واردات 95 درصد از اتصلات فولادی کشور/ صدای تولیدکنندگان به جایی نمی‌رسد

ایلنا، یکی از مشکلات واحدهای تولیدی کشور عدم هماهنگی بین واحدهای تصمیم ساز با مجریان قانون در بخش صنعت کشور است؛ صنعت اتصالات نفت و گاز یکی از این بخش ها می باشد که علی رغم پتانسیل بسیار بالای تولید در این بخش شاهد این هستیم که بیش از 95 درصد نیاز کشور وارد می شود. حال شرکت هایی که با زحمت فروان فرایند تولید را طراحی و سرمایه گذاری کرده اند در گیر مسائل بروکراسی اداری می شوند و کم کم از تولید و کارآفرینی دلسر می شوند. در این گفتگو با حاج ناصر تحسینی آشنا می شویم که علی رغم مشکلات فراوان در عرصه تولید ایستاده و همچنان با مشکلات می جنگد.حاج ناصر تحسینی از 20 سال پیش  حدود 400 میلیارد تومان درصنعت تولید اتصالات نفت و گاز سرمایه گذاری کرده است و حدود 50پرسنل دارد.

به عنوان سوال اول لطفا خود را معرفی کنید و از دوران بچگی و شرایطی که داشتید برای ما صحبت بفرمایید. در کدام شهر متولد شدید؟ شغل پدر شما چه بوده و وضعیت مالی خانوادگی شما چگونه بوده است؟

اینجانب ناصر تحسینی متولد ۱۳۳۹ از شهر زنجان هستم؛ من دریک خانواده‌ پرجمعیت ۱۱ نفره شامل ۷ برادر ۳ خواهر با سطح اقتصادی متوسط بزرگ شدم؛ شغل پدرم ساعت سازی بود؛ بنده هم نزد ایشان از ۹ سالگی کار کردن رو شروع کردم؛ سپس وارد کارهای تعمیراتی شدم در کنار کار کردن تا سوم هنرستان ادامه تحصیل دادم.

آقای تحسینی مقداری از سختی‌هایی که در طول مسیر زندگی کشیدید برایمان صحبت بفرمایید.

والدین از کودکی ما را عادت داده بودند که مشغول به کار بشویم و یک مهارت و یا تخصص را فرا بگیریم و بیان دیگر بیکار نباشیم؛ به همین دلیل از کودکی وارد فضای جدی کار شدم و  تقریباً از همان سن ۹ یا ۱۰ سالگی تعمیرات رادیو را شروع کردم البته این را بگویم که از ابتدا تعمیرات را نمی دانستم و اوایل کار من به این شکل بود که رادیو را تحویل می‌گرفتم و به رادیوساز می‌دادم تا آن را درست کند و بعد از آن من به مشتری تحویل می دادم همین کار سبب درآمد می‌شد.

علاقه زیاد به انجام کارهای فنی تا جایی ادامه پیدا کرد که در سال های اول پیروزی انقلاب به همراه برادرانم شروع به ساخت هلی‌کوپتر کردیم؛ در واقع سال ۶۰  بود که پروژه ساخت هلی کوپتر را آغاز کردیم و در سال ۸۰  نمونه اولیه آن را ساختیم. ما یک تیم شامل سه برادر بودیم که سال ۸۱ نخستین هلی کوپتر بدون سرنشین با رادیو کنترل را ساختیم که هیچ گروه یا شرکتی دیگری تا آن زمان نساخته بود، ما تحصیلات عالی نداشتیم در واقع بنده زیر دیپلم بودم تنها یکی از برادارن من لیسانس فیزیک داشتند اما با توجه به دید فنی و علاقه بسیار به تولید توانستیم کاری بزرگ انجام دهیم.

ایده این کار چگونه به ذهن شما رسید؟

ایده این کار با یک پیشنهاد ساده توسط یکی از دوستان پسرعمه ام در سال ۶۹ یا ۷۰  شروع شد. تیم ما با توجه به دید فنی که در طی سال های قبل به دست آورد بود مطمئن بود در طی این مسیر موفق خواهد شد که به لطف خدا این اتفاق هم افتاد و رحال حاضر ما در بین شرکت های خوش نام در صنعت اتصلات کشور هستیم.

با چه میزان پول و سرمایه این کار را شروع کردید؟ از سختی‌های روزهای ابتدای کار برای ما صحبت بفرمایید و اینکه چگونه بر سختی‌ها غالب شدید؟

ما ۵ یا ۶ نفر با هم جمع شدیم و ابتدای سال ۷۰ بیشترین سرمایه را من در میان گذاشتم که تولید اتصالات داشته باشیم و آن سرمایه ۳ میلیون تومان بود، ما ۶ نفر شرکتی را با ۱۶ میلیون ۲۵۰ هزار تومان احداث و تاسیس کردیم، پس از دو سال یعنی سال ۷۲ از بانک ۵۰ میلیون تومان وام گرفتیم کار را ادامه دادیم تا جایی که امروز دو شرکت داریم که هر کدام ۳۰۰ یا ۴۰۰ میلیارد تومان ارزش دارد. اگر کسی به امروز ما نگاه کند شاید جرات به سرمایه‌گذاری نداشته باشد اما ما از درآمد حاصل از کار برای این صنعت کاری هزینه کردیم که امروز به پیشرفت رسیدیم.

