کارلوس کی‌روش پشت آتش بار مخوف ایران
آخرین بازی تدارکاتی تیم‌ملی پیش از آغاز جام ملت‌ها پشت درهای بسته برگزار شد اما برای آنهایی که به تیم ملی نزدیک هستند و از اخبار درون تیم کی‌روش خبر دارند هیچ فرقی نمی‌کند که بازی بدون تماشاگر و پخش تلویزیونی، در غیاب رسانه‌ها باشد.
به گزارش ایلنا، تقریبا اکثر رسانه‌های ایرانی گزارش لحظه به لحظه تیم ملی را منتشر کردند و با اطلاع از نحوه بازی، به تحلیل تیم ایران بعد از پیروزی مقابل قطر پرداختند.
از روزی که کارلوس کی‌روش هدایت تیم‌ملی را برعهده گرفته، در اغلب بازی‌ها سیستم و تاکتیک تیم‌ملی بر اساس نباختن تعریف می‌شد و همین مساله باعث شده بود تا منتقدان کی‌روش او را فاقد پلن B بدانند و از سبک و سیاق دفاعی تیم‌ملی انتقاد کنند. البته بعد از نتایج خوب کی‌روش در جام جهانی مشخص شد که تیم ملی نه‌تنها تیمی یک بعدی نیست که اتفاقا برای هر بازی پلن و استراتژی مشخص و درستی را انتخاب می‌کند. حالا تیم‌ملی در آستانه جام ملت‌ها فوتبالی تهاجمی و جذاب را برابر قطر- که در خانه‌اش بازی می‌کرد- به نمایش گذاشت، می‌توان امیدوارتر از قبل به رویای قهرمانی فکر کرد. تیم‌ملی دو گل به قطر زد و دو گل دیگر هم نزد و موقعیت‌های خوبی برابر حریف خود ایجاد کرد.
کی‌روش برای شروع بازی 5 عنصر تمام هجومی را به زمین فرستاد؛ 5 بازیکنی که هرکدام می‌توانند مهاجم نوک تیم‌ملی باشند. وقتی به بازیکنان میانی نگاه می‌کنیم، حتی امید ابراهیمی که هافبکی تدافعی است را هم با ظرفیت گلزنی می‌بینیم که البته او را جزو 5 بازیکن هجومی به حساب نیاوردیم. 5 بازیکن ما که در خط میانی و خط حمله بازی می‌کردند این نفرات بودند: «سامان قدوس در سمت راست ابراهیمی، وحید امیری در سمت چپ او، مهدی طارمی بال راست، کریم انصاری‌فرد بال چپ و سردار آزمون در پیشانی خط حمله.» این ترکیب استراتژی کی‌روش را به خوبی برای ما روشن می‌کند. از طرفی تیم‌ملی علیرضا جهانبخش، مهدی ترابی، مسعود شجاعی و اشکان دژاگه را هم روی نیمکت داشت. به این اسامی رامین رضاییان و احمد نوراللهی را هم اضافه کنید. در تمام بازیکنان تیم ملی میل به جلو و حضور در حمله به چشم می‌خورد. این انتخاب‌های کی‌روش یک معنا و مفهوم دارد: «کی‌روش خیلی زیرکانه به قهرمانی فکر می‌کند.»
سرمربی تیم ملی برای جام جهانی گزینه‌های تدافعی بیشتری را در فهرست 23 نفره قرار داد اما در این تورنمنت خیلی زود سعید عزت‌اللهی را به دلیل مصدومیت خط زد. کنار گذاشتن خانزاده هم نشان می‌دهد که او روی کار دفاعی متمرکز نیست؛ از همه مهم‌تر اضافه شدن وریا غفوری به تیم‌ملی بود که در حالت تهاجمی کارآیی بیشتری دارد تا دفاع. با همه این توضیحات، می‌توان با قاطعیت بیشتری درباره تغییر فاز تیم‌ملی نسبت به گذشته حرف زد. کی‌روش مقابل تیم‌های قوی‌تر- مثلا اسپانیا و پرتغال- طبیعی بود که به بازی دفاع- ضد حمله رو بیاورد اما حالا که تیم‌ملی در آسیا مقابل حریفانی بازی می‌کند که همطراز و همسطح ما هستند و مثل ما با رویای قهرمانی به امارات می‌آیند، گرایش به فوتبال هجومی نگران‌کننده نیست. از طرفی تیمی که برای قهرمانی به جام‌ملت‌ها می‌رود باید حتما در گل‌زدن صاحب مهارت ویژه‌ای باشد که بتواند با برد حریفان را از پیش رو بردارد. در چنین شرایطی دفاع صرف ما را به خواسته بزرگمان- که همان قهرمانی است- نمی‌رساند. البته شکی نیست که در بازی‌های مرحله حذفی تمام تیم‌ها با احتیاط بیشتری به زمین می‌آیند که تیم کی‌روش در این زمینه به یک سبک در آسیا تبدیل شده اما برای بردن، برای لحظاتی که ممکن است تیم ایران از حریفی عقب بیفتد، کی‌روش به اندازه کافی بازیکن زهردار و گلزن دم دست دارد که هرگاه لازم شد، با شدت بیشتری به دروازه حریف حمله کند. در تیم کی‌روش، سامان قدوس، اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، امید ابراهیمی و حتی رامین رضاییان در زدن ضربات ایستگاهی تبحر ویژه‌ای دارند.
خلاصه اینکه تیم ایران به رغم بازی پشت درهای بسته، مشت خود را بسته نگه نداشته و 23 بازیکن تیم ملی و سبک بازی آنها انعکاس روشنی از تفکرات کی‌روش را پیش روی ما قرار می‌دهد. اگرچه سرمربی تیم ملی برای پایین آوردن سطح انتظارات، رسیدن به نیمه نهایی را رویای خودش می‌داند اما نمایش تیم ملی در بازی مقابل قطر و ترکیب تیم‌ملی، هدف گرفتن رویاهای بزرگتری را نشان می‌دهد. تیم ایران که همواره یکی از مدعیان قهرمانی جام‌ملت‌ها بوده، در امارات با شدت بیشتری به جام قهرمانی حمله خواهد کرد و برای این کار، شاید یکی از بهترین و هجومی‌ترین نسل‌های فوتبال ایران بعد از انقلاب در اختیار کی‌روش قرار گرفته که برای شکستن طلسم کهنه قهرمانی، عطش زیادی دارد. انگار کی‌روش پشت آتش‌بار ایستاده و برای حمله انواع سلاح‌ها را در اختیار دارد.
