یک زبان‌شناس اعلام کرد:
مهاجرت و شهرنشینی از عوامل در خطر بودن زبان‌ها
استادیار پژوهشکده زبان‌شناسی معتقد است: استعمار، مسائل فرهنگی و دینی، اهداف و برنامه‌ریزی‌های سیاسی، گسترش ارتباطات و شهرنشینی، ازدواج‌های بین فرهنگی و فقر و مهاجرت از علت‌های در خطر قرار گرفتن زبان‌هاست.
به گزارش ایلنا، رضا امینی (استادیار پژوهشکده زبان شناسی، متون و کتیبه‌های پژوهشگاه میراث‌فرهنگی) در نشست تخصصی «در خطر بودن زبان‌ها، پدیده جهانی، اثر محلی» گفت: حدود ۸ میلیارد انسان در جهان زندگی می‌کنند و ۶ تا ۷ هزار زبان در دنیا وجود دارد به طوری‌که حدود نیمی از زبان‌های جهان در کشورهای بزرگی همچون برزیل، نیجریه، هند و اندونزی به‌کار برده می‌شوند.
وی با بیان اینکه ۶۰ درصد زبان‌های کنونی جهان در خطر هستند و شمار زیادی از آنها تا پایان سده کنونی میلادی ناپدید خواهند شد تصریح کرد: تنها شمار اندکی از زبان‌های جهان همچون انگلیسی، چینی، اسپانیایی و فرانسوی در حال رشد و شکوفایی شتابان هستند و بیش از سه میلیارد نفر تا سال ۲۰۵۰ به زبان انگلیسی گویش می‌کنند.
او خاطرنشان کرد: یونسکو سطوح در خطر بودن زبان‌ها را به شش موضوع تقسیم کرده که شامل زبان محفوظ از خطر، زبان آسیب‌پذیر، زبان آشکارا در خطر، زبان به شدت در خطر، زبان دارای وضعیت وخیم و زبان منقرض شده است.
امینی در ادامه سخنان خود اظهار داشت: استعمار، مسائل فرهنگی و دینی، اهداف و برنامه‌ریزی‌های سیاسی، گسترش ارتباطات و شهرنشینی، ازدواج‌های بین فرهنگی و فقر و مهاجرت از جمله برخی علت‌های در خطر قرار گرفتن زبان‌هاست.
وی در پایان به تفاوت توصیف و مستندسازی زبان اشاره کرد و بیان داشت که توصیف در زبان امری فردی و محدود به داده‌های زبانی است در حالی‌که مستندسازی بطور معمول کار گروهی و چند سویه است و محدود به ثبت و ضبط داده‌های زبانی نیست.
