بیوک وطنخواه، جوانترین مربی قهرمان تاریخ لیگ

به گزارش ایلنا، بیوک وطنخواه، پیشکسوت پرسپولیس این روزها حال مساعدی ندارد و به همین دلیل پس از بستری در بیمارستان تحت عمل جراحی قرار گرفته است و فوتبالدوستان زیادی که خاطرات زیادی از دوران بازی و مربیگری او دارند نگرانش هستند.

وطنخواه در سال 1321 در شهر تبریز به دنیا آمد. خانواده‌اش 6 ماه پس از تولد وی رهسپار تهران شده و در محله‌ چهار راه مختاری (شاهپور سابق) اقامت ‌گزیدند.

وی فوتبال را در سن 12 سالگی در زمین‌های خاکی راه‌آهن آغاز کرد و در حالی که روز به روز بر عشق و علاقه‌‌اش نسبت به این رشته‌ جذاب بیشتر می‌شد بر سخت‌گیری و مخالفت‌های پدرش نیز افزوده می‌شد. پدرش بر ادامه‌ تحصیل بیوک اصرار می‌ورزید.

وطن‌خواه در این باره می‌گوید:

این ممانعت‌ها تا آنجا پیش رفت که من مجبور بودم برای انجام تمریناتم به طور مخفیانه اقدام کنم و در حالی که کفش‌هایم را در جیب دو طرف شلوارم پنهان می‌کردم از منزل خارج می‌شدم. این وضعیت ادامه پیدا می‌کند تا روزی که برای تماشای یکی از مسابقاتش به پدر خود یک کارت دعوت می‌دهد و با این که اصلا امیدوار به قبول آن نبوده اما برای ورود پدرش به استادیوم امجدیه (محل برگزاری مسابقه) انتظار می‌کشد. هنگامی که پدر بیوک به استادیوم می‌رود و تشویق تماشاگران حاضر را مشاهده می‌کند که با شور و هیجان بی‌نظیری پسرش را حمایت می‌کنند ناخودآگاه تحت تاثیر قرار می‌گیرد به گونه‌ای که نه تنها از پیوستن پسر دیگرش رضا به تیم فوتبال جلوگیری نمی‌کند بلکه از آن به بعد هر دوی آن‌ها را با رضایت همراهی می‌کند و شرایط دستیابی به موفقیت را برایشان فراهم می‌سازد.

وطن‌خواه در سال 1344 با مدرک دیپلم به استخدام شرکت مخابرات درآمد و در سال 1374 نیز پس از 30 سال بازنشسته شد.

اولین باشگاهی که نظر بیوک را به شدت جلب ‌کرد، باشگاه شاهین بود. وی علاقه‌ عجیبی به بازی در این باشگاه از خود نشان داد تا جایی که توسط مرحوم دکتر اکرامی برای پیوستن به این تیم دعوت ‌شد.

وی به همراه هم تیمی‌هایش همچون مرحوم دهداری و دکتر مسعود برومند تا سال 1344 همواره قهرمان بلامنازع باشگاه‌های کشور بوده‌اند.

وطن‌خواه در سن 18 سالگی از سوی مرحوم حسین فکری سرمربی وقت تیم ملی انتخاب ‌شد و در سال 1339، پیراهن خوش رنگ تیم ملی را بر تن کرد.

در سال 1964 که تیم ایران برای اولین بار در تاریخ فوتبال کشور جهت حضور در المپیک انتخاب ‌شد، به دلیل اختلافاتی که میان باشگاه شاهین و فدراسیون فوتبال وقت درگرفت، 6 تن از بازیکنان ملی‌پوشی که در شاهین توپ می‌زدند از همراهی تیم در المپیک توکیو ژاپن محروم ‌شدند که کسانی نبودند جز بیوک وطن‌خواه، محراب شاهرخی، حمید برمکی، حمید شیرزادگان، حمید جاسمیان و همایون بهزادی که همگی از بهترین‌های تیم ملی به شمار می‌آمدند و در آن زمان تیم اعزامی به مسابقات بدون هیچ نتیجه‌ای به ایران بازگشت.

با انحلال باشگاه شاهین در سال 44 وی به همراه تعدادی از هم تیمی‌هایش از سوی حسین عبدو مدیر عامل پرسپولیس جذب این باشگاه ‌شد و تنها یک سال برای این تیم بازی کرد.

وی سپس به عضویت تیم پیکان درآمد که اولین باشگاه حرفه‌ای فوتبال در آن زمان به حساب می‌آمد، او بعد از این مدت مجددا به باشگاه پرسپولیس بازگشت و به قول خودش یک پرسپولیسی اصیل شد.

این پیشکسوت فوتبال در سال 1353 در سن 32 سالگی از دنیای حرفه‌ای‌گری فوتبال خداحافظی کرد و وارد عرصه‌ مربیگری ‌شد.

وطن‌خواه جوانترین مربی قهرمان در تاریخ لیگ و اولین مربی ایرانی که فاتح لیگ شده به حساب می‌آید. وی در فصل 54 لیگ تخت جمشید با پرسپولیس قهرمانی را جشن گرفت.

قهرمانی سرخپوشان در سومین دوره جام تخت جمشید برای مربی تیم بیوک وطنخواه یک رکورد جاودانه نیز بهمراه دارد و آن هم کسب  قهرمانی ایران در 33 سالگی و کسب عنوان جوانترین مربی قهرمان ایران.

او که در ابتدا با شک و تردید سمت مربیگری سرخپوشان را پذیرفت و تنها با قول علی عبده برای ایجاد فرصتی جهت انتخاب یک مربی خارجی به پذیرفتن آن قانع شده بود با گذشت زمان هم اعتماد بنفس لازم را کسب نمود و هم اطمینان عبده را جلب نمود. پیروزی قاطع و بی‌حرف و حدیث بر رقیب سنتی اوج توانایی‌های او بود. اطمینان به جوانان و ادامه راهی که همایون بهزادی مربی آغاز فصل سرخپوشان شروع کرده بود از دیگر شاخصه‌های رهبری او در جام سوم تخت جمشید بود اما با شروع جام چهارم وطنخواه تنها 5 هفته رهبری تیم را بر عهده داشت و طبق قول و قرار میان او و علی عبده مربی خارجی، ایوان کونوف جایگزین او شد. دوران بیکاری او چندان طولانی نبود چراکه با گذشت تنها دو ماه، حشمت مهاجرانی او را به کادر فنی تیم ملی جهت حضور در ششمین دوره جام ملت‌های آسیا اضافه کرد تا با قهرمانی ایران در این تورنمنت کارنامه بیوک وطنخواه عیاری دو چندان پیدا کند.

خبرگزاری ایلنا برای این پیشکسوت ارزنده فوتبال ما آرزوی سلامتی دارد.