سوالات پرشمار پیش پای سرمربی

به گزارش ایلنا، به‌دلیل آنکه تاتنهام با حمایت هواداران پرشورش و گل دیرهنگام هئونگ مین سون پیروزی ارزشمندی به‌دست آورد.

گواردیولا همواره به‌علت نگرشش برای بازی‌های بزرگ مورد سوال واقع شده، البته وقتی تیمش برنده می‌شود خیلی زود همه‌چیز فراموش می‌شود. البته خیلی هم نمی‌توان از او انتقاد کرد به‌خاطر دستاوردهایی که از آغاز فصل قبل با سیتی داشته ضمن اینکه اگر پنالتی دقیقه 12 سرخیو آگوئرو گل می‌شد، شاید داستان کاملا متفاوتی شکل می‌گرفت. هوگو لوریس پنالتی را دفع کرد و سرنوشت چنین بازی‌های بزرگی به این صورت رقم می‌خورد.

سیتی بازی هجومی همیشگی‌اش را نکرد یعنی نمی‌خواست. گواردیولا از تاتنهام ترسیده بود و شاید همین هم مورد انتقاد باشد اما مشخصا او از تیمش خواسته بود زیاد باز بازی نکنند که نقطه ضعف تیمش در رقابت‌های اروپایی به‌همراه بایرن‌مونیخ و سیتی بوده و هنگامی که با این نگرش شکست می‌خورد خیلی زود اشتباهاتش به او گوشزد می‌شود.

برناردو سیلوا از مصدومیتی جزیی رنج می‌برد و گواردیولا به ریاض محرز روی آورد که بعد از انتقال از لستر در تابستان گذشته چندان فوق‌العاده نبوده. بنژامین مندی که در نیمه‌نهایی جام حذفی در ویمبلی در ترکیب اصلی بود حتی روی نیمکت هم قرار نگرفت و گواردیولا تصمیم گرفت آیمریک لاپورت در دفاع چپ بازی نکند در عوض فابین دلف که اشتباهات زیادی در دیدارهای اخیر مرتکب شده بود و خیلی‌ها فکر می‌کردند وقتش در سیتی تمام شده، به‌کار گرفته شد. محرز با هدف حرکت از عمق و بازگشت به عقب به زمین فرستاده شد که لروی سانه در انجام آن چندان کارآمد به‌نظر نمی‌رسید.

ایلکای گوندوغان به‌جای کوین دبروین که شرایط ایده‌آل جسمانی نداشت، بازی کرد و بازی او در کنار فرناندینیو مشخص کرد مسابقه سخت و بسته خواهد بود اما اگر آگوئرو ضربه‌اش را گل می‌کرد، همه‌چیز به نفع سیتی پیش می‌رفت. او در پنالتی‌های آخرش خوش‌شانس بوده از جمله مقابل سوانزی که ضربه‌اش بعد از برخورد با تیر دروازه به دروازه‌بان خورد و گل شد و فینال جام اتحادیه برابر چلسی که کپا به‌خوبی مسیرش را تشخیص داد و نزدیک بود آن را بگیرد. معمولا پنالتی‌ها را گوشه می‌زند اما این‌بار تصمیم گرفت به منطقه دلخواه دروازه‌بان‌ها بزند و دروازه‌بان فرانسوی آن را دفع کرد. آگوئرو از فصل 2009-2008 که نخستین‌بار در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرده بیش از هر بازیکن دیگری در این رقابت‌ها پنالتی خراب کرده است.

بازی بعد از آن نزدیک دنبال شد؛ پر از دوئل‌های هوایی و تکل‌های خشن که یکی از آنها اهمیت زیادی داشت. هری کین که مثل بقیه با مدافعان میانی سیتی درگیر بود، بعد از برخورد با دلف مجبور به ترک زمین شد و احتمالا بازی برگشت را از دست می‌دهد که خبر خوبی برای سیتی است.

اما واقعیت این است که تاتنهام بعد از خروج کین از زمین به گل رسید و به‌طور کلی در این فصل بدون او عملکرد خوبی داشته. با این حال سیتی به تمام خبرهای خوب نیاز دارد. تساوی بدون گل به اندازه کافی خطرناک بود اما باخت یک بر صفر جای هیچ اشتباهی باقی نمی‌گذارد. این باخت با گل مهاجم کره‌ای اسپرز به‌دست آمد و البته اشتباه دلف و ادرسون که به‌خاطر سخت زمین خوردن کمی مصدومیت پیدا کرده بود. دلف اشتباه کرد اما منصفانه این است که هر کدام دیگر از مدافعان چپ سیتی قابلیت اشتباهات بیشتر از این را هم داشتند.

لحظه گل و البته پنالتی چیزهایی است که گواردیولا در یادآوری این بازی و تفاوت میان موفقیت و شکست روی آن تاکید خواهد کرد. سیتی 10 دقیقه زمان داشت برای جبران گل اما گواردیولا خیلی دیر لروی سانه و بخصوص دبروین را به بازی آورد.

داوید سیلوا مثل همیشه در کار با توپ دقیق نبود و دبروین می‌توانست بین دو نیمه جای او را بگیرد اما او و سانه دقیقه 89 به بازی آمدند مثل اینکه گواردیولا تازه فهمیده بود این دو را روی نیمکت دارد. کار زیادی از آنها برنیامد و مشارکت‌شان در یک‌سوم دفاعی حریف مثل هم‌تیمی‌ها بی‌برنامه و خودسرانه بود. تاتنهام هم شجاعانه مبارزه کرد و از داشته‌اش که شاید بی‌نهایت باارزش باشد، دفاع کرد. سیتی هرگز حذف‌شده نیست و هر تیمی که به اتحاد بیاید باید منتظر گل خوردن باشد اما گواردیولا در این یک هفته باید به سوالات زیادی جواب بدهد.