اگر زیدان رئال را ترک کند؛ رائول یا آلگری در سانتاگو

به گزارش ایلنا، رائول انتخاب هواداران، آلگری انتخاب پرس

رائول در مدت زمانی که هدایت تیم رئال مادرید کاستا را برعهده داشته، تحسین‌برانگیز نتیجه گرفته و بازیکنان جوانی که او در تیمش پرورش داده، یکی پس از دیگری به تیم اصلی باشگاه راه پیدا می‌کنند

 در مورد انتخاب رائول گونزالس به عنوان سرمربی رئال مادرید بحث شدن یا نشدن مطرح نیست بلکه بحث الان یا بعداً در میان است. تنها چیزی که باعث می‌شود کاپیتان سابق رئال مادرید، در پایان فصل جاری از مربی تیم دوم باشگاه (رئال مادرید کاستیا) به تیم اول باشگاه ارتقای درجه پیدا نکند، ارجحیت آشکار ماسیمیلیانو آلگری برای رئیس باشگاه است.

اگر دست هواداران رئال مادرید بود، آنها قطعاً رائول را به عنوان جانشین زین‌الدین زیدانی که در آستانه جدایی از تیم است انتخاب می‌کردند. او هنوز هم یکی از چهره‌‌های محبوب دوران معاصر باشگاه است که می‌تواند باعث اتحاد هواداران شود. به هر حال او کسی است که بیشترین تعداد بازی را برای رئال مادرید انجام داده و هیچ کس به جز کریستیانو رونالدو هم بیشتر از او برای این تیم گل نزده است.

اما پرس که به تازگی برای یک دوره دیگر به عنوان رئیس رئال مادرید انتخاب شده، ترجیح می‌دهد یک مربی باتجربه‌تر مانند آلگری 53 ساله را به جای رائول 43 ساله روی کار بیاورد. رائول در مدت زمانی که هدایت تیم رئال مادرید کاستا را برعهده داشته، تحسین‌برانگیز نتیجه گرفته و یکی پس از دیگری، بازیکنان جوانی که او در تیمش پرورش داد، به تیم اصلی باشگاه راه پیدا می‌کنند. این رائول بود که فصل گذشته توانست اولین قهرمانی در لیگ جوانان یوفا را برای باشگاه رئال مادرید کسب کند و ستاره‌های تیمش، میگل گوتیرس (دفاع چپ)، سرخیو آریباس (هافبک هجومی)، آنتونیو بلانکو (هافبک دفاعی)، آنتونیو بلانکو (هافبک میانی)، ماروین پارک (دفاع راست) و در نهایت ویکتور چوست (مدافع میانی) هم همگی توانسته‌اند حداقل یک بار برای تیم اصلی باشگاه بازی کنند.

پی بردن به اینکه آیا سرمربی یک تیم جوانان، بااستعداد است یا صرفاً از داشتن یک نسل از بازیکنان بااستعداد بهره می‌برد سخت است. در زمین تمرینی والده‌بباس، جایی که بازیکنان رائول تمرین می‌کنند، رویکردی که نسبت به مهاجم سابق کهکشانی‌‌ها وجود دارد این است که اگرچه او از داشتن بازیکنانی بااستعداد بهره می‌برد اما برای کسب افتخار به عنوان مربی همانقدر انگیزه دارد که در دوران بازی‌اش داشت و پتانسیل رسیدن به چنان افتخاراتی را هم دارد. اراده همیشه مهم‌ترین نقطه قوت رائول بوده است. او زمانی که 17 ساله بود و بیش از هر چیز به خاطر اعتقاد راسخ به ارزش‌ها و توانایی خودش بود که توانست به تیم اصلی باشگاه رئال مادرید راه پیدا کند.

