محمدعلی گرایی در گفتگو با ایلنا:
هر کشتی گیر آرزو دارد با محمد بنا کار کند/ همچون برزیلی ها در فوتبال دوست دارم نمایش خوبی ارائه دهم/ تنها کسب مدال طلای المپیک پاریس آرامم می‌کند
کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی ایران معتقد است از همان ابتدا در این رشته به دنبال ان بوده است که فن های زیبایی را بزند تا زیبایی های این رشته را افزایش دهد.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، محمد علی گرایی کاپیتان تیم ملی کشتی فرنگی ایران درحالی در مسابقات جهانی اسلو نروژ توانست به مدال برنز برسد که وی 2 ماه قبل از این مسابقات در المیپک توکیو با شکست در دیدار رده بندی دستش از مدال دور ماند و به مقام پنجم رسید. گرایی در گفتگوی که با خبرنگار ما داشته است در خصوص مطالب جالبی حرف زده که در ادامه آن را خواهیم خواند.
چه شود از مقام پنجم المپیک توکیو در کمتر از 2 ماه به مدال برنز جهان رسیدید؟
سطح المپیک با مسابقات جهانی کاملا متفاوت است. ما برای رسیدن به المپیک یک پروسه 4 ساله را طی کردیم. خدا را شکر تیم ملی در المپیک نیز نتیجه خوبی گرفت اما عملکرد تیم ملی در مسابقات جهانی واقعا فوق العاده بود. خوشحال هستم من نیز در این موفقیت سهم کوچکی داشتم و به مدال برنز رسیدیم و تا حدودی توانستم ناکامی خود در المپیک را جبران کنم و به دست فراموشی بسپارم.
خوشحالی که محمد بنا بعد از کسب مدال برنز توسط شما کرد به قدری بود که انگار به مدال طلا رسیدید؛ علت آن چه بود؟
در بحث تیمی کسب مدال فوق العاده تاثیر گذار است؛ از طرفی قرعه سختی به من خورد و کسب مدال برنز واقعا خوشحال کننده بود. آقای بنا نیز با این خوشحالی همه چیز را برای من تکمیل کرد.
کار کردن زیر نظر محمد بنا چگونه است؟
هر کشتی گیر آرزوی این را دارد که بتواند زیر نظر محمد بنا تمرین کند و ایشان مربی او باشد؛ این افتخار در سالیان اخیر نصیب من شده است و ثمره آن کسب دو مدال برنز جهانی است و امیدوار هستم این موفقیت ها ادامه دار باشد و روز به روز بهتر شود.
در طول مسابقات، رقابت شما مورد توجه بسیاری از علاقه مندان به کشتی در ایران و حتی خارج از ایران بود اما برخلاف کشتی زیبای که می‌گیرید در نتیجه گیری کمی بداقبال بودید؛ علت آن چیست؟
من دوست دارم همانند بازیکنان برزیلی در فوتبال بازی و رقابت زیبایی را از خود ارائه دهم. سبک کشتی من نیز به گونه ای است بیشتر فنی است تا بخواهم حریف را با قدرت بدنی از زمین خارج کنم و امتیاز بگیرم و به این نوع مسابقه دادن علاقه بیشتری دارم و مردم نیز همیشه به مال لطف دارند؛ اما به هر حال در بعضی از مسابقات اشتباهاتی رخ می‌دهد که علی رغم بازی خوبی که شما انجام می‌دهید از حریف شکست می‌خورید و یک سر کشتی برد است و سر دیگر باخت و در این سالیان روی بد آن به سراغ من آمده است. تلاش بیشتری میکنم و امیداور هستم بتوانم طلسم شکنی کنم و یه مدال طلا برسم.
چطور در کشتی فرنگی که بیشتر فیزیکی است این فن های زیبا را می‌زنید؟
در کشتی فرنگی گرفتن امتیاز درشت واقعا کار سختی است. از زمان بچگی که به این رشته روی آوردم از همان ابتدا به دنبال آن بودم که فن و تکنیک اجرا کنم. خدا را شکر با توجه به تمریناتی که انجام دادم من و بردارم توانستیم فن های بزنیم که مورد استقبال مردم قرار بگیرد و زیبایی های کشتی فرنگی را بیشتر کند.
به نظر می‌رسد اگر در خاک کمی بهتر عمل می‌کردید شاید اکنون محمد علی گرایی قهرمان المپیک و جهان بودید؛ این موضوع را چقدر قبول دارید؟
هر کشتی گیری به هرحال ضعف های در خود دارد و متاسفانه من نیز در خاک با این مشکل روبه رو هستم و این موضوع را قبول دارم. تمام ضعف من نیز این تنها در خاک نیست. در کشتی فرنگی در بسیاری از مسابقات نتیجه بازی در خاک تعیین می‌شود و در بازی که من با ولاسوف من روی یک غافلگیری بازی را به او باختم؛ باید اشاره کنم هنر او در اجرای فن در خاک است و به این صورت بسیاری از حریفان خود را شکست داده است. اما قول می‌دهم در رقابت بعدی با ولاسوف او را شکست دهم و همچنین قرار است برای مسابقات آینده ضعف های خود را مورد بررسی قرار دهم و آنها را برطرف کنم.
ایران با 4 مدال طلا دوم شد درحالی که روسیه با یک مدال طلا به قهرمانی رسید؛ به نظر شما بی عدالتی نیست؟
قانون جدید اتحادیه ای جهانی به صورتی شده که کسب مدال طلا 25 امتیاز، مدال نقره 20، مدال برنز 15 و مقام پنجم 10 امتیاز دارد. متاسفانه چند تا از بچه ها نتوانستند امتیازی کسب کنند ولی روسیه در هر 10 وزن امتیاز گرفتند و همین مسئله باعث شد ما قهرمان نشویم. این اتفاق اگر برای ما برعکس رخ می داد شاید جور دیگری به آن نگاه می‌کردیم. به نظر من این قانونی است که برای همه است. اما کسب 4 مدال طلا واقعا برای کشتی ما عملکردی فوق العاده بود.
با توجه به درخشش شما مردم حالا انتظارات بیشتری از شما برای مسابقات جهانی و المپیک دارند؛ آیا منتظر کسب مدال طلا توسط شما باید باشیم یا نه؟
از لحظه ای که مسابقات المپیک توکیو برای من تمام شد همه فکر و ذکر من گرفتن مدال طلای المیپک پاریس است و فقط گرفتن این مدال من را آرام خواهد کرد. در این سال ها زحمت زیادی کشیده ام و حس میکنم کمترین حق من کسب مدال المپیک باشد و به آن خواهم رسید.
