فعال سیاسی حامی دولت، مسئولان ستاد قالیباف و رییسی را به مناظره دعوت کرد

به گزارش ایلنا، بدون تردید انتخابات آزاد و آزادی در انتخاب، حق هر شهروند در یک نظام انتخاباتی دموکراتیک و از الزامات حقوق مدنی و شهروندی است.

 البته هر شهروند ایرانی در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران در ۲۹ اردیبهشت ۹۶ ، صرف نظر از اختلاف نظرها و اختلاف سلیقه های طبیعی موجود، آزاد است و حق دارد تا از هر نامزد تایید صلاحیت شده ای که اصلح تشخیص دهد، حمایت کند.

  به حکم عقلانیت و خرد، بسیار اهمیت دارد که این آزادی و حق انتخاب اصلح در سپهر سیاسی و اجتماعی با تکیه بر تشخیص خردورزانه گام نهد.

از آن جایی که حق انکار ناپذیر آزادی هر شهروند در انتخابات، الزاما درستی تشخیص انتخاب کننده در انتخاب اصلح را تضمین و اثبات نمی کند؛ یکی از میزان های مهم درستی و نادرستی اصلح پنداشتن هر انتخاب و منتخب را می توان با محک تناظر اندیشه ها در میز نقد و مناظره به آزمون گرفت.

تناظر اندیشه ها و دیدگاه های مختلف انتخاباتی نخبگان در سپهر سیاسی و اجتماعی، این اهمبت و فایده را دارد که با تنویر افکار عمومی زمینه های انتخاب اصلح بر مدار خردورزی و استدلال را تسهیل و هموار می کند.

در تکریم و ستایش نقد و مناظره همین بس که تناظر اندیشه  ها و دیدگاه های انتخاباتی در روی میز و در پشت تریبون های دو و چند طرفه و نه یک طرفه، پرده از ادعاهای  بزرگ یک طرفه اما کم وزن و بی اساس و طبل های پر هیاهو اما تو خالی و حناهای بی رنگ دروغ و تهمت و تخریب می درد و نقاب عوام فریبی بر می افکند و چراغ تنویر افکار عمومی بر می افروزد.

البته که ورود و حضور کارآمد در عرصه نقد و مناظره، محتاج دانایی و توانایی است. با این فرض که آقای جواد قناعت در جایگاه یکی از مسئولان اصلی ستاد انتخاباتی آقای رییسی و آقای امین یاوری سورکی در جایگاه  ریاست ستاد انتخاباتی آقای قالیباف در مازندران، خود را داعیه دار این دانایی و توانایی می پندارند، خوب است فراتر از تریبون های یک طرفه، میزان دانایی و توانایی خود و نیز ادعای اصلح بودن نامزدهای مورد حمایت خود را در پای میز مناظره با یک تاریخنگار و با حضور آزادانه مردم فهیم و رسانه های مازندران بیازمایند تا به دیده اهل خرد و انصاف دانسته آید و پنهان نماند که در احراز و اثبات ادعای اصلح بودن هر یک از نامزدهای محترم انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران، پای چه کسانی می لنگد و زبان چه کسانی به لکنت خواهد افتاد!