معاون میراث فرهنگی درگذشت صادق ملک شهمیرزادی را تسلیت گفت

به گزارش ایلنا، محمدحسن طالبیان (معاون میراث فرهنگی) با صدور پیامی درگذشت باستان‌شناس پیشکسوت، صادق ملک شهمیرزدادی، را تسلیت گفت.

متن پیام تسلیت به این شرح است: 

انا لله و انا الیه راجعون

خبر در گذشت استاد فرهیخته، اندیشمند فرزانه، باستان شناس، نویسنده و پیشکسوت کشورمان شادروان صادق ملک شهمیرزدای جامعه میراث فرهنگی، باستان شناسان و دانش اموختگان محضر این استاد سخت کوش را در اندوهی بزرگ فرو برد. او که بی هیچ توقعی عمر گران بهای خویش را در راه اعتلا و سربلندی، حفاظت، معرفی و پاسداری از میراث ارزشمند این سرزمین مصروف کرد.  

استادی که در معرفی خود مدرک هویتشی در ایران را شناسنامه، در کشوری دیگر گذرنامه و میراث فرهنگی را سند هویتی اش در همه جهان دانسته بود و به فردای میراث فرهنگی کشورش امید زیادی داشت و اندیشه ها و نظرات ارزشمندش در کمیته های تخصصی حوزه میراث فرهنگی چراغ راه کارشناسان میراث فرهنگی بود.

بدون تردید این واقعه دردناک، فقدانی جبران ناپذیر برای جامعه علمی و فرهنگی و ضایعه‌ای عظیم در مجموعه میراث فرهنگی کشور به شمار می‌رود و خلاء وجود ارزشمندش تا سال‌ها بر پیکره میراث فرهنگی کشور سنگینی خواهد کرد. از خداوند منان برای آن استاد عزیز طلب آمرزش و علو درجات و برای خانواده گرامی شان صبرو شکیبایی  مسئلت دارم.

صادق ملک شهمیرزادی در سال ۱۳۲۲ شمسی در شهمیرزاد سمنان بدنیا آمد. تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس در رشته باستان شناسی در تهران به انجام رساند. در سال ۱۳۴۳ از پایاننامة خود در مقطع کارشناسی با عنوان «بین النهرین و علل بنای زیگورات» به راهنمایی عزت االله نگهبان دفاع کرد و از دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد. سپس برای ادامة تحصیل با استفاده از بورس تحصیلی مؤسسة شرقشناسی شیکاگو به آمریکا رفت و در مقطع کارشناسی ارشد در رشتة اصلی باستانشناسی پیش از تاریخ ایران و بین‌النهرین و رشتة فرعی باستانشناسی و هنر مصر باستان به تحصیل پرداخت

در سال ۱۳۴۸ از این موسسه مؤسسه فارغالتحصیل شد و به ایران برگشت. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۹ با پایة یکم استادیاری به استخدام گروه باستانشناسی دانشگاه تهران درآمد. در سال ۱۳۵۳ برای ادامة تحصیل در مقطع دکتری با استفاده از بورس دانشگاه تهران مجدداً به آمریکا رفت و در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه پنسیلوانیا دکتری انسانشناسی گرفت. او رسالة دکتریاش را دربارة کاوش‌های تپه زاغة قزوین، که خود به عنوان رئیس هیئت در آن حضور داشت، نوشت.

ملک در حفاری‌های مهمی همچون تپه مارلیک، تل ابلیس، هفت تپه، دشت قزوین و سیلک حضور داشته و در تعدادی از این حفاری‌ها رئیس هیئت بوده است. او در کارنامة حرفه‌ای اش مهمترین دستاوردهای باستانشناسی میدانی خود را «کشف و معرفی کهنترین روستای پیش از تاریخ ایران متعلق به هزارة ششم پیش از میلاد در دشت قزوین در فلات مرکزی ایران در تپه زاغه، کشف کهن‌ترین استقرار پیش از تاریخ ایران متعلق به هزارة ششم پیش از میلاد در دشت گرگان در فلات مرکزی ایران درآق تپه، کشف یک محوطه متعلق به دورة پارینه‌سنگی میانه در حوضة مسیله در جنوب تهران، کشف زیگورات سیلک در تپه جنوبی سیلک در کاشان عنوان کرده بود. 

دکتر ملک علاوه بر تدریس در دانشگاه، سمت‌هایی در مراکز پژوهشی دیگر بر عهده داشته است و با نشریات معتبر داخلی و خارجی همکاری داشته است. وی دارای ده‌ها مقاله و سخنرانی در سطح ملی و بین‌المللی و تألیفات و ترجمه‌های ارزشمندی است. باستانشناسی و هنر ایران، ایران در پیش از تاریخ، زیگورات سیلک، نقره کاران سیلک و سفالگران سیلک از جمله آثار وی به شمار می‌آیند.  

دکتر ملک در بهمن ۱۳۷۹ پس از سی سال تدریس با پایة دهم استادیاری بازنشسته شد. او پس از بازنشستگی به دعوت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در مناطق مختلف ایران به حفاری پرداخت و گزارش‌های مهمی را منتشر کرد.  به پاس یک عمر تلاش این استاد فرهیخته و این باستانشناس شهیر و میهن دوست در سال ۱۳۹۴ از وی تجلیل به عمل آمد و در این مراسم از جشن‌نامه‌ای که به همین مناسبت و برای وی تدوین شده بود، رونمایی شد.