سال 1994 رائول از اتلتیکومادرید به رئال مادرید پیوست چون اتلتیکویی‌ها سیستم پرورش بازیکنان جوان‌شان را تعطیل کرده بودند و به همین دلیل او احساس می‌کرد که مسیر پیشرفتش در آن تیم به بن‌بست رسیده است اما رفتن به رئال مادرید هم در ابتدا برای او چندان خوشایند نبود. وقتی که به او اجازه ندادند در فینال جام حذفی زیر 18 ساله‌ها بازی کند، آنقدر عصبانی شد که عملاً اسباب و وسایلش را جمع کرد و آماده بازگشت به اتلتیکومادرید شد، باشگاهی که از آن زمان تاکنون، سیستم استعدادیابی و پرورش استعداد‌های جوان خود را ارتقا داده و با آغوش باز آماده خوشامدگویی به او بود.

در آن زمان اما مداخله خورخه والدانو، سرمربی وقت رئال مادرید بود که از کم‌صبری رائول درباره روند پیشرفت خودش عصبانی شد و تمام تلاشش را کرد که بازیکن اسپانیایی بماند. رائول سه ماه اول فصل را در تیم B رئال مادرید گذراند اما در ماه اکتبر سرانجام توانست اولین بازی‌اش را انجام دهد.

رائول اما در پایان حرفه‌اش و در آخرین فصل حضورش در رئال مادرید که اغلب به عنوان بازیکن تعویضی برای تیم مانوئل پیگرینی به میدان فرستاده می‌شد هم همان اراده و انگیزه‌ای را نشان می‌داد که در سال‌های نخست داشت. اغلب اوقات می‌توانستید رائول را ببینید که در کنار زمین مشغول گرم کردن بود اما رفتارش در کنار زمین بیشتر شبیه یک مربی بود تا یک بازیکن تعویضی. او به بازیکنان تیم دستور می‌داد و با انگشت به بازیکنان داخل زمین اشاره می‌کرد.

سال 2020 زمانی که ژوزه مورینیو هدایت رئال مادرید را برعهده گرفت، رائول از آنجا که می‌دانست شاید به عنوان یک بازیکن تعویضی دیگر اقتدار گذشته را در تیم ندارد، تصمیم گرفت از جمع کهکشانی‌ها برود اما او در عوض انتخاب گزینه آسان‌تر که رفتن به لیگ‌های سطح پایین‌تر با قراردادهای نجومی پرزرق و برق بود، می‌خواست یک بار دیگر بازی در اروپا را تجربه کند و به همین دلیل هم به آلمان رفت تا دو سال برای شالکه بازی کند. حالا او دوباره به خانه برگشته است. او بعد از شکست تیمش در پلی‌آف صعود به دسته دوم فوتبال اسپانیا، حرف‌های زیادی زده است. آن شکست یک فصل دیگر تیمش را به ماندن در دسته سوم محکوم کرد و اگر رائول به عنوان سرمربی تیم اصلی باشگاه منصوب نشود، او باید یک بار دیگر تلاش خود را برای رساندن تیمش به دسته دوم انجام دهد اما کم‌طاقتی رائول کم‌کم دارد رخ نشان می‌دهد و هر کس ممکن است در مورد آمادگی رائول برای هدایت تیم اصلی باشگاه به خود تردید راه دهد جز خود او.

در همین حال اینتراخت فرانکفورت تمایل دارد که رائول را به آلمان برگرداند تا از تابستان امسال هدایت تیم را به او بسپارد؛ به کسی که وجوه مشترکش با سرمربی سابقش ویسنته دل‌بوسکه زیاد است اما این شباهت‌ها قطعاً سبب نخواهد شد که فلورنتینو پرسی که دل‌بوسکه را هم سال 2003 برخلاف میل بازیکنان تیم اخراج کرد لطفی در حق رائول کند. اگر پرس بخواهد تابستان امسال راه خودش را برود، باید انتظار داشت که آلگری سرمربی جدید رئال مادرید شود اما حتی در آن صورت هم اتفاق اجتناب‌ناپذیری که باید رخ دهد در نهایت رخ خواهد داد و رائول یک روز سرمربی رئال خواهد شد.