کلاردشت رویایی نگینی دیگر از سرزمین طبرستان

ایلنا: کِلاردَشت ناحیه‌ای در استان مازندران و از توابع شهرستان چالوس است. 170 کیلومتر با تهران فاصله دارد. مرکز کلاردشت حسن‌کیف است.

این ناحیه از جنوب به قله تخت سلیمان تا حدود گردنه کندوان و از شمال به دریای خزر و شهر تنکابن، از شرق به چالوس، نوشهر و کجور و از غرب به قزوین و الموت محدود است.

از آثاری که در ناحیه کلاردشت و تپه‌های اطراف آن کشف شده معلوم می‌شود که قسمتی از این منطقه در ادوار باستانی، آباد و دارای ساکنینی بوده‌است

کلاردشت دارای آب و هوائی معتدل است. وجود رشته کوه‌های البرز در کناره‌های دریای خزر موجب متوقف شدن رطوبت در دامنه‌های آن گردیده و سبب بارش باران فراوان در این ناحیه از شمال کشور می‌شود. بخشی از این بارندگی‌ها در ارتفاعات کلاردشت منجر به بارش برف می‌شود و به همین دلیل است که هوای کلاردشت در مقایسه با دیگر مناطق استان مازندران بسیار خنک‌تر و مطبوع‌تر است. جنگل‌های انبوه و سرسبز، رودخانه سردآبرود، کوه‌های علم کوه و تخت سلیمان در بخش غربی، جنگل‌های عباس آباد در بخش شمالی، جنگل‌های بخش جنوبی، کوههای کم ارتفاع و روستاهای دامنه این کوه‌ها در بخش شرقی، از دیگر مشخصه‌های این منطقه‌است.

جمعیت کل کلاردشت با احتساب مرزن آباد و روستاهای اطرافش در فصل سرما کمتر از 40000 نفر است، در حالیکه با آغاز فصل بهار و آمدن مسافران از مرز 120000 نفر نیز میگذرد.

کلاردشتی‌ها زبانشان، کردی، گیلکی، لکی و یا فارسی است.

از شاعران، ابوذر فقیه ملک مرزبان که اشعاری در توصیف کلاردشت سروده‌است می‌توان نام برد.