در مورد بازار کار خود برایمان توضیح بدهید؟

در زمینه محصولاتی که ما تولید می‌کنیم مصرف بسیار بالا اما تولید کننده خیلی کم است.  نه تنها بازار فروش ما بلکه همه کسانی که در زمینه اتصالات شرکت نفت و گاز تولیدات دارند نزدیک به 5 یا 6 درصد تولید دارند بقیه محصولات مورد نیاز وارداتی است. خداوند همواره ما را یاری کرده است امروز اگر در زمینه تولیدات صنعت فولاد محصولی از خارج بیاورند قیمت محصولات ما بالاتر از آنها است با این وجود تقاضا برای خرید قطعات ما فراوان است چراکه امروز بازار از قطعات چینی با کیفیت کم پر شده است در حالی که کیفیت محصولات ما در بازار حرف اول را می‌زد و برند شده است.

حجم تولید شما تا چه میزان است؟ و اینکه چند نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم در حرفه شما مشغول به کار هستند؟

متاسفانه به دلایل مختلف ما این کار را توسعه ندادیم در حالی که این محصول بسیار جای توسعه دارد، امروز ما در سال 700 تن تولید و فروش داریم. در شرکت ما نزدیک به ۲۵ نفر به صورت مستقیم و حداقل ۶۰۰ تا ۷۰۰ نفر هم به صورت غیر مستقیم مشغول به کار هستند، در بخش پالایشگاه کسانی که مشغول به کار هستند قابل شمارش نیست یعنی قطعاتی که ما تولید می‌کنیم وقتی در بخش اجرایی وارد می‌شود افرادی که به واسطه آن مشغول به کار می‌شوند تا به دست مصرف کننده برسد غیر قابل شمارش است.

مهمترین مشکل و مانع در کسب و کار شما چیست؟

بگذارید با یک مثال عینی برایتان این بخش را توضیح بدهم تا بفهمید تولید کننده در این کشور چقدر مظلوم است و صدایش به هیچ جایی نمی‌رسد؛ تصور کنید حدود 400 میلیارد در صنعتی سرمایه گذاری کرده اید که بدون شک در شرایط تحریم نیاز کشور به این بخش بسیار حیاتی است؛ از طرف دیگر 95 درصد اتصلات فولادی به کشور وارد می‌شود و تعداد تولید کنندگان قوی در این حوزه به اندازه انگشتان دست هم نمی‌شود.

خریدار اصلی محصول شما دولت و یا پیمانکاران دولتی هستند. از طرفی دیگر نهادی که باید بر کیفیت محصولات تولیدی شما نظارت داشته باشه اداره استاندارد است. اما در این بین به دلیل عدم هماهنگی بین ادارات دولتی منِ تولید کننده باید متضرر شود! اکثر پیمانکاران حوزه نفت و گاز به ما می گویند اگر مهر اداره استاندارد روی محصولات شما باشد ما از شما خرید نمی کنیم و این در حالی است که اداره استاندارد می گوید باید حتما مهر من را روی محصولاتت درج کنی!

و این وسط ما مانده این با کلی کارگر و سرمایه گذاری انجام شده و زورمان هم به هیچ جایی نمی رسد. به نظر من باید با توجه به شعار سال مقام معظم رهبری مبنی بر "تولید، مانع زدای و پشتیبانی" به طور عملی از بخش تولید در صنعت اتصلات نفت و گاز حمایت شود و افراد سود جو نتوانند فرصت های کارآفرینی را در کشور عزیزمان از بین ببرند.

حاج آقا علی رغم تمام مشکلاتی که فرمودین همچنان محکم ایستاده ایده و سنگر تولید را راها نکرده اید؛ اگر بخواهید به جوان ایرانی که قصد کارآفرینی دارد توصیه داشته باشید چه می‌فرمایید؟

علی رغم تمام مشکلاتی که در فرایند تولید برایتان توضیح دادم اما همچنان به آینده کشور عزیزم امیدارم هستم؛ به جوانان کشورم توصیه می کنم که تنها با اتکا بر تلاش و اراده بالای خود می توانند بر مشکلات فائق بشوند. متاسفانه امروز از طریق فضای مجازی ناامیدی در جوانان دمیده شده است، بنده با هیچ شروع به کار کردم اما به یاری خداوند به آنچه می‌خواستم رسیدم پس قطعا جوان امروزی هم می‌تواند.