جام جهانی ۲۰۱۸:
انتقادات بی‌رحمانه، از دایی 2006 تا سردار 2018
دومین بازی ایران در جام جهانی درحالی به پایان رسید که مهاجمین تیم ملی هنوز گلی به ثمر نرسانده اند.
به گزارش ایلنا، تیم ملی ایران در دوره های 78، 98 و 2006 همواره دو گل به ثمر رساند اما 2014 ضعیف ترین آمار مهاجمین ما بود. تیم کی روش با یک گل زده و چهار گل خورده به تهران برگشت و این بار در پایان دو بازی یک گل زده و یک گل خورده دارد. درحالی که بعید است در بازی با پرتغال نتیجه عجیب و غریبی به دست آید، اما هنوز نه تنها مهاجمان، که هیچ کدام از بازیکنان کشورمان گلی به ثمر نرسانده اند. حتی گل مردود تیم ملی در بازی برابر اسپانیا را هم یک هافبک دفاعی به ثمر رساند تا موج انتقادات علیه سردار، تنها مهاجمی که 180 دقیقه برای تیم ملی بازی کرد شدیدتر شود.
انتقادات علیه سردار آزمون، چیزی شبیه به فضایی است که در سال 2006 و علیه مهاجم مسن تیم ملی، علی دایی ایجاد شده بود. دایی که مهاجم فیکس تیم برانکو در بازی اول برابر مکزیک بود، با افزایش انتقادات بازی با پرتغال را از دست داد تا همواره در بازی های دوم، کاپیتان دوم تیم ملی روی نیمکت نشسته باشد. هرچند مشکل آزمون مانند دایی ناآماده بودن نیست و سبک بازی تیم ملی، کمتر سردار را در شرایط گلزنی قرار داده است اما شاید کمی فرصت طلبی بیشتر بتواند مهاجم جوان تیم ملی را از این حجم فشار راحت کند.
