یک فعال محیط زیست منطقه خوزستان هشدار داد:
تاثیر ریزگردها بر افزایش بیماری‌های خونی و نقص عضو نوزادان
وجود پالایشگاههای آلاینده بدون رعایت حداقل اصول اولیه بهداشتی و زیست محیطی در منطقه، عدم لحاظ بودجه خاص در اعتبارات دولت جهت مبارزه جدی با این پدیده ویرانگر و عدم برنامه‌ریزی منطقه‌ای در میان کشورهای همجوار از جمله مهمترین مشکلات مبارزه با پدیده ریزگردهاست.
یک فعال محیط زیست منطقه خوزستان با اشاره به عوامل تشدید کننده ریزگردها در این منطقه، نسبت به تاثیر این آلودگی بر افزایش بیماری‌های خونی در مردم منطقه و به دنیا آمدن نوزادان دارای نقص عضو هشدار داد.
محمدرضا محمدپور در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در مورد وجود پدیده ریزگردها در جنوب کشور، گفت: ریزگردها پدیده جدید و تازه‌ای در منطقه نبوده و نیستند اما متاسفانه در چند سال اخیر به علت دخالت‌های انسان در اکوسیستم منطقه به صورت غیر قابل کنترل و خطرساز نمایان شدند و سلامتی، آسایش و آرامش زیست بوم محل را به طور جدی در معرض تهدید قرار داده‌اند.
وی با بیان اینکه این ریزگردها بر روی انسان‌ها، جانوران و گیاهان اثر تخریبی فراوانی بر جا گذاشته و بر اقتصاد منطقه نیز خسارت‌های زیادی متحمل کرده است، افزود: اگر واقع بینانه و دقیق بخواهیم عوامل تشدید ریزگردها را مورد مطالعه قرار دهیم باید از دو عامل کلی طبیعی و انسانی نام ببریم.
این فعال محیط زیست در مورد عوامل طبیعی تشدید کننده ریزگردها توضیح داد: میزان بارندگی سالیانه منطقه و مناطق اثر گذار، خشکسالی در دهه اخیر، وجود بافت ساختاری بیابانی و ماسه‌ای درون مناطق اثر گذار مانند عراق، اردن، عربستان و همچنین ایران و جهت حرکت و وزش باد‌ها که معمولا از غرب و جنوب غربی به داخل کشور می‌وزند از جمله دلایل طبیعی در تشدید ریز گرد‌ها به حساب می‌آیند.
محمدپور در ارتباط با عوامل انسانی ادامه داد: احداثسد بر روی رودخانه‌های دجله و فرات در کشورهای ترکیه و عراق، ساخت سد بر روی رودخانه‌های کارون، دز و کرخه که مانع از ورود سیلاب‌ها و حقابه‌ها به تالاب‌ها، باتلاق‌ها و هور‌ها می‌شوند و بر افزایش وسعت خشکی و بیابان‌های منطقه و کاهش درخت‌ها، درختچه‌ها و بوته‌ها در این مناطق تاثیر می‌گذارند، تعدادی از این عوامل انسانی هستند.
این فعال محیط زیست گفت: متاسفانه کم‌توجهی کشورهای اثر گذار نسبت به تثبیت شن‌های روان در حوضه داخلی خود و همچنین کم‌توجهی کشورهای منطقه و ایران به توسعه و ایجاد فضای سبز و کشت درخت و ایجاد مانع به منظور جلوگیری از جابجایی شن‌های روان و تثبیت پایدار کردن آنها نیز بر مشکلات افزوده است.
این استاد دانشگاه با اشاره به کم‌توجهی مسئولان به عواقب و اثر مخرب و زیان آور این پدیده شوم بر روی زیست بوم منطقه، تصریح کرد: هشدارهای بیمارستان‌ها در سالهای اخیر نسبت به بالا رفتن بیماری‌های خونی، نقص عضو نوزادان و افزایش تنگی نفس و آسم در مردم منطقه، شیوع بیماری در جنگل‌های بلوط زاگرس جنوبی و جنوب غربی و عدم استقبال زنبوردان از انتقال زنبور‌هایشان به منطقه به علت مرگ و میر بالا، دلالت بر آلوده بودن منطقه به علت وجود ریزگردها دارد که بی‌توجهی به این هشدار‌ها عواقب جبران ناپذیری را در بر خواهد داشت.
محمدپور در پاسخ به اینکه فرضیهٔ آلوده بودن ریزگرده‌ها به اورانیوم چقدر می‌تواند درست باشد، اظهارکرد: همانطور که می‌دانیم این منطقه در سالهای طولانی در معرض حملات جنگی قرار داشته است و بیمارستان‌های منطقه نیز گزارشاتی را اعلام می‌کنند که احتمال وجود چنین آلودگی‌ای را رد نمی‌کند.
وی با تاکید بر اهمیت عقد قراردادهای منطقه‌ای که کشورهای درگیر این مساله را ملزم به تلاش برای پایداری و تثبیت شن‌های روان کند، اظهار کرد: اکنون نیز وجود پالایشگاههای آلاینده بدون رعایت حداقل اصول اولیه بهداشتی و زیست محیطی در منطقه، عدم لحاظ بودجه خاص در اعتبارات دولت جهت مبارزه جدی با این پدیده ویرانگر و عدم برنامه‌ریزی منطقه‌ای در میان کشورهای همجوار از جمله مهمترین مشکلات مبارزه با پدیده ریزگردهاست.
این فعال محیط زیست با انتقاد به برخی اقدامات از جمله تلاش برای ایجاد برنج کاری در حاشیه مناطق کویری، گفت: انجام برنج کاری درحاشیه کویر لنجان و در مناطقی که خداوند استعداد این موهبت را به آنها نداده، و احداثو توسعهٔ کارخانه‌هایی که به آب زیاد احتیاج دارند، تنها موجب هدر دادن منابع آب شده و همچنین خشکیده شدن زمین‌های کشاورزی دزفول، اندیمشک، شوش، شوش‌تر شادگان و نخلستانهای هواز آبادان و خرمشهر را به همراه خواهد داشت که این اتفاق بر تشدید ریزگردها، تاثیر بسیاری خواهد گذاشت.
