معاون باغ گیاهشناسی ملی ایران در گفت‌وگو با ایلنا:
کسری بودجه، پرسنل باغ ملی گیاهشناسی را به یک سوم کاهش داده است / لزوم استفاده از ظرفیت بخش خصوصی
برای نگهداری از باغ در شأن باغ گیاهشناسی ملی، سالیانه ۵ / ۳ میلیارد تومان و برای توسعه آن ۵ / ۱ میلیارد بودجه لازم است / اوج بودجه‌دهی دولت در سال‌های ۸۴-۸۲ بوده و سال‌های پس از آن دچار نوسان بوده است / کمیته فنی راهبردی باغ گیاهشناسی در سال ۸۹، برآورد کرده که ۵ / ۶ میلیارد تومان برای حل مشکلات باغ مورد نیاز است.
ایلنا: «عیسی مومن»، معاون اداری، مالی و پشتیبانی باغ گیاهشناسی ملی ایران، می‌گوید مشکلات بودجه‌ای در طی چند سال اخیر پرسنل باغ را از ۳۹۱ نفر به ۳۰ نفر کاهش داده است. وی در عین حال معتقد است که بخش خصوصی می‌تواند با کنترل و نظارت، راه‌گشا و کمک حال مراکز دولتی باشد.
" عیسی مومن " در گفت‌وگو با ایلنا به بیان توضیحاتی پیرامون باغ گیاهشناسی پرداخت و اظهار داشت: باغ گیاهشناسی ملی در حدود ۱۴۵ هکتار و با بیش از ۴۰ سال قدمت است. با توجه به اینکه گیاهشناسی از علوم پایه و از ارزش علمی برخوردار است، باغ گیاهشناسی جزئی از سرمایه ملی محسوب می‌شود.
معاون باغ گیاهشناسی با اشاره به مشکلات اعتبارات و بودجه باغ بیان کرد: تنها برای نگهداری از باغ در شأن باغ گیاهشناسی ملی، سالیانه ۵ / ۳ میلیارد تومان و برای توسعه آن ۵ / ۱ میلیارد بودجه لازم است این در حالی است که تنها در سال ۹۰،۲ میلیارد و در سال ۹۱،۱ میلیارد و ۱۰۰ میلیون تومان از آن پرداخت شده است. این کسری بودجه منجر به کاهش ظرفیت پرسنل باغ به یک سوم شده است به طوری که تعداد کارگران و کار‌شناسان را از ۲۵۰ نفر به ۳۰ نفر در مرداد ۹۱ رسانده است.
وی ادامه داد: اوج بودجه‌دهی دولت در سال‌های ۸۴-۸۲ بوده و سال‌های پس از آن دچار نوسان بوده است. ما در سال هایی که بودجه خوب داشتیم ۱۰% پیشرفت و در سالی که اختصاص اعتبارات نامناسب بود ۳۰% عقب‌نشینی داشتیم.
وی به بیان اینکه نبود و کمبود بودجه و نوسان میزان آن، آسیب‌های جدی به باغ گیاهشناسی وارد کرده است، اظهار داشت: یکی از نمونه‌های تاثیر بودجه‌دهی نامنظم بر روی این باغ بی‌نظیر، قطع شدن برق در سال ۸۷ به دلیل عدم پرداخت قبوض برق بود که همین امر و قدیمی بودن سیستم‌های برق‌رسانی، از بین رفتن زیرساخت‌های و شبکه آبرسانی باغ را در پی داشت که به گونه‌های گیاهی منحصر به فرد آن آسیب وارد کرده است.
به گفته مومن با توجه به این نوسانات بودجه‌ای، تضمینی نیست که دولت، سالیانه ۵ میلیارد تومان بودجه برای توسعه و نگهداری باغ ملی گیاهشناسی اختصاص دهد. این در حالیست که کمیته فنی راهبردی باغ گیاهشناسی در سال ۸۹، برآورد کرده که ۵ / ۶ میلیارد تومان برای حل مشکلات باغ مورد نیاز است.
وی با بیان اینکه با توجه به این مشکلات، اتخاذ راهکاری برای حفظ باغ ملی گیاهشناسی در دستور کار مسئولان آن قرار گرفت اظهار داشت: در هیچ کجای دنیا، چنین باغ‌هایی، تک منظوره نیست و تنها برای جنبه‌های علمی و تحقیقاتی استفاده نمی‌شود، مگر در موارد خاص، در محدوده کوچکی و مربوط به دانشمند خاصی باشد. این در حالیست در طرح اولیه باغ ملی گیاهشناسی، ۲۲ هکتار جنگل تفرجگاهی پیش‌بینی شده که جنبه‌های آموزشی و گردشگری برای آن در نظر گرفته شده است.
وی افزود: همین امر و امتیازاتی همچون همجواری باغ با شهرهای پرجمعیتی مثل تهران و کرج، پتانسیل بالایی را برای سرمایه‌گذاری و بهره‌برداری از جنبه‌های آموزشی و گردشگری ایجاد کرده که می‌تواند راه حل مناسبی برای درآمدزایی و حل مشکلات مالی باغ باشد.
معاون باغ گیاهشناسی با بیان اینکه اما بهره‌برداری از ظرفیت‌های باغ برای گردشگری، نیاز به تخصص، تجربه، خدمت‌رسانی و تبلیغات دارد متذکر شد: باید توجه داشت که این امر از عهده مدیریت دولتی باغ گیاهشناسی با توجه به وضعیت جذب و از دست دادن ۳۹۱ کارمند به بهانه‌های گوناگون و تنها با وجود ۳۰ نفر پرسنل موجود در سیستم امکان‌پذیر نیست.
وی ادامه داد: یکی از راهکارهای پیش رو استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی برای بهره‌برداری از باغ با اهداف آموزشی و گردشگری تحت نظارت مستقیم و مدیریت باغ ملی گیاهشناسی بود.
به گفته مومن بررسی‌های انجام شده در کمیته فنی نشان داده است که می‌توان بدون کمترین آسیب به باغ و سلب حاکمیت از دولت با تربیت بخش خصوصی(تنظیم قرارداد، رعایت مفاد آن و تذکرات روزانه و هدایت و کمک) از ظرفیت بخش خصوصی برای خدمت‌رسانی و درآمدزایی بهره جست.
وی با بیان اینکه بکارگیری بخش خصوصی کاملاً کنترل شده است تأکید کرد: کار‌ها با همان حساسیتی که برای بخش دولتی وجود داشت برای بخش خصوصی هم تعریف شده و تمامی جزئیات لازم در قرارداد آمده است. همچنین انتظامات و کار‌شناسان ناظر کاملاً بر اوضاع مسلط هستند تا از بروز خسارات به گیاهان و باغ جلوگیری شود.
وی با تأکید بر لزوم حفظ و توسعه باغ گیاهشناسی به عنوان سرمایه ملی بیان کرد: نبود امکانات مالی و نیروی انسانی و ظهور ساختمان‌های بسیار بلند در اطراف باغ به آن لطمه خواهد زد ما می‌توانیم با تربیت و استفاده از ظرفیت‌های بخش خصوصی از این آسیب جلوگیری کنیم.
مومن در پایان خاطر نشان کرد: خصوصی‌سازی راهی است که از آن گریزی نیست، ظرفیت دولت رو به پایان است و اگر امسال به بخش خصوصی واگذار نشود چند سال دیگر صورت پذیرفت.
