس صفایی فراهانی یا دادکان. شخصی که برنامه‌ریزی و هدف‌گذاری را صرفاً یک شعار زیبا برای توجیه تصمیمات و اعمالش نداند؛ بلکه آن را با پاسخگویی صادقانه عجین کند. کشتی فوتبال ملی ایران با وجود تمام فراز و نشیب‌هایش در این چند سال به اندازه کافی به بیراهه رفته و ضربه دیده است. این کشتی شاید تحمل یک ضربه دیگر را نداشته باشد و با انتخاب اشتباه بعدی، خوب و بد را با هم غرق کند.

سام ستارزاده