ایران - عراق؛ نبردی فرا فوتبالی برای مرگ و زندگی

به گزارش ایلنا، دو هفته‌ای می‌شود که تصاویر و ویدئوهای منتشرشده از ناآرامی‌ها و موج اعتراضات مردمی از جای‌جای عراق تن ما را لرزانده است. این روزها اخبار مربوط به این اعتراضات در تیتر یک رسانه‌ها قرار دارند، ولی تنها علاقه‌مندان به دنیای پیچیده سیاست نیستند که مشغول رصد و تحلیل رخدادهای عراق هستند. این کشور، در دنیای فوتبال و در ورای مرزهای دوستی، جدی‌ترین رقیب تیم ملی ایران در راه صعود به دور نهایی مقدماتی جام‌جهانی است؛ مانع سرسختی که قرار است کمتر از دو هفته دیگر در بصره، یکی از همین شهرهای بی‌آرام‌وقرارش پذیرای یوزپلنگان باشد.

از آخرین باری که تیم ملی ایران پا به عراق نهاد، بیش از 18 سال می‌گذرد. اتفاقاً آن مرتبه هم برای راهیابی به جام‌جهانی می‌جنگیدیم و در نهایت بغداد را با دست پر ترک گفتیم؛ تنها چهار روز پیش از فاجعه تروریستی که پس‌لرزه‌های آن کشور عراق -و بالطبع فوتبال آن- را به ویرانی کشاند. اکنون نیز ما به‌عنوان برترین تیم آسیایی رنکینگ فیفا با شیرهای رافضیه رودررو خواهیم شد ولی با این تفاوت که اتفاقات اخیر باعث شده ورزشگاه بی‌طرف برای این دیدار در نظر گرفته شود.

در واقع ناآرامی‌های اخیر عراق تهدیدی برای امنیت جانی بازیکنان ایرانی به‌شمار می‌رفت. برای مثال محمدرشید مظاهری بهتر از هرکسی می‌داند که شرایط پیش‌رو به‌هیچ‌عنوان شوخی‌بردار نیست. همین بهار امسال بود که وی با سایر اعضای ذوب‌آهن راهی کربلا شد تا مقابل الزوراء عراق قرار گیرد. رشید به یاد دارد که در پایان بازی، خدا او و هم‌تیمی‌هایش را از میان مشت و لگدهای هولیگان‌های عراقی به‌سلامت عبور داد.

حال که شرایط عراق به‌مراتب خشونت‌بارتر است. یاغی‌های ضدایرانی گستاخی را به‌حدی رسانده‌اند که کنسولگری ایران را هم چندباری درنوردیدند. قدرت و توان خطرآفرینی این افراد در بصره نسبت به کربلا به‌مراتب بیشتر است و در این شرایط مشخص بود اماکن برگزاری بازی در عراق وجود ندارد.

فوتبالی‌های متعصب عراق هم چندان بدشان نمی‌آمد بر این آتش ناآرامی که با ایرانی‌ستیزی هم عجین شده بدمند تا از آب گل‌آلود ماهی بگیرند. نور صبری، سنگربان سابق تیم ملی عراق پیشنهاد داده بود اتوبوس حامل بازیکنان ایرانی از میدان اصلی بصره عبور داد‌ شود تا پیروزی میزبان تضمین گردد! یونس محمود سرشناس نیز با اشتراک کاریکاتوری در اینستاگرام خود ایرانیان را به‌شکلی توهین‌آمیز دشمن کشورش خطاب کرد.

از سویی دیگر، درست در روزی که وزارت امور خارجه از زائران عتبات عالیات خواست تا از سفر به کربلا خودداری ورزند، کنفدراسیون فوتبال آسیا ادهم مخادمه اردنی را به‌عنوان داور وسط این دیدار حساس معرفی‌کرد؛ داوری که به سوت زدن به‌سود تیم میزبان شهره است.

جای تعجب بسیاری دارد که فدراسیون فوتبال ایران نسبت به این فضای تشنج‌آمیزی که قرار است علیه ما باشد کوچکترین واکنشی نشان نداده است. ما هم‌اکنون در منطقه حذف از جام‌جهانی قرار داریم. اگر چنین عوامل غیرفوتبالی ما را در اردن ببازانند، بازگشت به کورس صعود برای ما دشوار می‌شود و شاید بخشیدن چنین مسئولانی دشوارتر، کما اینکه ایران هم باید برای میزبانی ورزشگاهی بی‌طرف و کشوری ثالث را معرفی کند و از امتیاز میزبانی محروم است.

در این بحث، دوستی با کشوری که حضور بازیکنانش در لیگ برتر رابطه سازنده‌اش با کشورمان را تقویت کرده مطرح نیست، بلکه بحث صیانت از حقوق تیم ملی ایران روی میز است. با توجه به شرایط کنونی، اگر فدراسیون و مسئولان کنونی‌اش برای لغو تحمیل شرایط فعلی بصره به ملی‌پوشان کاری نکند، در هر کارشکنی خواسته یا ناخواسته که منجر به یک ناکامی احتمالی گردد، در تقصیرات سهیم خواهد بود.

سام ستارزاده